نقد و بررسی Override 2: Super Mech League

سلام خدمت دوستان و همراهان عزیز وبسایت Parsjoy. با نقد و بررسی بازی Override 2: Super Mech League که یک عنوان در سبک بازی های مبارزه ایی و چند نفره است و در سال 2020 برای سیستم رایانه های شخصی و همچنین پلتفرم های نسل هشتمی Xbox One , Playstation 4 و نسل نهمی Xbox Series S/X و Playstation 5 منتشر شده است در خدمت شما خواهیم بود.

بازی های سبک مبارزه ای اساسا وابسته به گیم پلی های چند نفره خواهند بود، در واقع درست است که بازی و یک عنوان با کیفیت در هر حالتی لذت بخش است اما یک عنوان مبارزه ای حتی اگر بسیار خوب و لذت بخش هم باشد، اما بازی کردن به صورت مدام و بدون هدف با سیستم های هوش مصنوعی میتواند همان بازی با کیفیت را نیز کسل کننده کند، اما لذت بازی در کنار دوستان و یا به صورت آنلاین و با دیگر رقیبان میتواند به شکل قابل توجهی شما را درگیر یکی از این عناوین کند، البته فاکتور کیفیت نیز بسیار مهم بوده و بهتر است که بازی از حداقل استاندارد های تعریف شده برای سبک خود را دارا باشد.

اما خود این تجارب چند نفره نیز میتوانند پس از مدتی تکراری و کسل کننده به نظر برسند، در واقع تنوع مود ها و حالت های قابل بازی و مسابقه میتوانند بسیار در این امر مهم و تاثیر گذار باشند، اینکه صرفا تمام مدت را بر روی یک مود شبیه به Deathmatch و یا صرقا فقط به انجام مود Free For All بپردازیم، آن نه در یک عنوان شوتر، بلکه یک بازی مبارزه ای میتواند به همان اندازه ی بازی با هوش مصنوعی کسل کننده و تکراری شونده به نظر برسد، در واقع بازی باید هم تنوع قابل قبولی را در شخصیت های درون بازی و قابلیبت های مبارزه ایشان، و هم در قسمت مود ها و حالت های مبارزه ایجاد کند تا بتواند روند بهتری را برای جذب مخاطب طی کند، با این اوصاف اما همه چیز بسته به یکدیگر دارند و مجموع و ترکیب تمامی المان ها است که یک عنوان را جذاب و قابل بازی و یا صرفا بی هدف و کسل کننده خواهد کرد.

بازی Override 2: Super Mech League نیز یکی از همین عناوین مبارزه ای است که به صورت آنلاین و تک نفره قابل بازی است، چیزی که در بازی مشخص است نبود هیچ داستان پردازی، روایت و قسمت داستانی است که میتوانستند با حضورشان در بازی به جذابیت آن افزوده و بازی را برای مدتی، (بسته به مدت زمان گیم پلی) برای تجارب تک نفره، جذاب و قابل بازی کنند، همچنین داستان پردازی و این روند زمینه ی خوبی را نیز فراهم میکرد تا بتوان یک پیشینه و مقدمه ی قابل قبول در مورد شخصیت های درون بازی را در آن جای داد که متاسفانه در حال حاظر هیچ یک از این دو قسمت وجود نخواهند داشت، شما هیچ پیشینه ای از ربات ها و شخصیت های درون بازی نخواهید دانست، البته بازی در نسخه قبلی خود که چند سال پیش از این بازی منتشر شده است به ارائه ی داستان و روایت هایی در درون خودش پرداخته است، اما بازی برای افرادی که صرفا برای اولین بار به تجربه ی بازی میپردازند بسیار گنگ و بدون هیچ مقدمه ای خواهد بود، و یا حداقل مقدمه ی درست و قابل قبولی.

شما به طور گلی به دو شکل میتوانید به انجام بازی بپردازید، در ابتدا به صورت آفلاین و تک نفره که در اینگونه از مسابقات شما در مقابل سیستم هوش مصنوعی بازی قرار خواهید گرفت که معمولا نیز از هوش چندان بالا و قابل قبولی بهره نمیبرد، حالت هایی نیز به مانند بازی یک در مقابل یک، دو در مقابل دو و یا Free for All وجود دارند که صرفا به همین سه قسمت و یا مود دسته بندی میشوند و تنوع در درون آن ها به بدترین شکل ممکن کم خواهد بود، این مشکل در قسمت آنلاین بازی نیز وجود خواهد داشت و شما صرفا باید به انجام همین موارد بپردازید.

انجام یک بازی حالا هر چقدر هم که خوب باشد نیاز به تنوع و تفاوت خواهد داشت، شما در بازی در سه حالت در مقابل یک دیگر قرار خواهید گرفت که همین سه حالت به زودی خسته کننده خواهند شد. این وضعیت در قسمت مبارزه با هوش مصنوعی بازی بسیار بدتر نیز میشود، در قسمت آنلاین بازی حداقل شما با حریفانی واقعی سر و کار داشتید، اما در قسمت تک نفره شما باید این سه حالت کسل کننده را در میان رباط ها و سیستم های هوش مصنوعی بسیار بدشان تجربه کنید، در واقع هوش مصنوعی این رباط ها متناوب است، لحظه ای را مشاهده خواهید کرد که این بازکنان در حال دویدن های بی طرف در اطراف درگیر ها هستند، آن ها آنقدر میدوند؛ تا شما آن ها را کشته و برای ادامه کار ب همین صورت دوباره بازگردند.

سیستم های مبارزه ای بازی اما کمی بهتر از قسمت های قبلی خواهد بود، در ابتدا باید گفت که دست شما برای انتخاب نوع و سیستم مبارزه ی هر رباط بیسار باز خواهد بود، همچنین طراحی های آن ها به دور از طراحی های اکثر عناوین کلیشه ای است که در طول این عناوین خواهید دید، در اینجا ربات های کپی شده از تایتان فال و استار کرفت وجود ندارد، تمامی رباط ها از نظر کلی بسیار خوب و جذاب ساخته شده و با یک دیگر نیز تفاوت های قابل قبولی را دارا هستند، این تفاوت ها از قدرت های تخریب گرفته تا قابلیت های ویژه و ویژگی های ظاهری هر کدام متفاوت است.

بازی سعی کرده از تمامی دکمه های بر روی کنترلر استفاده کند، که این ایده ی چندان جالبی نخواهد بود و همین امر نیز کمی کار کردن با کنترل های درون بازی را مشکل خواهد کرد، اما سیستم مبارزات همچنان یکی از معدود بخش های جذاب بازی به شمار میرود، شما در بازی چندین حرکت یکسان خواهید داشت، مانند برخی از مشت ها و ضربات پا یا همان لگد، پس از آن نیز شما چند ترکیب ویژه و منحصر به فرد را برای خودتان داشته که با ترکیب دکمه ها با یکدیگر اجرا خواهند شد، برخی از فنون سبک و ضربات سنگینم برای هر بازیکن به صورت اختصاصی وجود خواهد داشت و همچنین ضربات ویژه ای که میتوانند شما را غافلگیر کرده و یا به راحتی از پای در بیاورند، با این حال و با وجود این تفاوت ها نسبی و قابل قبول در سیستم مبارزات بخاطر عدم وجود مود های قابل قبول و کافی در هر دو قسمت تک و چند نفره تجربه بازی بسیار خسته کننده خواهد بود، اما نکته ی بدتر اینجاست که به دلیل سرور های بسیار خلوت بازی و عدم محبوبیت در میان مخاطبین شما تقریبا پس از یک ساعت انتظار حریفی را برای مبارزه پیدا خواهید کرد، مبارزه ای که بسیار زود به اتمام خواهد رسید و امکان درخواست بازی مجدد به حریفی که پیدا شده است نیز وجود ندارد.