نقد و بررسی Those Who Remain

باسلام خدمت همه ی همراهان عزیز و دوسن داران بازی های رایانه ای. در این مقاله بار دیگر در خدمت شما هستیم تا به برری یکی دیگر از بازی های روز دنیا بپردازیم و بازی ای که در این نوبت برای شما اماده کرده ایم بازی Those Who Remain نام دارد. این بازی تقربا برای تمامی عناوین کنسول ها در دسترس است. مانند کنسول های نسل هشتمی ایکس باکس وان و پلی استیشن4. هم چنین بر روی روایانه های شخصی با سیستم عامل ویندوز یا مکینتاش نیز قابل دسترسی است. هم چنین بازی را می توانید بر روی نینتندو سوئیچ نیز در دسترس خودتان داشته باشید. به هر شکل با ما در این مقاله هم مانند همیشه همراه باشید تا بتوانیم این بازی را مورد نقد و بررسی قرار دهیم.

بازی Those Who Remain یک عنوان ترسناک جدید می باشد که به تازگی به بازار گیم عرضه شده است. این عنوان بازی را استودیوی بازی سازی Camel 101 توسعه داده است و هم چنین وظیفه ی انتشار بازی به دنیای بازی های رایانه ای را نیز همین استودیو با همکاری دو کمپانی دیگر بازی به نام های Wired Productions, WhisperGames برعهده داشته اند. این باری روایت گر شهری خاموش و رازآلود است که از درون دچار فروپاشی شده است و با وقوع یک سری اتفاقات وحشتناک بیشتر ساکنان شهر یا متواری شده اند یا آن هایی که باقی مانده اند همگی به موجوداتی عجیب و غریب با خصوصیاتی وحشتناک بدل گشته اند.

داستان بازی از آنجایی اغاز می شود که دختر بچه ای در این شهر دور افتاده و خیالی به صورت ناگهانی ناپدید می گردد و بعد از ان است که نفرینی مهیب تمام شهر را در بر می گیرد و تمامی ساکنان آن نیز به نوعی یا ناپدید می گردند یا به موجوداتی وحشتناک بدل می شوند. اما قهرمان داستان که ادوارد نام دارد بعد از فرار از زندگی زناشویی ناموفق اش به صورت اتفاقی گذارش به این شهر می افتد و پس از فهمیدن راز اصلی بازی و دریافتن اینکه تمایم مردم آنجا نفرین شده هستند باید راهی برای فرار از شهر بیابد و خود را به نوعی نجات دهد که در این راه با اتفاقات وحشتناک زیادی رو به رو خواهد شد.

شاید اولین بخش از بازی که ما با آن مواجه می شویم داستان بازی باشد. نکته ای که در اینجا مطرح می شود این است که بازی Those Who Remain در حقیقت شروعی بسیار ناگهانی و بنابراین ضعیف دارد. این بدنی معنی است که مخاطب بازی در همان ابتدا بدون پیش فرض هایی از زندگی قهرمان داستان به ناگاه باید در جایگاه وی به حل معماهای اسرار آمیز بازی مشغول شود. این امر البته هر چند شاید به نوعی روایت خاص بازی اشاره کند اما در کل سیستمی جذاب و گیرا نیست و مخاطب را به درستی با داستان بازی اشنا نمی کند. همین امر سبب می شود تا در انتهای بازی هم در نهایت شما با سوال های بی جواب بسیاری درباره ی شخصیت وی و اتفاقات آن در گیر شوید.

البته مسئله ی جذابی که در اینجا شاید کمی از ضعیف بودن آغاز بازی بکاهد این است که در بازی در حقیقت پایان بندی ای خوب وجود دارد و بازی این را مدیون سیستم چندپایانه ی خودش می باشد که بر اساس تصمیمات و انتخاب های مختلفی که قهرمان داستان در طول بازی داشته است پایان های مختلف و متفاوتی ممکن است برای بازی رقم بخورد که این سیستم البته باعث می شود تا شما هم به عنوان به بازیکن از این بخش از بازی به خوبی لذت ببرید.

بنابراین هر چند شاید بتوان گفت که تاثیر اولیه بازی خیلی جذاب نیست و از به نوعی از کلیشه های رایج این ژانر هر چند تبعیت می کند اما در نهایت این روند گیم پلی بازی و به نوعی پایان های مختلف آن است که به نوعی از نکات مثبت و جذاب بازی به حساب می ایند. البته بازی را می توان در بخش داستانی هم دارای جذابیت هایی داسنت و همانطور که عرض شد می توان شروع ناگهانی بازی را هم بخشی از شیوه ی خاص روایتی آن دانست اما این در کل گیرا و جذاب نیست و احتمالا مخاطبین زیادی نمی توانند با این روش روایت ارتباط بگیرند.

اکنون نوبت به سیستم گیم پلی بازی است. در بازی شما با پیش رفتن داستان در محیط های مختلفی در این شهر قرار می گیرید تا راه خود را به بیرون به نحوی بیابید. اما در این شهر غریب همه چیز به شویه ای خاص ناپدید می شود و شما هم باید پیش از ناپدید شدن وسایلتان به نحوی از ان جا فرار کنید تا دیر نشده است. بنابراین می توان گفت که بازی با این سیستم خاص باعث می شود تا بازیکن نیز ترغیب شود تا بازی را سریع تر پیش ببرد. البته سیستم خاص بازی به این روند شاید کم زیاید نکند زیرا باید بر روی معماهای بازی زمان گذاشت در صورتی که زمان زیادی هم در نهایت شاید برای قهرمان ما نماده است!

بنابراین سیستم بازی را شاید نتوان یک سیستم موفق دانست هرچند نمی توان گفت که شکست خورده است اما در کل سیستمی است که خودش را به نوعی نقض می کند. بنابراین این شیوه ی بازی نمی تواند در نهایت خیلی زیاد موفق باشد. بنابراین باید گفت که گیم پلی بازی در این بخش خیلی موفق نیست. اما در عوض ر گنجاندن لحظات ترسناک خاص در بازی توانسته است جذاب و موفق عمل کند و بازی در حقیقت به موقع و با زمینه چینی های خوب و موفق مخاطب را می ترساند. این سیستمی است که شاید در هر بازی مشابه ای به چشم نخورد اما در Those Who Remain با موفقیت ظاهر می شود.

در بازی شما در حقیقت دسترسی زیادی به سلاح های گوناگون ندارید و تنها سلاح های شما وسایل روزمره ای هستند که می توانید در محیط های مختلف بازی بیابید. بنابراین از دیگر بخش های مثبت بازی نیز طراحی صحنه های غنی بازی است که جزئیات خوبی در آن ها بکار رفته است البته هر چند بیشتر این بخش ها تاریک هستند اما بازی توانسته است در این بخش به خوبی مخاطب خودش را بترساند و با پیاده کردن و پیروزی از همین سیستم نیز می تواند لحظات جذابی را برای مخاطبنی این ژانر رقم بزند.

بازی Those Who Remain در کل شاید یک بازی ترسناک ناموفق باشد اما نه در ترسناک نبودن بلکه در بکارگیری ناموفق از مولفه های اساسی این ژانر مانند داستان قوی و شخصیت پردازی جذاب که این بازی با نداشتن این بخش ها کمی از جذابیت اش به نحوی کاسته شده است اما در عوض بازی بسیار پر از لحظات وحشتناکی است که می توانند به خوبی مخاطب خود را بترسانند و در عین حال این لحظات تجربه ای متفاوت را می توانند به دنبال کنندگان این ژانر پیشکش کنند.