نقد و بررسی بازی Stratogun

Stratogun یک بازی shoot ’em up از بالا به پایین یا همان shmup است که در آن کلید اصلی، زنده ماندن از پرتابه‌های خطرناک با استفاده از رفلکس‌های سریع و پرک های مختلف است. با این حال، برخلاف سایر shmupهای عمودی سنتی که تاکنون روی ایکس باکس تجربه کرده اید، Stratogun پیچش و چالش متفاوتی را ارائه می‌دهد که یقین دارم مشابه آن را ندیده اید.

این بازی توسط استودیوی Horsefly Games ساخته شده و زیر نظر شرکت Numskull Games در 6 مه 2025 برای کنسول های ایکس باکس و پلتفرم PC منتشر شده است و از همه لحاظ، شما را به یاد دوران بازیهای دستگاه های آرکید می اندازد. با نقد و بررسی این بازی در Pars Joy ما را همراهی کنید.

داستان Stratogun سرراست است، اما این موضوع از جذابیت آن کم نمی‌کند. از سیارک‌ها گرفته تا تله‌های دشمن، شما وظیفه دارید که از میان این دسته‌های دشمنان عبور کنید و به اندازه کافی زنده بمانید تا به باس هر منطقه برسید. ضریب امتیاز (score multiplier)، انگیزه‌ی قوی برای انجام اقدامات دفاعی شما ایجاد می‌کند و هر وقت آسیب ببینید، آن ضریب بلافاصله به صفر برمی‌گردد.

در حالی که اکثر shmup های عمودی مخاطبین را به طور مداوم به جلو حرکت می‌دهند تا به باس آخر برسند، Stratogun شما را در حال پرواز بر فراز یک سیاره گرد و شبیه به زمین قرار می‌دهد، در حالی که شما توسط سیارک‌ها مورد اصابت قرار می‌گیرید، که با برخورد به مجموعه سلاح‌های شما به بلوک‌های کوچکتر تقسیم می‌شوند.

یکی از ویژگی‌های این بازی که آن را از اکثر shmup های بازار متمایز می‌کند این است که هر مرحله به معنای واقعی کلمه بر اساس زنده ماندن طراحی شده است؛ معمولا در اکثر بازی‌های این ژانر باید مثلا از یک نقطه A به نقطه B بروید، ولی در بازی Stratogun فقط باید زنده بمانید و همه چیز را نابود کنید تا نوار بالای صفحه پر شود و البته گفتن این جمله آسان‌تر از انجام دادنش است.

با پیشرفت در بازی (که البته فقط من این اصطلاح را به طور کلی در این بازی به کار می‌برم)، قفل سلاح‌ها، پرک ها (مانند افزایش زمان تقویت یا آسیب‌ناپذیری) و آیتم‌های جدید (مانند سلاح ثانویه) را باز خواهید کرد. می‌توانید تجهیزات خود را در ابتدای بازی در منوی اصلی تنظیم کنید. سلاح ثانویه انتخابی به شما امکان می‌دهد تا با پاک کردن هرگونه دشمنان بازمانده، کمی نفس بکشید.

در صورتی که اوضاع خیلی شلوغ شود، می‌توانید یا تقویت‌کننده‌ی خود را فعال کنید تا از میان بقایا عبور کنید یا زمان را کند کنید تا بتوانید دقیق‌تر شلیک کنید یا اینکه جاخالی دهید. هر دوی این پرک ها کاربرد محدودی دارند و بین آنها کمی زمان بازنشانی برای استفاده مجدد وجود دارد؛ همین امر برای حمله‌ی ویژه نیز صادق است. خوشبختانه، با نابود کردن بقایا، آنها می‌توانند مقداری سلامتی، تقویت‌کننده‌ی اضافی، کاهش سرعت و حملات ثانویه را از اجساد آنها به دست آورید.

Stratogun همچنین یک مکانیک RPG مانند دارد که طی آن، با تکمیل یا شکست در مراحل، XP کسب می‌کنید که سطح سفینه فضایی شما را ارتقا می‌دهد. این کار نه تنها قفل حملات ثانویه اضافی را باز می‌کند، بلکه پرک های دائمی مانند افزایش زره یا آسیب (که دومی کاملاً بی‌اهمیت به نظر می‌رسد) را نیز به شما می‌دهد. همچنین می‌توانید امتیاز پرک خود را قمار کنید؛ جایی که یا آن را از دست می‌دهید یا بازی آن را برای شما تعیین می‌کند.

به نظرم، اولین مشکل اصلی بازی این است که سلاح پیش‌فرض شما محدودیت دارد. به طوری که اگر به طور مداوم از آن استفاده کنید، سلاح بیش از حد داغ می‌شود و شما را برای مدت کوتاهی بی‌دفاع و در معرض آسیب قرار می‌دهد. مشکل دیگر نحوه تکمیل مراحل است. به دلیل شکل گرد هر مرحله، دیدن همه چیز در مسیرتان دشوار است و در نتیجه منجر به آسیب‌های غیرضروری می‌شود که در شرایط عادی قابل اجتناب بودند.

از لحاظ گرافیکی، این بازی رویکرد بصری مینیمالیستی منحصر به فردی دارد و دارای اشکال و طرح های ساده است. اگرچه همه چیز به راحتی قابل تشخیص است، اما پرجزئیات‌ترین بازی موجود نیست و البته این چیز بدی نیست. این یک تغییر خوب است که به بازی ظاهری ویژه می‌دهد. در مورد موسیقی متن، می توان گفت یک موسیقی متن معمولی و کلیشه‌ای دارد که کاملاً فراموش می‌شود.

به طور خلاصه، Stratogun یک بازی به سبک مدرسه قدیمی Shoot ’em Up است که خسته‌کننده نیست و حتی در واقعیت مجازی عالی کار می‌کند. استفاده محدود از پرک ها و داغ شدن مداوم سلاح، چالش نسبتاً خوبی را ایجاد می‌کند و آن را به مرگ‌های ارزان تبدیل می‌کند. طرفداران این ژانر از این چالش منحصر به فرد لذت خواهند برد، در حالی که تازه واردان این ژانر باید به دنبال تجربه یک shmup متفاوت باشند.