نقد و بررسی بازی Strayed Lights

استودیوهای جدید توسعه دهنده بازی های مستقل، از زمانی که عناوین بسیار مورد تحسین منتقدان که توسط استودیوهای کوچکتر تولید شده اند، به بازار عرضه شدند، صنعت بازیسازی را در اختیار گرفته اند و گوی سبقت را از آنها ربوده اند و یکی از این توسعه دهنده ها، استودیوی جدید Embers است که با اولین محصول خود به نام Strayed Lights وارد میدان رقابت می شود. موفقیت‌های مهمی مانند Hades و Hollow Knight در صنعت بازی سازی به گونه‌ای پیش رفته‌اند که واقعا مسیر پیشرفت بازیهای مستقل را هموار کردند و به همین علت اکنون بسیاری از دیدگاه‌های هنری در فضای توسعه عناوین مستقل می‌توانند اجرا شوند و بازی Strayed Lights نیز سعی در ارائه چنین مواردی دارد. این بازی در 25 آوریل 2023 برای همه پلتفرم ها و کنسول ها از جمله نسل جدید ایکس باکس منتشر شده است و با گیم پلی بسیار جذاب خود، تجربه ای کاملا جدید را در ژانر اکشن و ماجراجویی به ارمغان می آورد.
پس از اولین اجرای بازی Strayed Lights، شما با قهرمان اصلی داستان که موجودی ناشناس است آشنا می شوید که به عنوان یک توپ واقعی از نور شبیه به یک کودک 1 یا 2 ساله دست و پا چلفتی به نظر می رسد.

همانطور که شما شاهد طی پنج دقیقه رشد شخصیت اصلی از یک کودک نوپا به یک بدن سبک کاملاً شبیه انسان با موهای شبیه به شخصیت معروف Super Saiyan هستید، Strayed Lights به راحتی آشکار می کند که هیچ دیالوگی در بازی وجود نخواهد داشت و داستان از طریق محیط روایت می شود. پس از ملاقات با ذات شیطانی خود با نگاه کردن در آینه که مانند بازتاب عمل می کند، شخصیت اصلی وارد یک رویارویی حماسی با یک شیطان بزرگ تاریکی می شود که از انعکاس شما نشات گرفته است. اینجا جایی است که بخش آموزش رزمی بازی انجام می شود و از نظر ظاهری بسیار شبیه به عناوین سولزلایک است.
در این بازی شما نقش یک اصطلاحا Warrior of Light را بر عهده دارید که با توجه به شباهت اسمی آن هیچ ارتباطی با Final Fantasy ندارد، شما می‌توانید ضربات را دفع کنید (مشابه مکانیزم Parry به کار رفته در سری دارک سولز) ، از حملات جاخالی دهید، حمله کنید و از توانایی‌های ویژه برای از بین بردن دشمنان استفاده کنید. برای پلیرهای کارکشته سری دارک سولز، عجیب است که دکمه مسدود کردن این بازی حملات همان جایی تعبیه شده که دکمه حمله قرار می‌گیرد، اما منطقی است که استفاده از مکانیزم Parry، بهترین راه برای حمله در Strayed Lights است. (همانگونه که در سری سولزلایک اینگونه است)

برای اندکی پیچیده تر کردن مبارزات، امکان تغییر رنگ‌های روشن از آبی به قرمز و برعکس به گیم پلی بازی اضافه شده که تنها با ضربه زدن روی دکمه LB امکان پذیر است. اگر هنگام دفع کردن ضربات دشمنان رنگ درستی داشته باشید که با رنگ حمله دشمن مشخص می شود( در واقع هر دو رنگ باید با هم یکی باشند) برای ضرباتی که وارد می کنید، به دشمنان آسیب می زنید و در عوض سلامتی به دست می آورید. زمانی که رنگ با هم مطابقت نداشته باشد شما سلامتی به دست نمی آورید، اما رفع حمله همچنان موثر است.
این یک ویژگی بسیار منحصر به فرد است، دشمن می‌تواند حملات به رنگ آبی را از سمت چپ، حملات قرمز را از راست و مخلوطی از هر دو را با زمان‌بندی متفاوت انجام دهد. وقتی دشمنان به رنگ بنفش می درخشند، نشان دهنده این است که باید از سر راه آنها کنار بروید، زیرا در این لحظات مطمئناً حمله بعدی غیرقابل دفع است و اگر خود را کنار نکشید، آسیب جدی خواهید دید. تعیین زمان بندی مناسب برای این نبردهای این چنینی واقعا اصل کلیدی است، زیرا انتخاب و شروع هر مبارزه در بازی Strayed Lights آسان است، اما زمانی که دشمنان بیشتری ظاهر می شوند، باید تعویض پالت رنگی و زمان بندی را برای دشمنان متعددی که سعی در خاموش کردن نور شما دارند به طور همزمان انجام دهید. به مرور زمان مبارزه در این بازی به یک تعادل روان و در عین حال چالش برانگیز از زمان بندی تبدیل می شود که وقتی حریف خود را از بین می برید، احساس خوبی به شما می دهد، به خصوص در رویارویی های چندگانه با دشمن یا باس فایت های عظیم که واقعاً می تواند توانایی شما را آزمایش کند.

از لحاظ بصری بازی Strayed Lights نبردهای حماسی خود را در مقیاس بزرگ، با مناطق عظیم و غاردار همراه با سبک بصری زیبا ارائه می دهد که باعث می شود همه چیز در اطراف شما آماده باشد تا در یک لحظه زنده شود. یک موسیقی متن عالی از Austin Wintory، آهنگساز معروف بازی Journey، نواخته شده تا روایت داستان بازی را با یک قطعه موسیقی فوق العاده شنیدنی خلق کند.

این آهنگ به خوبی فقدان دیالوگ های بازی را جبران می کند و عملکرد قابل تحسینی دارد. با اینکه هیچ دیالوگ یا صداهایی از هیچ یک از شخصیت‌ها نمی‌آید، اما تعامل‌های بازی شامل موقعیت‌های شدید و مملو از شخصیت هستند. محیط های بازی نیز متنوع و نفس گیر هستند. یک جنگل، غارهای فراوان، بخش‌هایی از زمین در فضای باز، راهروهای پر از باتلاق همگی یک نمایش بصری خیره‌کننده در طراحی سطح به وجود می آورند که بازیکن را در اتمسفر فانتزی بازی غرق می‌کند. در واقع استودیوی Embers در خلق این اثر، اتمسفر را هدف قرار داده و کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده است.

Strayed Lights دارای سبک کمتری از داستان سرایی است که قبلاً در دیگر بازی‌های مستقل انجام شده است و شاید Tunic اولین عنوانی باید که فوراً در ذهن شما ظاهر می شود. اما برخلاف Tunic این بازی زمینه داستانی بسیار کمتری را ارائه می‌کند و هیچ کمک بصری برای کمک به بازیکنان برای درک دنیایی که در آن قرار دارند، ارائه نمی‌کند. البته با داشتن محیط جالب، جوی و شخصیت‌های دوست‌داشتنی، می‌توانست کمی به شما کمک کند و مطمئنا شما را به درک آنچه اتفاق می افتد، یاری می کرد.
یکی از مشکلات بازی این است که سیستم پرش ندارد. در عوض وقتی به یک مانع برخورد می کنید، برای بالا رفتن باید دکمه A را بزنید. این مکانیک در هنگام برخورد با باس عالی عمل می کند، اما در طول پیمایش اولیه، دست و پا گیر و کند به نظر می رسد. مشکل دیگر این است که با اینکه نبرد روان است و کار می‌کند، اما به نظر می‌رسد چیزی بیش از انتظار برای حمله، مسدود کردن آن در زمان مناسب، مقابله و تکرار وجود ندارد. درخت مهارت کم عمق و غیر هیجان انگیز است و احتمالاً می توانست به طور کامل حذف شود.