نقد و بررسی بازی Visage

سلام خدمت دوستان و همراهان عزیز parsjoy، در این مطلب قرار هست بازی Visage که در  ۲ اکتبر ۲۰۱۸ برای پلی‌استیشن ۴، اکس‌باکس وان، مایکروسافت ویندوز منتشر  شده را مورد نقد و پردازش قرار بدهیم. پس از اینکه هیدئو کوجیما که برای گیمر های حرفه ای بسیار نام آشنا شد و برخی از او به عنوان استاد یاد کردند،در سال ۲۰۱۴ میلادی بازی روانشناختی و رازگونه پی تی را منتشر کرد و توانست تنها با یک اتاق ال شکل و تکرار پی در پی آن به صورت ترسناک و با بهره گیری بی نظیر از صدا گذاری و موسیقی متن توانست مخاطبان را میخکوب بازی کند، و همگی انتظار نسخه طولانی تر این بازی بودند.

پس از بسته شدن پرونده پی تی توسط گیمر های تشنه بازی،شرکت های سازنده بازی های ترسناک به فکر فرو رفتن که چه چیزی میتواند جانشین راستین بازی بی مانند استاد هیدئو فوجیما یعنی پی تی شود.اما با کمال تعجب بازی ویسِج توانست در کوتاه ترین زمان ممکن بودجه ساخت خود را تامین کند البته با تحت تاثیر قرار دادن شرکت های اسپانسر.بازی ابتدا در سال ۲۰۱۸ میلادی برای دسترسی سریع مخاطبان و ایجاد انگیزه بیشتر در آنها به صورت یک نسخه نه چندان کامل منتشر شد.اما این پایان کار نبود،بالاخره پس از گذشت دو سال از تاریخ اولین عرضه بازی،نسخه کامل بازی درتاریخ ۳۰ اکتبر سال ۲۰۲۰ منتشر شد. تا کنون بازی برای کنسول های نسل ایکس باکس وان،پلی استیشن ۴ و کامپیوتر های شخصی قابل اجراست.

شاید برایتان جالب باشد که چه چیزی داستان بازی را آنقدر جذاب کرده است؟!! ممکن هست فکر کنید که اصلی ترین قوت این بازی، ترس بی حد و اندازه آن هست، اما داستان بازی بزرگترین نقطه عطف بازی می باشد.بازی یک داستان را روایت نمیکند بلکه ۴ داستان را روایت میکند.بازی از چهار فصل داستانی متفاوت تشکیل شده است.شما در بازی نقش دیوین اَندِرسون را بر عهده دارید،او به همراه خانواده اش به تازگی به خانه ای دنج نقل مکان کرده اند.اما راز های پنهان ترسناک در در و دیوار خانه مدفون است.بازی داستان ۴ شخصیت متفاوت که قبلا در این خانه ساکن بوده اند را روایت میکند.جالب اینجاست که سازنده های بازی هیچ المانی برای راهنمایی شخصیت در بازی قرار نداده اند که گیمر را هدایت کند و گیمر میتواند هر کدام از ۴ داستان را بدون ترتیب خاصی آغاز کند.این بدین معناست که ۴ فصل داستان ترتیب ندارند و تنها راه انتخاب این داستان ها کشیده شدن به سمت بخش های تسخیر شده توسط ارواح ساکنان قبلی است.آزادی عمل در بازی به شدت بالاست.داستان از جایی شروع میشود که دیوین به صورت توهم می بیند که همسر و فرزند خود را به ضرب گلوله کشته است و سپس خود را میکشد.بعد از این صحنه از خواب میپرد و رُز که همسایه اوست به او میگوید که ۳ هفته از آخرین باری که از خانه خارج شده میگذرد.دیوین فکر میکند در خانه تنهاست اما احساس او چیز دیگری میگوید.

لوسی:شروع این داستان با برداشتن یک نقاشی در اتاق خواب شروع میشود و به شکلی عجیب به سمت زیر زمین کشیده میشود در آنجا از فلش دوربین برای دیدن استفاده میکند که چند نقاشی ترسناک را روی دیوار می بیند.پس از آن از طریق زیر زمین به خانه ای درختی وارد میشود.در آنجا داستان لوسی را متوجه میشود که او در گذشته با یک روح شیطانی ارتباط داشته است و وظیفه دیوین پرده بر داشتن از راز های وحشتناک زندگی لوسی است.

دولورس: این بخش از داستان با برداشتن کلیدی در کنار آینه راهرو آغاز میشود.کلید دری به طبقه پایین تر خانه باز میکند دیوین در آن اتاق عکسی از زن و شوهری با نام های دولورس و جورج پیدا میکند و این نیز ادامه دارد.

راکان: این قسمت از داستان با دنبال کردن یک سری از توهمات در اتاق های مختلف دیوین مردی را در گوشه ای از اتاق مشاهده میکند ک میگوید او برگشته است او راکان است و ناگهان پلیس وارد خانه میشود و دیوین متوجه میشود اینها توهمات اوست.

کلیر و سارا:در این بخش داستان زندگی خود دیوین روایت میشود که از جایی شروع میشود که دیوین از خواب بیدار میشود خود را در مکانی با همسر و فرزند خود یعنی کلیر و سارا می بیند و اینجا داستان زندگی خود دیوین روایت میشود.

گیم پلی به صورت اول شخص است تا ترس را بیشتر به جان مخاطب بیندازد،از عنصر تاریکی و مرز بین خواب و بیداری بسیار عالی استفاده شده است.شخصیت پردازی هایی که در داستان شکل گرفته است بیشتر روی انگیزه گیمر تاثیر میگذارد.

گرافیک بازی بسیار سنگین و دقیق کار شده است، به نحوی که کوچک ترین جزئیات بازی هم در جذابیت گیم پلی و حتی روایت داستان تاثیر گذار اند.محیط بازی که در اکثر اوقات خانه است در هیچ جای داستان خسته کننده نیست و همواره باعث جذابیت بازی میشود.

موسیقی بازی به شکلی عجیب ترس را با صدا منتقل میکند  و حتی موسیقی متن بازی نیز ترسناک است و در جای جای بازی هیجان گیمر را دو چندان میکند.در لحظات احساسی بازی موسیقی درام بازی به شدت دلنشین است.