نقد و بررسی بازی Trackline Express

هوا تاریک است و آسمان مانند تیرهایی است که به سمت اهداف انتخابی خود اصابت کرده است یعنی مسافرانی، از همه اقشار مردم که این تصور را دارند که عبور امن از دره های یک دنیای دیستوپیایی، بلیطی برای سوار شدن به قطار سریع السیر همیشه معروف Trackline Express به آنها اعطا خواهد شد. در ادامه مسیر مشکل اصلی ما این است که زغال سنگ کافی نداریم تا به سمت ایستگاه بعدی حرکت کنیم.

واقعاً اعتراف به این موضوع برایم دردناک است، اما شک دارم که طرف دیگر مسیر را خواهم دید. اعتراف می کنم که سبک هنری بازی Trackline Express مرا مجذوب خود نکرد و به نظر من کمی بیش از حد کارتونی است، اگر منطقی باشد. در هر دنیای دیگری، ممکن است منطقی باشد، اما در این جهان – حوزه‌ای که در آن تیر پیکان ها می‌توانند پوست یک قطار را سوراخ کنند و آتش‌سوزی‌ها می‌توانند باعث تخریب جمعی مسافران قطار شوند – احساس می‌کردم که همه چیز در جایگاهش قرار نگرفته است. با نقد و بررسی این بازی در Pars Joy با ما همراه باشید.

این بازی از بسیار جهات من را به یاد عنوان Choo-Choo Charles می اندازد که در سال 2021 منتشر شده بود. مضمونی مشابه آن دارد و حتی در برخی موارد از مکانیزم های مشابه آن استفاده می کند. اکنون خوشحالم که Trackline Express پس از سال ها انتظار سرانجام روی PC و نینتندو سوئیچ منتشر شده که واضح است یک ادای احترام شایسته به بازی Choo-Choo Charles محسوب می شود. با این تفاوت که این یک بازی ترسناک نیست، بلکه ترکیبی است بین سبک دفاع از برج و مدیریت قطار – دو ژانر اصلی که اتفاقاً به خوبی نقاط قوت یکدیگر را تکمیل می کنند.

این بازی که می تواند به تنهایی انجام شود، همه چیز در مورد روند سفر یا یک قطار از یک ایستگاه به ایستگاه بعدی است در حالی که به طور همزمان با تیرها، نیزه ها، دود آتش سوزی و خب، هر چیز دیگری که می تواند پوسته کربنی یک لوکوموتیو که با سرعت های بسیار زیاد حرکت می کند را سوراخ کند، بمباران می شوید.

اگر هنوز نتوانسته اید این دو سبک را کنار هم قرار دهید، نیازی نیست که در این مورد زیاد نگران باشید. از آنجایی که Trackline Express چیزی شبیه به یک بازی دفاع از برج است، هدف نهایی این است که اطمینان حاصل کنید که مسافران شما به مقصد نهایی خود می‌رسند – حتی اگر مثلاً به این معنی باشد که باید تعدادی از آخرین تکه‌های زغال‌سنگ باقی مانده را قربانی کنید. هر مسیری را که انتخاب کنید، پایان بازی تقریباً یکسان باقی می‌ماند. شما یک لوکوموتیو ضد گلوله می‌سازید و آن را در مسیر به مقصدی با منشا مشکوک پرتاب می‌کنید. مطمئناً روی کاغذ نسبتاً ساده و تا حدودی بی دردسر به نظر می رسد – اما صادقانه بگویم که اینطور نیست و گیم پلی مدیریتی نسبتا دشواری دارد.

گیم پلی بازی به چندین بخش تقسیم می شود که هر یک شامل یک سری نقشه های دو بعدی است که انواع موانع را برای شما ایجاد می کند که از جمله آنها می توانم قطعات مسیر گم شده و آتش سوزی های جنگلی و حمله قبایل متخاصم را نام ببرم. شما باید مسافران را سوار کنید و اساساً آنها را با ابزار و سلاح های مورد نیاز برای کار کوتاه بر روی موانع موجود بین آنها و مقصد نهایی مجهز کنید.

در ابتدا شما چند زغال سنگ در اختیار دارید، اگرچه به اندازه کافی نزدیک نیستید که شما را به مکان خود در تپه های دور برساند. برای مقابله با این وضعیت نسبتاً وخیم، باید به منابع طبیعی وحشی بروید که سپس می‌توانید از آنها برای ایجاد ابزارهای ارزشمند و ارتقاء برای قطار خود که در ریل متوقف شده است استفاده کنید.

Trackline Express علاوه بر اینکه ابزار و منابع زیادی برای ساخت دارد، شما را به ساختن ساختمان‌ها، ذخایر زغال سنگ و سیستم‌های ذخیره‌سازی آب نیز دعوت می‌کند. تنها به این دلایل، ممکن است در درک نحوه عملکرد بسیاری از فرآیندها یا حداقل آنچه برای انجام کارهای کوتاه چند هدف اولیه لازم است، دچار مشکل شوید. با این حال چالش های روزانه ای که در بازی وجود دارد، تا حد زیادی می تواند این ایراد را برطرف کند. اینها شامل ماموریت هایی می شوند که طبق زمان داخل بازی به صورت روزانه در اختیار شما قرار می گیرند.

به طور خلاصه، Trackline Express علیرغم سادگی خود از لحاظ بصری، یک انفجار مطلق است که در صورت تجربه با یک بازیکن دیگر می توانست لذت هیجان خود را چندبرابر نماید. درست است که چرخه گیم پلی آن کمی تکراری است، اما به لطف گنجاندن چالش های روزانه و مشوق های درون بازی، توصیه آن به سایر مخاطبین واقعا آسان است – به خصوص برای کسانی که عشقی بی پایان به سوزاندن لوکوموتیوها با حس گرفتن انتقام دارند.