نقد و بررسی Where Angels Cry: Tears of the Fallen Collector’s Edition

در این پست قصد داریم به معرفی بازی where Angels Cry: Tears of the Fallen Collector’s Edition در وبسایت پارس جوی (Pars Joy) بپردازیم. با ما همراه باشید. بازیwhere Angels Cry: Tears of the Fallen Collector’s Edition   از جمله بازی های point و click  میباشد. این گونه بازی ها جزو نوستالژی ها محسوب می شوند. حالا جای آن است که بیشتر در مورد اینگونه بازی ها صحبت کنیم تا نسبت به آن شناخت پیدا کنیم.

یکی از ابتدایی ترین بازی های این سبک یعنی point و click (نشانه و کلیک) بازی محبوب The Clue Finders 4^thGrade Adventures می باشد. این بازی حتی در حد توانایی یک کودک بود. در واقع این بازی سبب جلب توجه افراد به سمت سبک نشانه و کلیک شد.

بازی دیگری که بعد از بازی The Clue Finders  توجه افراد را جلب کرد، بازی Another Code:Two Memories بود. این بازی به خودی خود نمی تواند جزو دسته بازی های نشانه و کلیک باشد. اما به گونه ای توسط تیم توسعه دهنده طراحی شده بود که برای گیمرها حکم تکامل سبک بازی های نشانه و کلیک را داشت.

این بازی بر روی نیتنند و DS اجرا می شد. در این بازی یکی از واحد ها را به اسکن آیتم ها و یا سرنخ هایی وادار می کرد.در نهایت در این بازی باید سرنخ ها را ادغام کرده و می توانستید یک کلید را بدست آورید و بدین وسیله ادامه بازی را انجام دهید.

در این نوع سبک بازی به رابط کاربری توجه زیادی می کنند. طراحان بازی و تیم های توسعه دهنده در بازی های نشانه و کلیک صفحاتی برای بیان جزئیات و ویدئوهایی در جهت برطرف کردن انتظارات گیمرها ایجاد می کردند.

بازی where Angels Cry: Tears of the Fallen تنها به عنوان یک بازی ساده برای گیمرها مطرح نیست بلکه جنبه های مختلف موقعیت داستان پردازی آن ، معماهایی که در آن طرح می شوند و رابط کاربری برایشان بسیار حائز اهمیت بود. در حالی که از بین این عناصر هیچ کدام در این بازی وجود نداشت. حتی داستان پردازی آن کاملا بی روح و فاقد هیجان برای جذب گیمر ها بود. حتی با اینکه در بازی یک شخصیت کلکسیونر به آن پیوست اما بازی دیگر جایگاه خودش را در بین بازی های این سبک از دست داده بود و باید از ابتدا در بازی اصلی این مهم حضور می داشت  تا باعث جذابیت آن شود.

این بازی به گونه طراحی شده بود که حتی جورچین های متن بازی آنقدر سخت نبودند که به هیجان بازی بیافزایند و شاید در مواردی تکراری و شناخته شده بودند و این سبب شد که حس بازی کپی شده به گیمرها منتقل شود. اسکن های بازی هم چالش برانگیز نبودند و به راحتی اشیاه را می توانستید کشف کنید و این دیگر هیچ هیجانی نداشت.

یکی دیگر از مشکلات اساسی این بازی گیر کردن (هنگ) بازی بود. بازی با کنترل های لمسی کار می کرد و اگر کسی می خواست با تلویزیون این بازی را انجام دهد در مرحله انتهایی پازل یک هدیه دریافت می کردید که قسمت های یک نقاشی که به صورت جورچین است را باید کنار هم قرار می دادید. زمانی که در حال حل این جورچین بودید اگر بازی ورودی داشته باشید باید دوباره به کنترلر لمسی مراجعه می کردید و چون پازل از قبل ذخیره نشده بود پس مجبور بودید دوباره جورچین را از سر بگیرد و این بسیار خسته کننده بود که دائما سیستم بازی گیر کند و بازی از سر گرفته شود.

در نهایت باید گفت از زمان ابتدای بازی تا انتهای فصل که به جایزه منجر می شود، 5 ساعت بیشتر طول نمی کشد ولی به دلایل ذکر شده که معایت بازی را بیان کردیم این بازی را به شما توصیه نمی کنیم چرا که از لحاظ هزینه بسیار زیاد است و  یک بازی خسته کننده در بین این سبک (نشانه و کلیک) بازی ها مطرح می شود.در بازی where Angels Cry: Tears of the Fallen موسیقی و دوبله ها خوب بود اما متن داستان آن بسیار ضعیف بود به گونه ای که در طی داستان همسر یک از شخصیت ها فوت می کند و آن شخصیت نسبت به این موضوع عکس العمل خاصی از خود نشان نمی دهد.

به طور کلی بازی و فصل جایزه آن کمتر از 5 ساعت طول کشید. اگر به خاطر همه این مسائل نبود، می توانستم این بازی را به کسی که علاقه ای به بازی های Hidden Object یا Point and Clicks دارد، توصیه کنم. البته با قیمت کمتری. اما من نمی توانم این عنوان ناامید کننده و گران را به کسی توصیه کنم.