نقد و بررسی بازی Death Kid

بازیهای محدودی یافت می شوند که به اندازه یک تجربه آرکید واقعی رضایت‌بخش باشند، اما امروز، ما ترکیبی از آن سبک رترو کلاسیک با حساسیت‌های مدرن را در بازی‌ای به نام Death Kid داریم. این بازی چند ماه می شود که روی کامپیوتر منتشر شده و امروز برای سوییچ و ایکس‌باکس نیز در دسترس است. در اصل این یک بازی مرموز مبارزه ای مبتنی بر عرصه است که توسط Take IT Studio! ساخته شده و در 2 آوریل 2025 منتشر شد.

روایت داستانی بازی Death Kid با مفاهیم جاودانگی عجین شده است. در اعماق جنگل، چاهی وجود دارد که به چندین طبقه تقسیم شده و هر طبقه توسط موجودات پلید محافظت می‌شود. طرح داستان روی شکستن هشت مهر و موم برای رسیدن به انتهای چاه و به حرکت درآوردن چرخ زندگی و مرگ تمرکز دارد. بنابراین محافظت از سه روحی که بین مرگ و زندگی گیر افتاده‌اند، در حین نبرد با انبوهی از موجودات، به شما بستگی دارد.

Death Kid کنترل‌های روان و واکنش‌پذیری ارائه می‌دهد که برای مبارزات سریع و سبک عرصه های نبرد آن بسیار مهم هستند. خوشبختانه بازی چه با کیبورد/ماوس و چه با استفاده از کنترلر به طور مؤثر کار می‌کند. من احساس کردم که با توجه به نوع بازی، استفاده از کنترلر بسیار بهتر است و به همین دلیل، عملکرد گیم‌پلی عالی است، زیرا می‌توانید در نبردهای نزدیک شرکت کنید و در عین حال از توانایی‌های قدرتمند متنوعی استفاده کنید. حتی بخش آموزش بسیار خوب بود، زیرا هیچ جزئیاتی را از قلم نمی‌انداخت و هر مکانیک و مهارت را به طور کامل توضیح می‌داد.

بازی شامل هشت مرحله است که المان‌های روگ‌لایت را هم شامل می شود. اگر هر سه روح بمیرند، شما از مرحله اول دوباره شروع می‌کنید. هدف بازی تکمیل هر هشت مرحله و شکست دادن غول آخر است. به جای شروع کامل، من دوست دارم که توانایی‌ها و امتیازهای مهارت شما حتی پس از شروع مجدد قابل استفاده باشند. من چالش‌برانگیز بودن بازی را دوست دارم، اما نه آنقدر چالش‌برانگیز که از مردن مکرر اذیت شوم.

در بازی Death Kid، هدف در هر مرحله محافظت از سه روح مختلف است که در مرکز میدان قرار دارند. اگر دشمنان به ارواح نزدیک شوند، نوار سلامتی آنها شروع به کاهش می‌کند. به جای اینکه شخصیت اصلی نوار سلامتی داشته باشد، این ارواح هستند که شما باید بیشترین محافظت را از آنها داشته باشید.
از نظر مبارزات، من از این ویژگی بازی لذت بردم که توسط دشمنان از همه طرف احاطه نمی‌شوید، بلکه با موج‌هایی از دشمنان مواجه می‌شوید که می‌توانید به راحتی با آنها مقابله کنید، زیرا آنها را یکی یکی از بین می‌برید. در واقع مبارزات بسیار خوب طراحی شده اند، جایی که می‌توانید از حملات جاخالی دادن و ضربات مشت و لگد استفاده کنید.

بعد از هر مرگ، به یک منطقه مرکزی هدایت می‌شوید که می‌توانید آمار شخصیت خود را افزایش دهید و بازی شامل دیالوگ‌هایی بین «راهنمای شما» است که همیشه خواندن آنها خوب است. همانطور که قفل مهارت‌ها/توانایی‌ها را باز می‌کنید، می‌توانید قبل از بازگشت به چاه، آنها را نیز آزمایش کنید. در نبرد واقعی، مهارت‌ها به آرامی با کشتن دشمنان افزایش می‌یابند، که به خوبی متعادل شده و چالش بیشتری به بازی اضافه می‌کند. مواردی وجود داشت که احساس می‌شد مهارت‌ها نادیده گرفته شده‌اند، زیرا می‌توانستید برخی از مراحل را حتی بدون استفاده از هیچ توانایی اصلی به پایان برسانید.

از لحاظ بصری، بازی Death Kid دارای انیمیشن‌های پیکسلی با کیفیت بالا است که دنیای زیرزمینی آن را زنده می‌کند و پویایی خاصی به آن می دهد. ترکیبی از نورپردازی پر جنب و جوش و سنگین، به نبردهایی که در بازی انجام می‌دهید، تأکید بیشتری می‌بخشد. جلوه‌های بصری با عناصر واضح، مینیمالیستی و در عین حال پرجزئیات، شبیه بازیهایی نظیر Moonlighter و Hollow Knight است.

بازی دارای نمای از بالا به پایین است تا به بازیکنان نگاه بهتری به میدان نبرد بدهد و من از اینکه هر مرحله طرح رنگی متفاوت و دشمنان مختلف با رفتارهای متفاوت دارد، لذت بردم. طراحی شخصیت اصلی شبیه Grim Reaper است و سایر طراحی‌های دشمن از طریق انیمیشن‌ها گویا هستند. انیمیشن‌ها روان هستند و با نبرد در بازی هماهنگ هستند. فضای Death Kid با صدایی که محیط مرموز و تاریک را تکمیل می‌کند، تقویت می‌شود. موسیقی شامل ضربات آرام و طبل مانند است که به خوبی با حملات شخصیت هماهنگ می‌شوند.

در پایان، Death Kid یک بازی ساده و نسبتاً کوتاه است که برای برخی، بسته به میزان آشنایی شما با مکانیک‌ها و دشمنان، ممکن است دو ساعت طول بکشد. معمولاً پس از چند بار اجرا، شروع به درک یک الگو می‌کنید و کاملاً متفاوت نیست. در هر سطح، سه مرحله از گروه‌ها خواهید داشت که به تدریج دشوارتر می‌شوند. من متوجه شدم که بهترین رویکرد، درک الگو و طراحی استراتژی حملات به گونه‌ای است که دشمنان نتوانند به ارواح برسند.