نقد و بررسی WildTrax Racing

مسابقات رالی و رانندگی از تنوع و دسته بندی های مختلفی برخوردار هستند، از مسابقات خیابانی گرفته تا مسابقات فرمول یک یا جنگ ماشین ها و همگی آن ها نیز از جذابیت مخصوص به خود برخوردارند. اما یکی از هیجان انگیز ترین مسابقات میان آن ها را ماشین های آفرود و رالی هایی شبیه به رالی معروف داکار تشکیل میدهند. ذت پریدن از تپه ها و دریفت کشیدن بر روی زمین های خاکی مسابقات و گرد و خاک به پا کردن برای رسیدن به جایگاه اول بین باقی ماشین ها احساسی وصف نشدنی را برای انسان خلق میکند. با وبسایت Parsjoy برای بررسی یکی از بازی های ساخته شده بر  اساس همین مسابقات همراه باشید.

بازی WildTrax Racing که توسط استودیو بازیسازی Super Powerup Games S.L ساخته و در سال 2020 برای پلتفرم Nintendo Switch عرضه شده یک عنوان در سبک ریسینگ و با پتانسیل های بالا ولی بدون اهداف جاه طلبانه میباشد.

بازی در زمین ها و پیست های خاکی و با ماشین های دو دیفرانسیل و آفرود دنبال میشود و شما در ابتدای شروع بازی باید با پیشروی در زمین ها و بردن مسابقات ماشین های بیشتری را برای خود آزاد کنید. در بازی سه پیست مسابقه وجود دارد که تمام آن ها از همان ابتدای بازی در دسترس شما هستند و در کل چهار ماشین نیز برای بازی و آزاد کردن وجود دارد. طول مسیر های مسابقه نیز از طرفی بسیار زیاد است. طبق معمول شما بازی را به عنوان آخرین ماشین آغاز میکنید در حالی چهل و نه ماشین دیگر در پیش روی شما قرار دارند و در ابتدای شروع مسابقه یک زمان شصت ثانیه ای برای رسیدن به چک پویت یا نقطه مورد نظر بازی دارید که با رسیدن به آن ها به زمان شما نیز افزوده میشود تا بتوانید به ادامه بازی بپردازید، پس از درگیری با ماشین های دیگر تا حد امکان پرهیز کنید.

گرافیک بازی چندان جالب نیست و به عنوان های چند نسل قبل شباهت دارد، طراحی ماشین ها و تاثیر برخورد آن ها با همدیگر اصلا خوب کار نشده اما همچنان گاز دادن و پرش از تپه های بازی حس دیوانه واری به آدم میدهد، مخصوصا وقتی با موسیقی های خوب بازی ترکیب میشود. طراحی پیست مسابقه با آنکه بی نقص نیست اما بهتر از گزینه هایی مثل ماشین ها کار شده اما وجود بعضی باگ ها مثل گیر کردن درون صخره یا بعضا ناپدید شدن زمین میتواند به تجربه ی شما در از بازی لطمه بزند . در بازی چیزی به عنوان نقشه تعبیه نشده و همین باعث آزار و اذیت بازیکن میشود، چون شما دقیقا نمیدانید که پیش رویتان یک پیچ خیلی تند وجود دارد و یا جاده تا قسمت زیادی مستقیم است!!!

اما مشکل بزرگتری که در بازی وجود دارد همان تنوع کم نقشه ها و ماشین ها هستند، نقشه ها به سرعت برایتان تکراری میشود و پس از رسیدن و بازکردن چهارمین و آخرین ماشین بازی دیگر دلیل و هدف خاصی برای ادامه دادن آن وجود نخواهد داشت که شاید حجم بسیار پایین بازی بتواند مقداری این کمبود تنوع در بازی را توجیه کند. فاکتور های شخصی سازی هم در بازی چندان مشاهده نمیشود و بازی به وجود قابلیت موتور توربو برای ماشین ها بصنده کرده است.

بهترین نکته مثبت بازی وجود حالت چند نفره آن است که میتواند شما و 3 نفر دیگر از دوستان یا اطرافیانتان را تا مدت ها در کنار هم سرگرم کند مخصوصا وقتی که حالت زمانی بازی برداشته شده و شما با خیال آسوده از پیست و مسیر بازی میتوانید لذت ببرید و از قابلیت اتصال نینتندو به تلویزیون و یا بازی کردن در چند کنسول مختلف بهره ببرید.

داستان و شخصیت پردازی خاصی در بازی گنجانده نشده که با توجه به سبک و سیاق بازی چندان از اهمیت بالایی برخوردار نیست اما وجود آن هم باعث کمی جذاب تر شدن و به دلیل کمبود ماشن ها باعث ادامه دادن آن و جلوگیری از تکراری شدن آن میشد. صدا گذاری ها هم آنچنان جالب نیست و خیلی به چشم نمی آید ولی موسیقی بازی تاثیر فوق العاده ای روی تجربه آن و بالا بردن آدرنالین شما دارد به نحوی که حتی دلیلی برای گذراندن پیست های طولانی و زمان بر بازی میشود.