نقد و بررسی بازی Asfalia: Panic at the Mansion

سری بازی‌های Asfalia که واقعا بی‌سروصدا منتشر شدند، به خاطر ترکیب داستان‌سرایی صمیمانه با معماهای جذاب و خانوادگی شهرت پیدا کرده اند. اولین نسخه که Asfalia: The Cranky Volcano نام داشت، ما را با دنیایی آشنا کرد که در آن احساسات شکل فیزیکی به خود می‌گیرند؛ مفهومی تخیلی که هم زیبا و هم به طرز شگفت‌آوری قابل درک بود. اکنون عنوان جدید Asfalia: Panic at the Mansion با یک محیط جدید، شخصیت‌های جدید و یک هسته احساسی تازه حول محور ترس و شجاعت، این ایده را گسترش می‌دهد. با مقاله نقد و بررسی این بازی در وب سایت Pars Joy ما را همراهی کنید.

از همان لحظه اول که وارد دنیای این بازی شدم، نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و مشهورترین بازی‌هایی نقطه و کلیک که با آنها بزرگ شده بودم، مانند Freddi Fish, Pajama Sam, Spy Fox را به یاد نیاورم؛ آن ماجراجویی‌های رنگارنگی که در ظاهر عجیب و غریب بودند اما در باطن عمیق و بی‌سروصدا بودند. Asfalia فقط آن دوران را تقلید نمی‌کند؛ بلکه روح آن را در بر می‌گیرد. این بازی حس بازگشت به ژانری را القا می‌کند که نسلی کامل از بچه‌های کنجکاو را پرورش داده است. این روزها به ندرت چیزی پیدا می‌شود که واقعاً والدین و بچه‌ها را به بازی با هم دعوت کند، اما Asfalia دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد.

داستان بازی از یک بعد از ظهر آرام آغاز می‌شود، زمانی که چارلی جوان با چهار توله سگش در بیرون بازی می‌کند. طوفانی ناگهانی آسمان را می‌شکافد و در یک چشم به هم زدن، دوستان پشمالویش ناپدید می‌شوند. چارلی در تعقیب آنها، خود را در قلمرویی رویایی می‌یابد؛ دنیایی موازی که در آن، سایه‌ها زمزمه می‌کنند، ستاره‌ها ناپدید شده‌اند و هر اتاق خاطره‌ای از ترس را پنهان کرده است.

در اینجا، چارلی با لیلی، یک همراه کوچک شعله‌مانند متولد شده از یک ستاره سقوط کرده، آشنا می‌شود. آنها با هم، عمارتی وسیع و پر از شخصیت‌های عجیب، ترس‌های ملایم و لحظات دلچسب را کاوش می‌کنند. این روایت هرگز به اندازه یک داستان ترسناک و جن‌زده وحشتناک نیست، اما به اندازه کافی رمز و راز دارد تا هم کودکان و هم بزرگسالان را مجذوب خود کند. مضامین مواجهه با ترس‌ها و کشف مجدد شجاعت، واضح، ساده و صمیمانه است.

Asfalia: Panic at the Mansion در هسته خود، یک بازی ماجراجویی کلاسیک نقطه و کلیک (point-and-click) است. به طوری که مانند سایر عناوین این ژانر، شما در محیط به گشت و گذار می پردازید، اشیاء را جمع‌آوری می‌کنید، با NPCهای عجیب و غریب صحبت می‌کنید و معماهای کوچک محیطی را حل می‌کنید. گیم‌پلی این بازی، ساده بوده و به دور از هر گونه پیچیدگی دنبال می شود که دقیقاً همان چیزی است که از یک بازی ماجراجویی خانوادگی انتظار دارید. البته در این نسخه عقبگردهای بیشتری نسبت به عناوین قبلی سری Asfalia وجود دارد، اما در عین حال، حس کاوش خوبی را به آن اضافه می‌کند.

اغلب معماهای بازی منصفانه هستند، گاهی اوقات به کمی منطق نیاز دارند، اما هرگز خیلی مبهم نیستند. داستان را حدود سه ساعت تمام خواهید کرد، اگر به دنبال هر برچسب قابل جمع‌آوری باشید (که بچه‌ها کاملاً عاشقش می‌شوند). با این حال، بازی بدون نقص فنی نیست، اولین باری که بازی را اجرا کردم، مکان‌نما ناپدید شد و در دومین باری که بازی را اجرا کردم، با یک اشکال مواجه شدم که چارلی تصمیم گرفت به بی‌نهایت قدم بگذارد و از توقف خودداری کرد. یک راه‌اندازی مجدد سریع آن را برطرف کرد، اما این مشکلی است که شما را برای لحظه‌ای از محو شدن در بازی خارج می کند. گاهی اوقات خطوط صوتی در اواسط مکالمه نیز قطع می‌شوند، که با توجه به جذابیت اجراها وقتی که کار می‌کنند، شرم‌آور است.

از نظر بصری، بازی به شکلی ملایم و داستانی زیبا دنبال می شود. هر محیط با دست نقاشی شده به نظر می‌رسد، هر شخصیت احساس می‌کند که از یک تصویرسازی کودکانه خیالی بیرون آمده است. جلوه‌های نوری، به خصوص وقتی لیلی در برابر راهروهای تاریک می‌درخشد، احساساتی به آن اضافه می‌کند که دنیا را زنده می‌کند. موسیقی متن با این لحن مطابقت دارد: ملایم، کنجکاوانه و کاملاً دنج. این نوع فضایی است که باعث می‌شود بخواهید با یک پتو دور خود جمع شوید و به کاوش ادامه دهید.

در پایان به عنوان نتیجه‌گیری می توان گفت اگر به دنبال چیزی برای لذت بردن در کنار فرزندانتان یا شاید برای ارتباط مجدد با کودک درونتان بوده‌اید، Asfalia: Panic at the Mansion یک پیشنهاد آسان است. این عنوان انرژی بازی‌های کلاسیک Humongous Entertainment را به خوبی منتقل می‌کند و در عین حال عمق احساسی و ظرافت مدرن خود را نیز به آن اضافه می‌کند. بله، این بازی در برخی جاها با مشکلات فنی مواجه است، اما در زیر آن یک تجربه ناب و صمیمانه وجود دارد که شایسته دیدن است.

معماها برای بازیکنان کوچک‌تر به اندازه کافی شهودی هستند، در حالی که طنز و ته مایه‌های احساسی آن برای بزرگسالان نیز به همان اندازه مناسب است. این بازی برای کشف مشترک طراحی شده است، جایی که اشاره به جزئیات، خندیدن به شخصیت‌های عجیب و غریب و کنار هم قرار دادن سرنخ‌ها به یک تجربه مشترک تبدیل می‌شود. برای رفع اشکالات گاه به گاه به کمی صبر نیاز خواهید داشت، اما ارزشش را دارد. این بهترین بازی‌ ماجراجویی نقطه و کلیکی نیست که امسال انجام خواهید داد، اما می‌تواند یکی از اصیل‌ترین‌ها باشد.