نقد و بررسی بازی Wildgate

به نظر می رسد اکنون زمان مناسبی برای عرضه یک بازی ویدیویی چند نفره جدید نباشد. حباب سرویس‌های زنده کاملاً ترکیده است، کمپانی های ناشر بازیهای ویدئویی روی هم رفته صدها میلیون دلار را صرف عناوین آنلاین امیدوارکننده می‌کنند، اما تنها چند ماه بعد از انتشار نسبت به پشتیبانی از محصولات خود ناامید می شوند و از ادامه راه دست می‌کشند.

همانطور که در بازی‌هایی مانند Steel Hunters، Splitgate 2 و Concord دیده‌ایم، کیفیت بازی مطرح نیست، با این حال تلاش واقعی برای جلب و حفظ توجه گیمرهای بازیهای چندنفره همچنان وجود دارد. Wildgate جذابیت Call of Duty یا Fortnite را ندارد، اما ایده‌های سرگرم‌کننده کافی در کنار هم دارد تا یکی از جالب‌ترین بازی‌های سرویس زنده سال ۲۰۲۵ را رقم بزند. در ادامه با نقد و بررسی این بازی در وب سایت Pars Joy با ما همراه باشید.

اتفاقات زیادی در بازی Wildgate رخ می‌دهد و آموزش آن، توضیح چندانی در مورد اجزای متحرک مختلف یا اهمیت استراتژیک آنها ارائه نمی‌دهد. در ساده‌ترین حالت، Wildgate را می‌توان به عنوان یک شوتر علمی تخیلی توصیف کرد که در آن پنج خدمه سفینه فضایی (حداکثر تا چهار بازیکن) که به عنوان “ماجراجو” تلاش می‌کنند تا آثار باستانی گرانبها را پیدا کنند و آنقدر زنده می‌مانند تا یک دروازه جنگی ظاهر شود و بتوانند با غنایم به سختی به دست آمده خود فرار کنند.

همه این بازیکنان باید وظایف چندگانه خود را بین تعقیب غنیمت، جمع‌آوری منابع و مدیریت کشتی که اساساً یک پایگاه عملیاتی متحرک است، تقسیم کنند. این کشتی که مجهز به برجک، کاوشگر، سپر و اسلات‌های ارتقاء است، معمولاً دقایق ابتدایی مسابقه صرف لوله‌کشی خرابه‌ها و ایستگاه‌های اطراف برای تجهیزات لازم برای تجهیز کشتی شما می‌شود.

این نقاط برجسته نقشه هر کدام اهدافی برای تکمیل دارند تا بتوانید به غنایم خود دسترسی پیدا کنید که معمولاً شامل حل یک معمای محیطی یا شلیک به گشت‌های هوش مصنوعی می شوند. آنها اساساً سیاه‌چال‌های کوچکی با مناطق سختی بالاتر هستند که کمیاب‌ترین تجهیزات Wildgate را در خود جای داده‌اند و سپس می‌توانند به کشتی شما منتقل شوند، چه ارتقاء برجک Sniper Cannon باشد و چه ماژولی که به طور غیرفعال مهمات را دوباره پر می‌کند.

بزرگترین تهدید شما، کشتی‌های تحت کنترل بازیکنان دیگر هستند و تقریباً تمام مسابقاتی که ما انجام دادیم به نبردهای تن به تن ختم شد. کمین کردن در حالی که سپرهایتان پایین است می‌تواند منجر به حذف سریع شود، اگرچه راه‌های دیگری برای از بین بردن خدمه دشمن وجود دارد. سوار شدن به کشتی‌های دیگر خطرناک است، اما اگر بازیکنان رقیب را غافلگیر کنید، می‌توانید آنها را با اسلحه از بین ببرید (و آنها را مجبور به بازگشت به بازی کنید)، بمب گذاری کنید، آتش روشن کنید و به یک مزاحم همه جانبه تبدیل شوید. خلبانان باهوش همچنین می‌توانند از کشتی‌های دیگر پیشی بگیرند و مانورهای بیشتری انجام دهند و به طور بالقوه آنها را به سمت خطراتی مانند طوفان آتش و شکاف‌های کیهانی بکشانند.

همانطور که می‌توانید حدس بزنید، صفحات زیادی وجود دارد که باید مدام در حال چرخش باشند: این بازی، نسخه ساده‌ شده حالات معروف Team Deathmatch یا Capture the Flag نیست. یادگیری اصول بازی حداقل دوازده راند طول می‌کشد تا بتوانید توجه خود را به بهینه‌سازی تجهیزات و تسلط بر قهرمانان مختلف بازی معطوف کنید و با پیشرفت در بازی از طریق یک سیستم شبه بتل پس، گزینه‌های بیشتری در دسترس قرار می‌گیرند.

پس از کسب امتیاز تجربه یا همان XP، این امتیازها به هر «ماجراجویی» که در حال حاضر فعال دارید، هدایت می‌شوند و نوار پیشرفت آن را پر می‌کنند و جوایزی مانند شخصیت‌ها، کشتی‌ها، اسلحه‌ها و تجهیزات جدید را آزاد می‌کنند. طی کردن این مسیر در ابتدا می‌تواند مانند یک تقلا به نظر برسد، اگرچه مشخصاً هدف توسعه‌دهنده Dreamhaven این است که از همان ابتدا تمام ابزارهای Wildgate را در اختیار بازیکنان قرار ندهد و آنها را به سمت تکمیل اهداف روزانه هدایت کند.

پس از کسب امتیاز تجربه یا XP، این امتیازها به هر «ماجراجویی» که در حال حاضر فعال دارید، هدایت می‌شوند و نوار پیشرفت آن را پر می‌کنند و جوایزی مانند شخصیت‌ها، کشتی‌ها، اسلحه‌ها و تجهیزات جدید را آزاد می‌کنند. طی کردن این مسیر در ابتدا می‌تواند مانند یک تقلا به نظر برسد، اگرچه مشخصاً قصد توسعه‌دهنده Dreamhaven این است که از همان ابتدا تمام ابزارهای Wildgate را در اختیار بازیکنان قرار ندهد و آنها را به سمت تکمیل اهداف روزانه هدایت کند.

صحبت از استودیوی Dreamhaven شد – که کارمندانش از کارمندان سابق Blizzard هستند – قطعاً نوعی پیوستگی در جلوه های بصری پر جنب و جوش و به سبک کمیک وجود دارد، برخی از کاوشگران Wildgate به جای قهرمانان آینده Overwatch قرار می‌گیرند. رابط کاربری بازی نیز روان است و به خدمه امکان می‌دهد تا به سرعت بر وضعیت کشتی خود نظارت داشته باشند و در عین حال دقیقاً در صورت لزوم، نکات راهنمای نامحسوس را ارائه می‌دهند. اگرچه ساخت دنیای زیاد یا داستان‌سرایی در جلو و مرکز اتفاق نمی‌افتد، اما این در واقع به نفع بازی است و به بازیکنان اجازه می‌دهد تا از طریق گیم‌پلی، دلبستگی طبیعی به محیط و شخصیت‌های آن پیدا کنند، آن لحظات گیم‌پلی نوظهور، روایت خود را می‌بافد.

به طور خلاصه، Wildgate یک بازی سرگرم‌کننده است که حالات PvP و PvE را به خوبی با هم ترکیب می‌کند و هر دو حس فوق‌العاده‌ای دارند. سلاح‌ها و آیتم‌های سرگرم‌کننده زیادی برای استفاده به روش‌های خلاقانه وجود دارد. با این حال، سیستم Matchmaking افتضاح است و بازیکنان تازه کار یا مبتدی هم از این قاعده مستثنی نیستند، زیرا دائماً با بازیکنان بسیار پیشرفته‌ای روبرو می‌شوید. این موضوع فضای بسیار کمی برای رشد یا آزمایش باقی می‌گذارد.

تجربه هم‌تیمی تصادفی خیلی مثبت نیست و تقریباً به نظر می‌رسد که به حداقل ۳-۴ نفر نیاز دارید. امیدوارم بتوانند سیستم Matchmaking را طوری تنظیم کنند که حداقل برای افراد مبتدی مناسب‌تر باشد. برای اینکه در این بازی مهارت پیدا کنید، به زمان و تلاش نیاز دارید تا مشکل مهارت کمتر شود و بیشتر با پیچیدگی‌های بازی آشنا شوید. بله، یک حالت هوش مصنوعی دارد که می‌توانم تصور کنم برای بازیکنانی مثل من در نظر گرفته شده است، اما خیلی آسان بود و هیچ راهی برای تغییر سختی آن وجود ندارد. هیچ حد وسطی وجود ندارد. اگر مثل من فقط چند ساعت در هفته وقت دارید که با دوستان خود بازی کنید، متأسفانه این بازی مناسب شما نیست، در غیر اینصورت می تواند انتخاب خوبی در نظر گرفته شود.