نقد و بررسی Soul Searching

Soul Searching یک بازی داستانی بقا با دوربین از بالا ساخته شده توسط Kayabros می باشد. ابتدا در سال 2017 برای استیم منتشر شده و در 25 اکتبر 2019 برای Nintendo Switch ارائه شد. گیم پلی این بازی تا جایی که می شود ساده است. هدف اصلی آن رسیدن به مقصد نهایی این ماجراجویی جست و جوی روح می باشد. فعالیت های این بازی شامل جمع آوری میوه ، ماهی گیری ، غواصی برای طلا و جم ، اجرای طلسم برای تغییر جهت باد و معامله منابع خود برای قایقی بهتر است.

در طول راه شما با موانعی چون کلاغ ها که منابع شما را غارت می کنند ، پرنده های عظیم که شما را از روی قایق بلند می کنند ، نهگ های قاتل که به قایق شما می کوبند و اژدها ، روبرو می شوید. کنترل ها نیز ساده بوده: آنالوگ سمت چپ برای کنترل حرکت و دکمه A برای تعاملات. در مورد مکانیزم های بقای بازی ، Soul Searching بسیار دوستانه و آسان است. شما می توانید ارز هایی که به صورت نقطه در جزایر وجود دارند را جمع آوری کرده و جیره و ارتقاء برای قایق بخرید. چاله های آب ، توت‌ها و توده‌های تصادفی ماهی زیاد است ، بنابراین می‌توانید ذخایر خود را به اندازه کافی پر کنید.

شما همچنین می توانید روح جمع آوری کنید (فکر می کنم). این ها نقطه‌های درخشانی هستند که موسیقی کوچک “اوه” می‌سازند و آن‌ها به آرامی در اطراف شما مانند زنبور‌های دیسکو ، زمانی که آن‌ها را بر می دارید ، می درخشند. برای چه هدفی ، مطلقاً هیچ ایده‌ای ندارم. به هر حال وقتی من توسط یک اژدها کشته شدم همه آن ها ناپدید شدند. در شروع بازی کاراکتر شما با موجوداتی ناشناخته در صحنه ای تهی یا “برزخی” ملاقات کرده و بعد از آن NPC های دوست را که به شما با سطل هایی از بی انگیزگی برای ماجراجویی جستجوی روح خود کمک می کنند ، ملاقات می کنید.

پدر و مادر کاراکتر شما تنها استثناء بوده و چیزی جز پدر و مادر دوست داشتنی که به شما انگیزه می دهند هدف زندگی خود را پیدا کنید ، نیستند. زمانی که جزیره ی خانه ی خود را ترک کنید ، توسعه دهنده مطمئن شده است شما احساس تنهایی در دریا را درحالی که از جزیره ای به جزیره دیگر می روید ، تجربه کنید. تمام  NPC هایی که تاجر نبوده و ملاقات می کنید ، ظاهراً در یکی از جنبه های زندگی خود افسردگی دارند- و دیالوگ ها بیش از آنچه فکر بکنید افسرده کننده هستند. و این تجربه بارها و بارها تکرار می شود تا زمانی که به پایان بازی برسید.

من احساس می‌کنم نیاز به کمی تعریف و تمجید از داستان‌های کوتاه که بخشی از بازی هستند دارم. اگرچه من مطمئن نیستم که چرا سازندگان احساس می‌کردند که شما نقش یک مرد صاف و سالم را بازی می کنید با اینکه کاراکترها همگی تمایل دارند حباب ها یا شکل های بی نظم باشند. به جای اینکه یک بازی باشد ، تجربه ای که Soul Searching به من داد بسیار شبیه به تماشای فیلم تعاملی هنری اکسپرسیونیسم ایندی بود. اگگر بخواهم مقایسه ای انجام بدهم ، شخصیت اصلی مرا بیاد Moana می اندازد.

اما به جای اینکه یک سفر شاد دیزنی باشد ، شما در وضعیت بلاتکلیفی فیلم هایی چون Life of Pi ، Cast Away و The Pianist قرار می گیرید- با یک پایان ناگهانی که به سختی می‌تواند داستان را خاتمه دهد. کل تجربه را می توان اینگونه خلاصه کرد که تحت‌تاثیر امواج احساسات قرار می‌گیرد و بیشتر آن زیر طیف منفی نمودار احساسات قرار می‌گیرد. از گفتگوهای بی انگیزه کننده گرفته تا رویاهایی که کش‌مکش‌های شخصیت شما را با زندگی روزانه‌اش به تصویر می‌کشد و در طول سفر منزوی شده‌است. می توان گفت که کل بازی می‌تواند در مورد شرایطی باشد که یک فرد عادی ممکن است در زندگی واقعی اما با دریا ، جزایر و اژدها مواجه شود.