نقد و بررسی بازی Blind Shot

شرکت بازی سازی Tendokore، در میان توسعه دهندگان مستقل نامی برای خود دست و پا کرده است و تاکنون بازیهای کوچک به سبک آرکید زیادی را برای پلتفرم رایانه های شخصی و همچنین کنسول نینتندو سوئیچ منتشر کرده است. محصول قبلی این توسعه دهنده مستقل، GyroBlade نام داشت که چند سال پیش عرضه شد و یک عنوان عالی کاملا وفادار به بازیهای قدیمی آرکید بود که به خوبی می توانست حال و هوای عناوین دهه 80 و 90 میلادی را زنده کند.

به همین علت برای مدت زمان زیادی، مشتاق بودم تا ببینم محصول جدید آنها چه موقع در دسترس قرار خواهد گرفت. خوشبختانه انتظاراتم زیاد به طول نینجامید و در نهایت بازی Blind Shot این شرکت را در فروشگاه نینتندو سوئیچ یافتم. یک بازی درباره تیراندازی کورکورانه به زامبی ها که ایده اصلی پشت آن بسیار جالب است، اما با مشکلات و کمبودهای زیادی همراه شده که مانع از القای کامل هیجان بازی به مخاطب می شود. در ادامه با نقد و بررسی این بازی در وب سایت Pars Joy با ما همراه باشید.

همانطور که گفتم، ایده پشت بازی Blind Shot بسیار جالب است و مشابه چنین موردی را در میان عناوین مستقل ندیده بودم. شما یک کماندوی چشم بسته را که در وسط (به معنای واقعی کلمه) یک گروه زامبی گیر کرده است را کنترل می کنید و سلاح در دست، باید تا زمان رسیدن به مرگ نهایی و اجتناب ناپذیر شخصیت خود، از حملات هر دو طرف صفحه جلوگیری کنید.

این ایده در عمل کمی شبیه بازی One Finger Death Punch است، البته تا حدی بسیار ساده تر ظاهر می شود. به‌جای اینکه دشمنان قوی و سریع به سمت شما بیایند، زامبی ها به آرامی اما به طور منظم به سمت شما حمله ور می شوند. با ضربه زدن روی دکمه آنالوگ چپ، به سمت چپ شلیک می کنید و ضربه زدن به سمت راست، به سمت راست شلیک می‌شود.

بازی گیم پلی بسیار ساده ای دارد، مشکل Blind Shot در مدیریت تعداد مهمات شما، اجتناب از گرفتن آیتم هایی که از اجساد دشمنان ظاهر می شود (که اگر زیر آن باشید می تواند شما را به کار مرگ بکشاند) و تلاش برای کشتن مکرر برای جلوگیری از رسیدن نوار کشتن زامبی ها به اوج است – زیرا زمانی که این کار انجام شود و سنج مورد نظر پر شود، بازنده خواهید شد.

این یک حلقه گیم پلی ساده است و اگر یک مشکل کاملا اساسی نبود، می توانست کاملاً مؤثر باشد: عدم تنوع. تنها سه مرحله پیشنهادی وجود دارد که باید دشمنان را از بین ببرید تا زمانی که قفل بلیطی را باز کنید که به شما امکان می‌دهد مرحله بعدی را بازی کنید. هیچ هدفی برای کشتن دشمن وجود ندارد که بتوان در یک اجرا به آن دست یافت و همچنین هیچ نوع پایان قطعی برای یک مرحله وجود ندارد. شما فقط باید زامبی ها را قلع و قمع نمایید تا زمانی که بتوانید مرحله بعدی را بازی کنید. با توجه به اینکه هر سه مرحله و دشمنان درون آنها تقریباً شبیه به هم هستند، گیم پلی خیلی سریع تکراری می شود و مطمئنا کسل کنندگی را به همراه دارد.

به نظرم این مشکل عمدتا به دلیل کمبود عمقی است که بازی Blind Shot ارائه می دهد. علاوه بر سلاح های اصلی، سلاح‌های فرعی نیز وجود دارند که می‌توان از آنها استفاده کرد، اما من متوجه شدم که بیشتر آنها به جای کمک رسانی، به عنوان مانع عمل می کنند. سرعت شلیک آنها بسیار کندتر از سلاح های ساده هستند، همچنین مهمات آنها بسیار محدود است و برخی از آنها حتی اگر مراقب نباشید می توانند شما را بکشند. به این ترتیب، شلیک سریع به دشمنان بسیار سودمندتر است تا زمانی که نتوانید با زامبی سنج همراه شوید.

شما می توانید از سکه هایی که به دست می آورید، برای باز کردن قفل چیزهای بیشتری در بازی، به ویژه سلاح های اضافی استفاده کنید. با این حال، با توجه به اینکه سلاح های فرعی بی فایده هستند و سلاح های اولیه به دلیل عدم تفاوت بین آنها بیشتر شبیه ظاهر آنها می شوند، قادر به ایجاد انگیزه واقعی نیستند. من طی بازی تفنگی که گلوله های الکتریکی شلیک می‌کند را بیشتر دوست داشتم، اما صادقانه بگویم نمی‌توانم قاطعانه بگویم که آیا واقعاً مفیدتر از اولین سلاح شما هست یا خیر.

به طور کلی هدف توسعه دهندگان از ارائه بازی Blind Shot تولید یک سرگرمی جذاب به سبک سایر عناوین آرکید بوده است که متاسفانه ایده های آن به طور کامل تحقق نیافته اند و آنچه اینجا وجود دارد، یک شوتر آرکید مملو از کمبودهای مختلف است که قطعا پتانسیل خوبی برای رشد داشته است. مایه شرمساری است، زیرا بازی دارای یک مفهوم اصلی کاملاً جالب است که خیلی به آن پرداخته نشده است. با افزودن تنوع بیشتری از دشمنان، محیط‌ها و تفاوت‌های سلاح، Blind Shot می‌توانست یک بازی واقعاً جالب برای آزمایش عکس العمل های شما باشد. این یک تجربه نسبتاً توخالی را برای نیم ساعت ارائه می‌کند و در نهایت، سرگرمی کوتاه آن از بین برود.