نقد و بررسی What The Fork

در این سال ها بازی های مختلفی برای ماشین های صنعتی و ماشین های سنگین در دنیای بازی سازی منتشر شده است. ولی باید گفت که بازی What The Fork با این اسم عجیب و غریبش توانسته است فقط یکی از ماشین های صنعتی که خودش دوست دارد را برای بازی خود انتخاب کند و فقط با تکیه به همان گیم پلی بازی را گسترش دهد. با نقد و بررسی این بازی در سایت Pars Joy در خدمت شما هستیم.

داستان ابتدایی بازی به شرحی عجیب از یک اتفاق می پردازد که می شود گفت به سختی می توان فهمید که اصلا در این داستان چه می گذرد. در ابتدا حرکت خوشحال با همان شکلک های همیشگی در بازی را نشان می دهد که یک لیفتراگ در حال حرکت در خیابان که نه! در پیاده رو است به انگاری که می خواهد از مغازه ها خرید انجام دهد و یا مانند انسان ها زندگی میکند.

بعد در انتهای خیابان پهباد های پرنده ای را مشاهده می کند که دسته دسته به سمت او حرکت می کنند و با دیدن آن ها و ترسیدن او شروع به فرار می کند. داستان های بازی همراه با ساخت موسیقی ها متن جالب و کارتونی همراه می شود که به خوبی می تواند موود و حالت داستان را بر اساس اتفاقی در بازی رخ می دهد نشان دهد. لودینگ های بازی نیز مانند یک لیفتراگ عمل می کنند و نشان دادن بازی در بین صفحه های لودینگ شامل معرفی دسته های بازی و کار های جدیدی و ترکیبی که می توانید با دکمه ها انجام دهید می شود.

در ابتدا و در منوی اولی بازی قسمتی به نام کارکتر ها در بازی وجود دارد که خوب در ابتدای بازی می توانید همه کارکترها را مشاهده کنید. ولی بازی کردن با آنها فقط با آنلاک کردنشان در خود بازی و گذر کردن از مراحل و چالش ها امکان پذیر است. یک تصمیم اشتباه دیگر از تیم بازی سازی این است که همه کارکتر هایی را که در بازی می توانید انتخاب کنید را در همان ابتدای بازی می توانید مشاهده کنید که المنت سورپرایز و دست مزد یک بازی خوب را در مسیر و میانه های بازی از دست بازی ساز خارج کرده است. انواع اقسام کارکترهای مختلف برای بازی تا 8 عدد طراحی شده است. البته از بازی انتظار نداشته باشید که یک بازی حرفه ای در زمینه لیفتراگ های صنعتی باشد.

با دیدن همان دموی بازی کاملا مشخص است که در بازی باید همه چیز ویژگی کارتونی دارد. لیفتراگ ها کلاه و پروانه می توانند داشته باشند. ولی ناامید کننده ترین بخش بازی What The Fork را می توان به نداشتن موشن های گرافیکی بر روی کارکتر های بازی دانست. البته شاید بتوان گفت که نشان دادن صورت و یا احساست در این ماشین های صنعتی به چه شکلی می تواند ممکن باشد ولی این سوال جوابی باید داشته باشد که وقتی یک تیم بازی سازی تصمیم می گیرد بازی را به صورت کارتونی منتشر کند باید به آن جواب بدهد چون این کارها و طراحی های این چنینی در بازی ها همراه با مشکلی اصلا نیست. آنلاک کردن کارکتر ها با جمع کردن مقدار کوین ها و سکه هایی در بازی میسر می شود که با پاداش انجام ماموریت ها در بازی کسب می کنید.

در بحث گرافیکی بازی What The Fork باید گفت با اینکه محیط های بازی را تیم طراحی به خوبی جزئیات پردازی کرده است و آیتم های فراوانی در بازی وجود دارد ولی داشتن گرافیک کارتونی آن کمی شکل بازی را بد جلوه می دهد. این نوع استایل های کارتونی در بازی به درد طراحی گیم هایی می خورد که در آن فضای بازی باز است و اصلا نگرانی در رابطه با پرداخت جزئیات در بازی وجود ندارد. ولی تیم طراحی بازی What The Fork را با جزئیات فراوان ساخته اند. افکت های گرافیکی که بر روی کارکتر ها و می افتد مانند پریدن های بی وقه آن ها از روشن شدن موتور لیفتراگ ها بعضی وقت ها با هم همزمان می شوند که جلوه بدی را در بازی بوجود می آورد و باز را به نظر ارزان می رساند.