نقد و بررسی Protocol

سلام به همراهان همیشگی وبسایت ParsJoy امروز به سراغ بازی Protocol رفته ایم و قصد داریم نگاهی داشته باشیم به این بازی و اینکه آیا ارزش وقت و هزینه شما را دارد یا خیر. Protocol در سال 2018 توسط استدیو Fair Games Studio ساخته شده است و برای پلتفرم های متعددی اعم ازPS4, XBOX ONE و همچنین Windows عرضه شده است. این بازی در سبک شوتر اول شخص و معمایی میباشد. با ما همراه باشید.

Protocol جزو معدود بازی هایی است که با حس شوخ طبعی جالب خود بسیاری از بازی های دیگر صنعت گیم را به نوعی مسخره میکند. چطور؟ معمولا بازی ها سعی میکنند تا قوانین سفت و سخت خود را که میخواهند شما بر طبق آنها پیشروی کنید پنهان سازند. به عنوان مثال یک دیوار نامریی در مرحله قرار میدهند و نمیگذارند تا شما به یک بخشی از بازی دسترسی داشته باشید و یا شعار آزادی عمل به شما میدهند اما در انتها به یک نحو شما را از انجام کاری خاص باز میدارند. این محدود کردن ها البته کاملا طبیعی است و برای تقریبا همه بازی ها حیاتی. چرا که در غیر این صورت ساخت بازی های رایانه ای به این شکل امروزی امکان پذیر نبود. حال Protocol نیز این محدودیت ها را در خود دارد اما تفاوتش با بسیاری از دیگر بازی ها در این است که برخلاف آنها سعی در پنهان کردن این محدودیت ها ندارد که هیچ , آنها را به صورت شما نیز میزند و از آن یک جوک بزرگ میسازد که میشود هسته اصلی گیمپلی و داستان بازی!

داستان بازی از آنجایی آغاز میشود که شما به عنوان یک مامور برای یک سازمان محرمانه موظف میشوید تا به یک مجموعه که به تازگی بر روی یک سفینه سقوط کرده فرازمینی ساخته شده است بروید. در این مجموعه یک هوش مصنوعی و AI وجود دارد که به شما دستورالعمل هایی را میدهد و طی یک فرایند طولانی شما را آماده مواجهه با فرازمینی ها میکند. حال سیستم اصلی گیمپلی اینجا وارد میشود. این هوش مصنوعی شما را با معماها و فرایند های مختلفی در این مجموعه روبرو میکند و شما باید دقیقا طبق دستور العمل های آن دستورات را انجام دهید. کوچک ترین خطا و یا خلافی در اجرای این کار ها به منزله نابودی تمام این مجموعه با یک بمب اتم میشود که همچیز را با خاک یکسان میکند. کمی زیادی از حد است نه؟! در واقع این فرآیند جدای از داستان و گیمپلی بازی یک پرچم قرمز و اعتراضی نسبت به همان محدودیت های مدیوم گیم بود که بالاتر به آن اشاره کردیم. در کل این ایده و دستورالعمل ها حداقل بر روی کاغذ جالب و جذاب به نظر میرسند و گاه میتوانند حس طنز جذابی به شما بدهند به عنوان مثل یک در را باز گذاشته اید؟ کل مجموعه به روی هوا میرود!

یکی از نکات ضعف بازی دقیقا پس از هرکدام از این انفجار ها و Fail شدن های متعدد به چشم می آید. آن هم چیزی نیست جز Loading بسیار طولانی و خسته کننده بازی. متاسفانه بازی خیلی خوب بهینه سازی نشده است و با اینکه گرافیک خیلی بالایی هم ندارد اما لودینگ های طولانی اذیت کننده هستند. این نکته وقتی بیشتر به چشم می رسد که شما در طول بازی ممکن است بارها و بارها به شکل های مختلف دستورالعمل ها را نتوانید رعایت کنید و یا صرفا میخواهید ببینید که چه اتفاقی میوفتد. در نتیجه مرگ پیاپی در کنار این لودینگ ها کمی آن تجربه روان را از شما دریغ میکند.

در رابطه با گرافیک بازی باید گفت متاسفانه Protocol با اینکه در سال های اخیر تولید شده است و هدف گرافیکی فنی اش مشخص است نتوانسته آنطور که لازم است بدرخشد. تکستچر ها و کیفیت بافت ها ضعیف هستند و جزییات دست و اسلحه ها نیز خیلی بالا نیستند و حس یک بازی VR را به شما میدهند. اما از طرفی طراحی مراحل خیلی جذاب انجام شده است. رنگ بندی بازی در آن طرف ماجرا بهتر عمل میکند و طراحی مجموعه و معما های بازی خوب است. معما ها از تنوع بالایی برخوردار اند و در مدت زمان تقریبا 10 ساعته بازی تکراری حس نمیشوند. همچنین برخی از آنان بسیار خلاقانه اند. حس شوخ طبعی بازی نیز مناسب است و حس و حال جالبی را در فضای تاریک و اتمسفریک بازی میسازد. هوش مصنوعی بازی نیز شخصیت پردازی جالبی دارد و گاهی با تغییر صدای خود به همسر سابق شما دیالوگ های بسیار بامزه و یا عجیب غریبی را با شما به وجود می آورد.

از دیالوگ که صحبت کردیم بهتر است راجب صداگذاری و موسیقی متن بازی نیز بیشتر به شما بگوییم. موسیقی متن بازی قابل قبول است اما چیزی که بیشتر نظر ها را به خود جلب میکند صداگذاری بسیار خوب شخصیت ها میباشد که کمک بزرگی به روایت هرچه بهتر داستان و در نهایت تجربه کلی بازیکن میکند که بسیار مطلوب است.

در نهایت باید گفت Protocol یک تجربه بسیار جالبی است که با وجود گرافیک نه چندان بالا و گیمپلی کمی دست و پا شکسته میتواند ساعات خوبی را برای شما مهیا سازد. داستان و روایت جالب بازی در کنار صداگذاری خوب و معماهای متنوع تجربه بازی را لذت بخش کرده اند و با وجود مشکلات فنی مثل افت فریم های ناگهانی و یا کنترل شخصیت نه چندان خوب همچنان ارزش بازی کردن را دارا میباشد. میتوان گفت یک سوم نهایی بازی نسبت به اوایل بازی کمی ضعیف تر میشود و متاسفانه بازی با پایان چندان قوی ای روبرو نیست. در نهایت تجربه این بازی را به شما پیشنهاد میکنیم.