نقد و بررسی بازی Mekkablood: Quarry Assault

اواخر دهه 90 میلادی، به عنوان سالهای طلایی برای بازیهای شوتر اول شخص بودند زیرا بسیاری از استودیوها تلاش کردند تا از سبک شوتری که سری Doom اختراع کده بود، جدا شوند تا آثار جاه طلبانه تری بسازند. در این دوره همچنین شاهد ظهور عناوینی بودیم که به بازیکنان اجازه می‌داد تا هیجان رانندگی با یک وسیله نقلیه اصطلاحا Mecha را از دید اول شخص تجربه کنند و عناوینی مانند Shogo: Mobile Armor Division و MechWarrior 2 نمونه هایی از چنین تجربیاتی هستند. به همین دلیل است که وقتی اولین بار بازی Mekkablood: Quarry Assault را در فروشگاه استیم دیدم، بسیار هیجان‌زده شدم.

داستان بازی در سال 2082 رخ می دهد و شما نقش Bill را بر عهده می گیرید، یک راننده ربات های مکانیکی قدیمی که اکنون به یک robojockey تبدیل شده است. در دنیایی هستید که در آن، منابع کمیاب است و بیل ادعا می کند می تواند ماده ای به نام Fluxiam-7 را استخراج کند که برای تامین بسیاری از نیازهای انرژی در اواخر قرن بیست و یکم استفاده می شود. TorxCorp، که صاحب یک معدن در نزدیکی محل استخراج این ماده است، به ادعای بیل توجه دارد و تصمیم گرفته مجسمه‌های ارزشمند بیل را که او در داشبورد mekk خود نگهداری می‌کند و همچنین دوستش بث را برباید. اکنون با کمک دوست بیل، Rusty، این به شما بستگی دارد که سلطنت Bill را در دست بگیرید و آن مجسمه ها را پس بگیرید.

Mekkablood: Quarry Assault در ظاهر، تمام ویژگی‌های یک داستان کلاسیک مکانیکی را به همراه دارد: شرکت‌های شیطانی که بر سر منابع با ربات های حیرت انگیز می‌جنگند. با این حال، Mekkablood با الهام گرفتن از ربات های Megas XLR متعلق به سری Gundam یا Battletech / MechWarrior، خودش را متمایز می کند. برای کسانی که در این زمینه اطلاعی ندارید، Megas XLR یک انیمه مانند بود که اگر توسط کوین اسمیت ساخته می شد، می توانست به بهترین شکل به عنوان Evangelion توصیف شود. این موضوع به بهترین وجه توسط قهرمان داستان نشان داده می شود، او یک سرباز نجیب یا یک مزدور نیست، بلکه یک کامیون دار سختکوش است که از دوستان خود دفاع خواهد کرد.

گیم پلی بازی تعادل کاملی بین استفاده از یک ربات و ثبت حرکات تیراندازی اول شخص کلاسیک برقرار می کند. این بازی قصد دارد ویژگی‌های شوترهای اواخر دهه 90 را به تصویر بکشد، اما با عناصر یک بازی مکانیکی و البته این کار را با موفقیت در بسیاری از مراحل خود انجام داده است. از منظر گرافیک، با جلوه های بصری الهام گرفته شده از عناوین رترو در این امر موفق بوده است.

تعادل ایده‌آلی در جزئیات را ایجاد می‌کند و در عین حال حس یک بازی از آن دوران را نیز به تصویر می‌کشد.در حالی که Mekkablood: Quarry Assault از شوترهای اواخر دهه 90 الهام گرفته، تاکید زیادی بر جزئیات فضای داخلی mekk شما دارد و به همین دلیل، میزان سلامتی و مقدار مهمات بر روی صفحه نمایش برای نظارت آسان نمایش داده می شود. مانیتورهای نصب شده در کابین خلبان مشاهده نمای عقب را فراهم می کند و واکنش سریع به تهدیدات احتمالی را امکان پذیر می کند. جذابیت بیشتر با جزئیات کوچک مانند آشفتگی پراکنده و غذای باقی مانده بیشتر می شود.

هیچ چیز فانتزی یا نوآورانه ای در مورد مکانیک های گیم پلی وجود ندارد. این یک شوتر اول شخص است و تنها کاری که انجام می دهید این است که به امواج ربات هایی که با آنها روبرو می شوید شلیک کنید. برای انجام این کار سلاح های مختلفی دارید: از تفنگ ساچمه‌ای گرفته تا سلاح‌های پلاسما و پرتاب‌کننده موشک. به طور طبیعی، بازی همچنین دارای چالش هایی برای غلبه بر و اسرار پنهانی است که منتظر کشف هستند. همه اینها لایه ای از هیجان را به تجربه کلی اضافه می کند.

یک بازی مکانیکی اول شخص همیشه وقتی به درستی اجرا شود عالی عمل می کند. متأسفانه Mekkablood: Quarry Assault کامل نیست زیرا از نظر برخی جنبه ها کوتاهی می کند. مدتی طول می کشد تا متوجه شوید مراحل بازی فاقد هر گونه ویژگی متمایزی هستند که روح یک عنوان شوتر مکانیکی را تسخیر کند و طراحی اکثر آنها شبیه یک بازی شوتر معمولی دهه 90 میلادی هستند که چیز چالش برانگیزی در خود ندارند.

همچنین مبارزات کند احساس می شود و سلاح ها فاقد تاثیر یا هیجان لازم هستند و هر کدام نتایج مشابهی را ارائه می دهند. اگر بازی به عمق تاکتیکی یک شبیه‌ساز مکانیکی متمایل می‌شد، ممکن بود این امر قابل بخشش بود – اما اینطور نیست. هیچ استراتژی برای حملات شما وجود ندارد. موضوع صرفاً تیراندازی و شکست دادن نیروهای دشمن است. در نهایت، شما همان هیجانی را که در Doom یا MechWarrior 2 خواهید داشت، ندارید.

به طور خلاصه، Mekkablood: Quarry Assault یک ادای احترام عالی به بازیهای کلاسیکی مانند Wolfenstein و Doom است که حال و هوای بازیهای دوره 90 میلادی را به خوبی احیا می کند. با اینکه بدون ایراد نیست، اما گیم پلی سرگرم کننده و سریعی دارد، تا حدی که حتی متوجه نشدم که چند ساعت مشغول انجام آن هستم. جزئیات گرافیکی نیز فوق‌العاده هستند، مخصوصا دوربین‌هایی را دوست داشتم که نشان می‌دهند چه چیزی پشت سر شماست تا دشمن به سمت شما نرود. اگر از بازیهای شوتر بومر لذت می برید، این بازی شما را ناامید نخواهد کرد.