نقد و بررسی بازی Revenge of the Savage Planet

Revenge of the Savage Planet یک بازی پلتفرمر علمی تخیلی دست کم گرفته شده است که دنباله‌ نسخه قلی خود یعیبازی Journey To The Savage Planet می باشد که اینبار از زاویه دید سوم شخص دنبال می شود و با اینکه تغییرات چشمگیری داشته، اما من از مشغله‌های سطحی و تکیه بیش از حد به طنز خام آن، دلسرد شدم.

وقتی پنج سال پیش Journey to the Savage Planet منتشر شد، عاشق طراحی مراحل، پیمایش روان و مضامین طنزگونه آن شدم. از آن لحظه به بعد، به سختی توانستم بازی را زمین گذاشتم و به همین علت آن را در یک روز تمام کردم. این روش معمول من برای بازی کردن نیست، که نشان می‌دهد پایه‌های مترویدوانیایی این ماجراجویی فضایی حماسی چقدر لذت‌بخش هستند، حتی اگر چند کاستی مداوم داشته باشد.

تغییر زاویه دید نسبت به نسخه قبلی در یک بازی دنباله تقریبا غیرمعمول است، اما خبر مهم این است که Revenge of the Savage Planet به صورت سوم شخص انجام می‌شود و برخی از طرفداران، از حالت سوم شخص این بازی جدید استقبال کرده اند. این تغییر به شخصیت اصلی صامت شما، شخصیت پذیری بسیار بیشتری بخشیده است.

برای دویدن روی یک دکمه کلیک می کنید و مانند نوعی کاپیتان جک اسپارو که در فضا سفر می‌کند، می‌دوید و روی سطوح چسبناک مانند می‌لغزید. انیمیشن‌های سرگرم‌کننده زیادی پس از بازگشت به حالت عادی و پرش به سیارات وجود دارد و سقوط بیش از حد منجر به خم شدن ستون فقرات می‌شود که باعث ایجاد نوعی ترس می‌شود. این قابلیت به خوبی پیاده‌سازی شده و با جدا شدن تثبیت‌کننده‌ها پس از چند ساعت اول، گشت و گذار در جهان بازی واقعا لذت‌بخش می‌شود و کاملا آزاد هستید تا این جهان‌های بیگانه و بزرگ را کشف کنید.

طرح داستان نیز ساده است. شما به صورت کرایوژنیک منجمد شده‌اید تا چند صد سال نوری از خانه دور شوید و در حالی که در یک دنیای عجیب و غریب و بیگانه فرود می‌آیید، بیدار می‌شوید. مشکل اینجاست به محض اینکه احیا می‌شوید، متوجه می‌شوید که نقشه تغییر کرده و از شرکت بزرگی که هزینه سفر شما را تأمین می‌کرده اخراج شده‌اید، و بنابراین اساساً تنها هستید. هنوز می‌توانید از تمام فناوری‌هایی که همراه با شما ارسال شده استفاده کنید، اما این فناوری‌ها نه تنها در این سیاره، بلکه در چندین سیاره دیگر نیز پراکنده شده‌اند. این به شما بستگی دارد که تمام تجهیزات خود را بازیابی کنید، سیارات را کاوش کنید و در مورد چیزهای بزرگتر اطلاعات کسب کنید و همچنین بفهمید شخصیت مرموزی که از روی صفحه نمایش ویدیویی در پایگاه خانگی شما با شما تماس می‌گیرد کیست.

در روند گیم پلی Revenge of the Savage Planet پلتفرمینگ و تیراندازی با مستندسازی سیارات همراه است، با یک ماژول اسکن به سبک Metroid Prime برای لباس فضایی شما که به شما امکان می‌دهد گیاهان و جانوران را اسکن کنید، در مورد محیط اطراف خود با برخی از شوخی‌ها و کنایه ها برای سرگرمی اطلاعات کسب کنید، در حالی که نقاط ضعف دشمنان را نیز آشکار می‌کنید. اما به جای اینکه فقط به این موجودات حمله کنید و آسیب زیادی به آنها وارد کنید، باید آنها را نیز اسیر کنید و برای انجام آزمایش به آزمایشگاه بفرستید.

در حالی که بازی شامل کالبدشکافی ناخوشایندی است، موجودات پس از آن دوباره سرهم می‌شوند، اما با توجه به اینکه بازی کاملاً از مرگ‌های زننده و چسبناک برای تقریباً هر چیزی که با آن روبرو می‌شوید لذت می‌برد، کمی عجیب و غریب است. نسخه‌های «آلفا» از موجودات نیز وجود دارند که بزرگتر و وحشی‌تر هستند و اسیر کردن آنها می‌تواند قفل توانایی‌های جدیدی را باز کند.

تأثیر سری بازیهای Dark Souls در این عنوان نیز احساس می‌شود زیرا باید پس از مرگ، غنیمت‌های رها شده خود را جمع‌آوری کنید. خوشبختانه، بازی همیشه آنها را در جایی قابل دسترس قرار می‌دهد، نه دقیقاً در جایی که مرده‌اید، بنابراین لازم نیست برای بازیابی چیزی که پس از مرگ از دست داده‌اید، نگران باشید.

یک امتیاز بزرگ این نسخه، حالت همکاری دو نفره با قابلیت تقسیم صفحه نمایش است که با همکاری آنلاین نیز در دسترس است. تقسیم صفحه نمایش به طرز چشمگیری روان اجرا می‌شود و اجرای بازی‌هایی مانند این همیشه با نفر دوم سرگرم‌کننده‌تر هستند.

بازی از نظر بصری واقعا غنی است، به خصوص در صحنه‌های جنگل. گاهی اوقات این یک شاهکار فنی عالی است که هنوز دشمنان، اشیاء قابل جمع‌آوری و حتی مواد چسبنده رسانای برق که توسط بازیکن قرار داده شده را حتی وقتی خیلی خیلی دور هستند، نشان می‌دهد. حتی روی کارت گرافیک قدیمی Nvidia RTX 2070، این بازی می‌تواند با وضوح تصویر Ultra و نرخ فریم روان در وضوح 1080p اجرا شود، فقط در چند صحنه لرزش دارد و در رندر کردن دشت‌های وسیع و صخره‌های دوردست و مقیاس‌پذیر سیاره چهارم واقعاً مشکل دارد.

جلوه‌های صوتی محیطی بازی نیز دوست‌داشتنی هستند و اگر هدفون مناسبی بگذارید، واقعاً احساس می‌کنید که در جنگل هستید. نمونه‌های صدای پا نیز عالی هستند که بسته به سطحی که روی آن راه می‌روید تغییر می‌کنند. با این حال، در حالی که موسیقی به همان اندازه که از دیدگاه تولید مدرن انتظار دارید، صیقل داده شده است، موسیقی نبرد پس از چند ساعت واقعاً آزاردهنده می شود.

در مجموع در حالی که مبارزات شناور و نه چندان رضایت‌بخش نسخه قبلی همچنان پابرجاست و تنوع دشمنان آن کم است، آزادی حرکت و گشت و گذار در Revenge of the Savage Planet یک بازی مترویدوانیای کوتاه اما دلپذیر و عجیب و غریب را به ارمغان می آورد که ارزش امتحان کردن دارد.