نقد و بررسی بازی ZOE Begone!

ZOE Begone! در نگاه اول یک بازی تیراندازی یا شوتر دوبعدی ساده به نظر می رسد که تقریباً از یک بازی شوتر سنتی فاصله زیادی دارد. اما در این بازی باید درگیری‌ها یا نبردهای فضایی حماسی رایج را فراموش کنید، زیرا این بازی توسط Retchy (گریم هاوکینز)، یک توسعه‌دهنده/انیماتور انفرادی اهل اسکاتلند، ساخته شده و او به دنبال ساخت یک نسخه جدید از بازی قدیمی R-Type نبوده است. در عوض، ZOE Begone! مستقیماً به هنر خودش اشاره دارد و شما را در نقش یک لکه سبز رنگ قرار می دهد که سعی می‌کند کمی استراحت کند، هرچند در حالی که در یک حلقه فیلم گیر افتاده و توسط انیماتوری که او را خلق کرده محاصره شده است.

خب، این یک پیشفرض داستانی عجیب برای یک بازی مستقل است، اما وقتی در گیم‌پلی عمیق می‌شوید، متوجه خواهید شد که ZOE Begone! عمدتاً از بازی Williams 1981 Coin-op Defender الهام گرفته شده است. بنابراین، به جای حرکت یک جهته معمول اکثر بازی‌های شوتر دوبعدی، در اینجا یک اسکرول دو جهته در یک زمین بازی حلقه‌ای خواهید داشت. در این زمینه به بازی Resogun فکر کنید و اگر تاکنون این عنوان را تجربه نکرده‌اید، همین حالا خواندن این مقاله را متوقف کرده و آن را دانلود کنید. زیرا Resogun با توجه به قیمتش، هنوز هم یکی از بهترین بازی‌های PS4 محسوب می شود.

ZOE Begone! از همان ابتدای بازی از نظر بصری، توجه شما را جلب می کند؛ با تصاویر طراحی شده با دست، صحنه اغلب توسط حلقه‌های فیلم قاب‌بندی شده و با اشکال ساده پر شده است. تمام رنگ‌ها پر جنب و جوش هستند و قاب‌های سیاه حلقه فیلم و پس‌زمینه سفید در کنار هم کار می‌کنند تا آن ضربات قلم‌مو را واقعاً برجسته کنند.

این سبک بصری خیره کننده با ریتم‌های ساده آهنگ‌هایی که هنگام بازی پخش می‌شوند، برجسته می‌شود که حس و حال و صدای چیزی شبیه به آهنگ تم کارتون “Peanuts” را دارد. موسیقی کاملاً در همان سبک «کارتونی» قرار دارد، با صدایی شادتر یا خیال‌انگیزتر و ضرب‌آهنگی شادتر برای ادامه‌ی حرکت. چیزی ارکسترال‌تر در ترکیب با سبک بصری فعلی، نامناسب به نظر می‌رسد، بنابراین انتخاب صدای عجیب و غریب‌تر به عنوان جفتی ایده‌آل برای رویدادهای روی صفحه عمل می‌کند.

یک آموزش سریع وجود دارد که مکانیک‌های اصلی گیم‌پلی را توضیح می‌دهد و باید به آن توجه کنید زیرا ZOE به اندازه سایر بازی‌های تیراندازی شهودی نیست. هنگام پرواز، می‌توانید از دکمه سمت راست کنترلر برای هدف‌گیری و شلیک (بله! دکمه شلیک جداگانه‌ای وجود ندارد!) چه به چپ و چه به راست استفاده کنید. بنابراین شما در هر دو جهت پرواز خواهید کرد و به هر تهدیدی شلیک خواهید کرد. اگر دشمنان را حذف کنید، از اجساد آنها یک سیب دریافت می کنید که می‌توان آن را جمع‌آوری کرد و به عنوان ارز برای خرید ارتقا در فروشگاهی که بین مراحل ظاهر می‌شود، استفاده کرد.

می‌توانید روی زمین فرود بیایید و سپس سلاح شما می‌تواند در پنج جهت (چپ، راست، بالا و دو قطر بین آنها) شلیک کند. تا اینجا، همه چیز ساده است. اما مشکل این است که اسلحه شما آنقدرها هم که فکر می کنید، قدرتمند نیست، دشمنان شما سریع و سخت جان هستند و فضای زیادی روی صفحه نمایش برای کار وجود ندارد. بنابراین باید از نوع دیگر حمله خود که حرکت سریع است استفاده کنید. فشار دادن هر یک از دکمه‌های جلوی کنترلر، در حالی که در هوا هستید، شما را به جلو پرتاب می‌کند. از این قابلیت می‌توان برای از بین بردن چندین دشمن به صورت زنجیره‌ای و با قدرت استفاده کرد.

همچنین یک قابلیت Dash نیز دارید که به شما کمی شکست‌ناپذیری می‌دهد و بنابراین راه خوبی برای خروج از یک موقعیت دشوار است، اما استفاده از آن محدودیت دارد. بعد از چند رویارویی با دشمنان، انرژی شما تمام می‌شود و بنابراین برای اینکه نه تنها به سرعت حرکت کنید، بلکه پرواز هم داشته باشید، باید دوباره شارژ شوید. برای انجام این کار، باید یک ضربه محکم (یا دکمه ماشه) را روی یک گلوله فرود آورید و این کار سلامت شما را پر می‌کند. اما این کار آن گلوله را از بازی خارج می‌کند، بنابراین برای پر کردن انرژی از دست رفته خود خیلی حریص نباشید.

همانطور که گفتم، برخلاف سایر بازی‌های تیراندازی، دشمنان ZOE Begone! خیلی سریع هستند، بنابراین تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که برای زنده ماندن تمام‌عیار حمله کنید و این اوضاع خوب پیش می رود تا اینکه تقریباً در اواسط بازی، ناگهان سختی بازی از حد می‌گذرد و کل بازی کمی غیرقابل تحمل می‌شود. برای بازی‌ای که تمرکز زیادی روی امتیازات و ضرایب دارد، این سطح از سختی فقط به این معنی است که شما برای بقا می‌جنگید تا برای بهبود امتیازات. در اینجا کسب امتیاز برتر در جدول امتیازات به مهارت و استراتژی بسیار بیشتری نیاز دارد.

در نهایت، ZOE Begone! پتانسیل تبدیل شدن به یک عنوان مستقل عالی را دارد، ولی در حال حاضر با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند که از هیجان آن می کاهد. این اولین باری بود که یک بازی Bullet Hell را بازی می‌کردم. من بدون تماشای آموزش شروع به بازی کردم و در ابتدا کاملاً گم شده بودم، اما هر چه جلوتر می‌رفتم اعتیادآورتر می‌شد. در ابتدا باید مراقب جاخالی دادن از گلوله‌ها باشید، اما بعد از ارتقاء سلاح‌هایتان، واقعاً سرگرم‌کننده می‌شود. به دلیل نوار انرژی، به یک بازی هک اند اسلش بی‌معنی تبدیل نمی‌شود. بعداً هنوز هم باید به انرژی و سلامتی خود توجه کنید تا خسته‌کننده نشود.