نقد و بررسی بازی Quantum Witch

اگر حس نوستالژیک، ذهنی باز و روایت‌های خلاقانه‌ای که توسط تصمیمات شما هدایت می‌شوند را در اختیار دارید، Quantum Witch برای شماست! گرافیک روان و جذاب آن که انگار تازه از یک بازی پیکسلی قدیمی بیرون آمده‌اند، چشمان شما را نوازش می‌دهد و داستان بصری و متنی سبک اما عمیق آن شما را غرق در خود خواهد کرد. این بازی یک پلتفرمر هنری پیکسلی فوق العاده است که فقط توسط یک نفر به نام Nikki Jay ساخته شده و با لحن کمدی با قلب جدی زندگینامه‌ای همراه است که به شدت از ماجراجویی‌های قدیمی لوکاس آرتز و سری افسانه‌ای Dizzy در ZX Spectrum الهام گرفته شده است.

بعد از یک آموزش سریع که به شکل یک رویا طراحی شده، به سرعت در محیط بازی غرق می‌شوید و آن را درک می‌کنید. با تکنیک استادانه «نشان دادن، نه گفتن»، متوجه می‌شوید که مسئول گوسفندانی به نام «faer» هستید و آنها حصار خود را شکسته و در «شهر» محل زندگی شما – سرزمینی بسیار بسیار عجیب که همزمان خیالی و رویایی اما ملموس و واقعی به نظر می‌رسد – ویرانی به بار آورده‌اند. بنابراین اولین ماموریت شما این است که حیوانات خود را پیدا کنید و به آنها بگویید که به خانه بروند تا شریک محبوب شما یا «شخص مورد علاقه‌تان» حصار را تعمیر کند.

در حالی که Quantum Witch حس بازی‌های ساید اسکرولر قدیمی مثل Contra و Mega Man را دارد، خیلی زود متوجه می‌شوید که این یک بازی beat ‘em up یا پلتفرمر نیست – هیچ دشمنی برای کتک زدن یا چاله‌ای برای افتادن در آن وجود ندارد – بلکه این بازی یک رمان تصویری با انتخاب‌های عجیب و غریب است. با این حال، برخلاف بازی‌های غنی از داستان که انتخاب‌ها برای اهمیت دارند مثل Life Is Strange و Disco Elysium، Quantum Witch متن بسیار سبک و کاملاً مختصری دارد. به طوری که در هیچ قسمتی جدی به نظر نمی‌رسد و بخش زیادی از داستان از طریق جلوه‌های بصری و گیم‌پلی روایت می‌شود. به همین دلیل است که اذعان دارم این بازی نفسی تازه در این ژانر است.

اولین ماموریت شما گشت و گذار در شهر و جمع کردن گوسفندانتان است. می‌توانید به چپ یا راست بروید و در چهارراه‌ها یک مسیر را انتخاب کنید. اینکه اول کجا بروید به خودتان بستگی دارد، اما برای پیدا کردن آن گوسفندهای مزاحم باید به همه جا سر بزنید. من شخصاً از اینکه اول به کلیسا بروم لذت بردم. در اینجا من با تعدادی خانم آشنا شدم که نوعی خدای آباژور را می‌پرستید – شاید یک استعاره باشد. بلافاصله، با اولین تصمیم مهم و تأثیرگذار روایی‌ام روبرو شدم: آیا باید به این فرقه بپیوندم؟ یا اینکه آن را ترک کنم؟

این مکان اول واقعاً لحن عجیب و گستاخانه‌ی Quantum Witch را تعیین می‌کند. برخی لحظات بسیار واقعی و تأثیرگذار به نظر می‌رسند، بدون اینکه با وجود برخی مضامین عمیق‌تر، سنگین به نظر برسند. شوخ‌طبعی و بذله‌گویی زیادی در کنار اشارات احمقانه‌ای مانند Princess Peach و Pac-Man وجود دارد تا بازی را سبک و سرگرم‌کننده نگه دارد. نمی‌توانم جلوی خودم را بگیرم و به این بازی به عنوان یک شادی تخلیه‌کننده و شوخ‌طبعی سالم به عنوان یک مکانیسم مقابله‌ای برای افرادی که دچار آسیب‌های مذهبی هستند فکر نکنم.

اغلب شخصیت‌های بازی تنها تعدادی از شخصیت‌های احمقانه اما تأثیرگذار هستند که در مجموعه‌ای از ماموریت‌هایی که مانند دومینو در مقابل شما آشکار می‌شوند، به شما کمک می‌کنند (یا مانع شما می‌شوند). با وجود دنیای نسبتاً کوچک برای تعامل، جستجو برای اینکه در مرحله بعد چه کاری باید انجام دهید (یا آخرین گوسفند شما کجاست) دشوارتر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، و اسکلت می‌تواند به شما نکاتی در مورد آنچه باید انجام دهید، بدهد. من در ابتدا حتی کمی گیج و گم شده بودم، گاهی اوقات کمی شبیه بازی «Where’s Waldo?» می‌شود، که از آن لذت بردم اما انتظارش را نداشتم.

Quantum Witch حتی سیستم زمانی مخصوص به خود را دارد که عملاً اندازه منطقه قابل کاوش را دو برابر می‌کند، زیرا شخصیت‌ها و رویدادهای مختلفی را می‌توان در شب پیدا کرد. باید کمی به عقب و جلو بروید، زیرا تصمیمات شما نیز بر تعاملات احتمالی تأثیر می‌گذارد. اما با این وجود، احساس تکراری بودن به شما دست نمی‌دهد. بازی در وادار کردن شما به جستجوی کافی برای رسیدن به رضایت‌بخشی در هنگام موفقیت، و عدم عبور از مرز کاوش‌های خسته‌کننده و طاقت‌فرسا، کار بزرگی انجام می‌دهد.

در واقع، شما اولین اجرای خود را در یک جلسه تمام خواهید کرد. حدود ۴ ساعت طول می‌کشد (اگر عجله نکنید یا از راهنمایی‌های اسکلت استفاده نکنید، کمی بیشتر می‌شود)، اما بازی مسیرها و پایان‌های متعددی را ارائه می‌دهد که قطعاً شما را وادار می‌کند دوباره آن را بازی کنید. من، به شخصه، مجبور شدم دوباره آن را بازی کنم تا ببینم اگر به جای ترک فرقه، به آن بپیوندم چه اتفاقی می‌افتد! یکی از ویژگی‌های فوق‌العاده‌ی بازی، «waveforms» است که اساساً فهرستی از تمام نتایج ممکن در قالب دستاوردها را در بر می‌گیرد. این ویژگی باعث می‌شود که علاقه‌مندان به جمع‌آوری مجموعه‌ها بخواهند حداقل چند بار بازی را انجام دهند تا همه آنها را علامت‌گذاری کنند و واقعاً تجربه‌ی کامل روایت را به دست آورند.

خلاصه اینکه، Quantum Witch قلب، روح و شوخ‌طبعی منحصر به فرد خود را دارد. این بازی فقط یک ماجراجویی کمدیِ جناس‌گونه نیست؛ بلکه استعاره‌ای چندلایه درباره توسعه بازی، هویت و فرار است که از تجربیات شخصی سازنده نشأت می‌گیرد. شما می‌توانید عشقی را که توسعه‌دهنده به بازی خود بخشیده است، هنگام حرکت در دنیای مجازی آن و تعامل با ساکنانش، احساس کنید. این پروژه انفرادی و اولین بازی توسعه‌دهنده NikkiJay است و لذتی شگرف برای علاقه‌مندان به بازی‌های مستقل را به ارمغان می آورد.