Power Sink اولین بازی از توسعهدهندهی استرالیایی Winterwire Games می باشد که یک بازی پلتفرمر معمایی سهبعدی است که اتفاقات آن در اعماق اقیانوس اتفاق میافتد. به عنوان طرفدار سایر بازیهای پلتفرمر معمایی مانند Portal و Viewfinder، از امتحان کردن مجموعهای در یک زیستبوم که الهامبخش شگفتی در سطح بزرگترین معما است، یعنی اقیانوس، هیجانزده بودم. با توجه به اینکه اطلاعات کمی در مورد اقیانوس خودمان داریم، به نظر میرسید که این بازی بستر مناسبی برای ایجاد یک راز و یافتن معماهای واقعاً “بیرون از اقیانوس” باشد. اما آیا چنین اتفاقی رخ می دهد؟ بیایید در مقاله نقد و بررسی این بازی در Pars Joy به یافتن پاسخ این سوال بپردازیم.
در این بازی شما یک غواص بینام هستید که در زیستبومهای بالایی اقیانوس زندگی و کار میکنید. با این حال، وقتی برق قطع میشود، خود را به عنوان فرد اشتباهی در جای درست مییابید و مجبور میشوید راهی برای روشن کردن مجدد برق پیدا کنید. در کنار راهنماییهای شخصیتهای متنوع مانند The Veteran و پروفسور (که در حال حاضر ظاهر یک ماهی را دارد، هرچند قسم میخورد که برای همیشه یک ماهی نبوده است)، باید معماهایی را حل کنید که شامل مکانیکهای مورد علاقه این ژانر مانند دستکاری سوئیچها و گویها هستند.
گیم پلی بازی Power Sink که بیشتر روی حل معما مانند بازیهای پلتفرمر معمایی تمرکز دارد، به سرعت یک روال برای شما ایجاد میکند – یک مکانیک جدید با بیوم جدید معرفی میشود، سختی و پیچیدگی آن افزایش مییابد تا زمانی که به مرحله نهایی برسید. سپس به سراغ زیستبوم و مکانیک بعدی میروید و مکانیکهای قبلی با پیشرفت شما دوباره اضافه میشوند تا در نهایت به یک معمای پیچیده و رضایتبخش برای تکمیل برسید.
متأسفانه، بازی اغلب به چند دلیل به ناامیدی تبدیل میشود.
اولین دلیل، مکانیکهای نامشخص و مبهم است – مثلاً اینکه گوی شناور میتواند به گویهای قدرتی متصل شود تا آنها را شناور کند، من چند بار اول که این اتفاق افتاد، آن را یک اشکال در نظر گرفتم. ایراد دوم، پیگیری اینکه چه چیزی باید روشن شود و چه چیزی روشن بماند تا برج نهایی روشن شود، گاهی اوقات میتواند دشوار باشد – اگر آن را روشن نگذارید، یک تغییر بیضرر از ابتدای مرحله ممکن است تمام تلاش های شما را خراب کند و شما را مجبور به بازگشت کند. ضمنا دوربین بازی نیز همیشه به شما کمک نمیکند و گاهی اوقات نمیتوانید سقف سکوهای خاصی را که سوراخهای گوی در آنها قرار دارد، ببینید، تا زمانی که به نقطه بهتری بروید، یا یک دیوار آنقدر بزرگ است که نتوانید همه آنها را یکجا ببینید.
اضافه کردن یک دکمه برای برجسته کردن برجهایی که باید روشن شوند، به جای اینکه مجبور باشید سیمها را دنبال کنید تا بفهمید کجا باید برق را روشن کنید، یا یک حالت دیدهبانی که به شما امکان میدهد بدون نگرانی در مورد افتادن بلوکها یا اشتباه در پرش، به جلو نگاه کنید، عالی خواهد بود. حتی گاهی اوقات، به خصوص وقتی که گویها برای بازیابی باید از دسترس خارج شوند، مجبور میشوید مرحله را کاملاً از نو شروع کنید زیرا گویها را به ترتیب اشتباه قرار دادهاید و احساس ناخوشایندی ایجاد می کنند. در واقع شروع مجدد کامل یک مرحله در بازی Power Sink میتواند بسیار ناامیدکننده باشد، به خصوص اگر مطمئن نباشید که از ابتدا چگونه به نقطهای که بودید رسیدهاید.
با اینکه Power Sink یک بازی پلتفرمر است، ولی پلتفرمینگ در درجه دوم اهمیت قرار دارد و تنها تعداد انگشتشماری از مراحل، چالشی با پلتفرمهای شناور یا ناپدید شونده ارائه میدهند. با این حال، بازی فیزیک حضور در اقیانوس را جدی میگیرد. منظورم این است که پلتفرمینگ فوقالعاده شناور است، به این معنی که اگر سعی کنید پریدن به یک پلتفرم متحرک را قضاوت کنید، اغلب آن را از دست خواهید داد. این امر به ویژه زمانی صادق است که با گوی شناور شروع به بازی میکنید که پرش بزرگتری را ایجاد می کنید.
از لحاظ بصری، گرافیک به اندازه کافی خوب است، اگرچه مجبور شدم آن را روی تنظیمات گرافیکی پایین اجرا کنم تا نرخ فریم پایدار را روی Nvidia 2060 Super خودم حفظ کنم، چیزی که انتظارش را نداشتم – زیرا با این کارت میتوانم Cyberpunk 2077 را با حالت ردیابی اشعه به راحتی اجرا کنم. یک مشکل کوچک دیگر این بود که انتخاب وضوح تصویر من ذخیره نمیشد – هر بار که وارد سطح بعدی میشدم، به پیشفرض ۷۲۰p برمیگشت. مطمئن نیستم که اصلاً اصلاح آن کاری انجام میدهد یا نه – من هیچ تفاوت بصری متوجه نشدم، اما خوب میشد اگر دکمه ذخیره و اعمال در تنظیمات وجود داشت، تا مطمئن شوم که قطعاً در حال ذخیره شدن است.
موسیقی با فضای صوتی اتمسفریک که واقعاً به ایدهی بیست هزار فرسنگ زیر دریا بودن کمک میکند، نقطهی قوت بازی است. نه لزوماً موسیقیای که مثل بعضی از آهنگهای نمادین با آن زمزمه کنم، اما قطعاً به اندازهای هست که هنگام حل یک معما، موسیقی را گوش دهید.
به طور کلی، اگر هدف اصلی یک بازی پازلی این باشد که هنگام حل معما، لحظات شگفت انگیز «یافتم» را برای شما تداعی کند، بازی Power Sink در حدود ۵۰٪ مواقع موفق به انجام این کار میشود. در مواقع دیگر، من یک مرحله را تمام میکنم، اما هنوز کاملاً مطمئن نیستم که چگونه آن را انجام دادهام، یا مجبور میشوم از مرحله بعدی استراحت کنم، زیرا نمیخواهم در ابتدای آن مرحله، کار جستجوی دستی را مجددا انجام دهم تا بتوانم مسیرم را پیدا کنم.
طنز و نگارش داستان به شیوه ای عالی با هم هماهنگ هستند
طراحی برخی از بیوم ها مخصوصا منطقه Starry Expanse قابل تحسین است
موسیقی محیطی و جلوه های صوتی هر دو عالی هستند
باگها نسبتاً زیاد در بازی به چشم می خورند
به دلیل کمبود لحظات کشف نشده در پازلها - دنبال کردن خط داستانی پازل دشوار است
بعضی از مکانیکهای گیم پلی مبهم و بدون توضیح ارائه می شوند
پلتفرمینگ شناور، عبور از سکوهای متحرک را دشوار میکند