نقد و بررسی Vampire: The Masquerade – Shadows of New York

سلام خدمت دوستان و همراهان عزیز وبسایت Parsjoy. با بررسی بازی داستان و دیالوگ محور Vampire: The Masquerade – Shadows of New York که در سال 2020 برتی کنسول Xbox One و همچنین رایانه های شخصی منتشر و در دسترس قرار گرفته است همراه ما باشید.

بازی های داستان محور و به ویژه رمان های تصویری عموما یک ویژگی مهم دارند، به دلیل نبودن و یا محدود بودن گیم پلی در اینگونه بازی تنها گزینه ی جذاب بازی به جز وجود داستان و شخصیت پردازی امکان انتخاب دیالوگ ها و تصمیمات شخصیت ها و تاثیر گذار بودن آن تصمیمات در طول بازی میباشد. شما در بازی شوتر و یا ماجراجویی ممکن است با یک داستان بسیار خوب و درگیر کننده مواجه باشید اما به هیچ وجه نمیتوانید تغییری در آن ایجاد کنید. نکته مهم اینجاست که شما هر تصمیمی در بازی بگیرید، نتیجه آن و پایان داستان در آن یکسان خواهد بود، و یا به هرکجای نقشه رفته و هر واقعیتی را کشف کنید، و یا اصلا ممکن است هزاران بار بمیرید و دوباره زنده شوید. اما در بازی های داستان محور همه چیز واقع گرایانه تر اتفاق می افتد ، در بیشتر این عنوان و به خصوص رمان های تصویری شما هزاران بار مرده و دوباره زنده نمیشوید، هر تصمیمی هم که بگیرید عواقبی را در پی خواهد داشت، حال میتوان آن عواقب خوب یا بد باشد.

اما نکته ای را که من در کنار پایان بندی های مختلف در اینگونه بازی ها دوست دارم تاثیر انتخابات بر روی حالات رفتاری شخصیت بازی و همینطور برخورد دیگر شخصیت های بازی با شما است. یعنی ممکن با برخی از این انتخاب ها شما یک شخصیت شرور را در بازی شکل دهید، یا شاید یک فرد مغرور و یا شاید یک شخصیت کاملا اجتماعی. همین ویژگی نیز به واقع گرایانه تر کردن بازی بسیار کمک خواهد کرد. به هر حال عنوان Vampire: The Masquerade – Shadows of New York نیز بازی داستان با محور با زیر سبک رمان تصویری میباشد که شما در آن فقط به اطلاع از داستان و همچنین تصمیم گیری های مختلف میپردازید.

تصمیم گیری های شما مانند هر اکثر بازی های سبک رمان تصویری در بلند مدت و همینطور پایان بندی بازی تاثیر خواهد گذاشت. در بازی هیچ گیم پلی خاصی وجود ندارد، معمایی در آن گنجانده نشده و شما به راحتی و با یک ظرف پر از خوراکی وارد یک داستان با تم های جنایی و خون آشامی خواهید شد و تنها کاری هم که نیاز است انجام دهید گوش دادن به روایت های بازی و انتخاب دیالوگ برای شخصیتتان است. بازی از همین فرمول برای ادامه پیش روی استفاده خواهد کرد و نکته ی اصلی اینجاست که داستان و روایت های درون آن هرچقدر هم که خوب و عالی کار شده باشند، شما باید یک طرفدار بازی های رمان تصویری باشید و آن انتظار چیزی بیشتر از داستان پردازی و دیالوگ ها و شخصیت های خوب را نداشته باشید و در غیر این صورت بازی به هیچ وجه برای شما مناسب نبوده و به راحتی قابلیت خسته کردن شما را دارا است.

شما در نقش یک روزنامه نگار جوان اما بی انگیزه قرار خواهید گرفت که به تازگی خون آشام شده و به زودی درگیر یک داستان پر پیچ و خم جنایی خواهد شد. روند داستان به از یک جایی به بعد به شدت جذاب خواهد شد و ارزش صرف کردن وقت را خواهد داشت، شخصیت پردازی های داخل بازی نیز خوب کار شده اند اما دیالوگ های درون آن در برخی موارد بسیار سطحی و کلیشه ای خواهند بود. در ابتدای بازی روند داستانی بسیار کند پیش خواهد رفت و شما باید کمی برای بهتر و جذاب تر شدن آن زمان صرف کنید تا بتوانید با مسائل و کشفیات خود درگیر شوید. انتخاب های شما بلند مدت بوده و نباید انتظار بازدهی در همان لحظه را از آن ها داشته باشید، پایان بندی های درون بازی آنچنان زیاد نیست اما همان مقداری که در بازی وجود دارد هم میتواند ارزش تجربه چندین باره بازی را بیشتر کند.

مشکل اصلی بازی را میتوان همان کند بودن روند داستانی در ابتدای آن دانست و همچنین دیالوگ هایی که خوب کار نشده اند. بازی اگر وقت بیشتری صرف دیالوگ های بازی و کلیشه ای نبودن آن ها میکرد و اگر روند خوبی که داستان در اواسط بازی پیدا میکند را در ابتدای بازی هم قرار میداد و همچنین اگر پایان های گسترده تری را نیز در بازی شاهد بودیم، آن را از یک اثر متوسط و یا تقریبا خوب تبدیل به یک اثر بسیار عالی و جذاب منیکرد اما تجربه بازی در همین زمان هم میتواند خوشایند طرفداران رمان های تصویری باشد.