نقد و بررسی Moon Raider

با تیم نقد و بررسی ParsJoy همراه باشید که امروز به سراغ بازی Moon Raider رفته ایم. این بازی در سال 2020 توسط استدیو بازی سازی Cascadia Games ساخته شده و برای پلتفرم های مختلفی مانند ویندوز , نینتندو سویچ , کنسول های خانگی و همچنین گوشی ها عرضه شده است.

Moon Raider یک بازی پلتفرمر اکشن محور دو بعدی است که حال و هوای بازی های رترو و قدیمی را دارد خصوصا با طراحی پیکسل – آرت خودش. داستان بازی از آنجایی شروع میشود یک دانشمند با سفینه خود به ماه میرود و آنجا با یک نژاد فرازمینی آشنا میشود. این نژاد که یک ملکه دارند که پس از اتفاقاتی و بنا به دلایلی که بازی خیلی خوب توضیح نمیدهد توسط این نژاد رانده میشود و او با این دانشمند فرار میکند و به زمین باز میگردد. پس از مدتی این دو بچه دار میشوند و شما در نقش دختر آنها بازی میکنید. مادر شما پس از مدتی دچار مریضی سختی میشود و پدرتان به شما میگوید که تنها راه نجات مادرتان این است که به ماه بازگردید و یک سری الماس و جواهر خاص را پیدا کنید. داستان بازی به همین خلاصه میشود و متاسفانه تا اخر بازی چیز خاصی به آن اضافه نمیگردد.

در رابطه با گیمپلی بازی همانطور که گفتیم در سبک اکشن پلتفرمر دو بعدی میباشد که شما را به گذشته و بازی های رترو و کلاسیک میبرد. امثال بازی هایی مثل مگامن و یا ماریو! حمله معمولی شما یک اسلحه است که به مرور زمان با نگه داشتن دکمه شلیک با Fire Rate بیشتری شلیک میکند و کمی چالش بر انگیز میکند این بخش را. همچنین با کمی پیشروی در بازی شما قابلیت خاصی را پیدا میکنید که به کمک آن یک نوع Spin Attack میتوانید بزنید که هر دشمنی را با یک ضربه خلاص میکند ! اما باید توجه داشته باشید که این قابلیت بسیار OP از الماس های ذخیره شما به عنوان سوخت استفاده میکند و استفاده از آن مجانی نیست. شما همچنین قابلیت های پرش و پرش دو تایی را که در اکثر کلاسیک های این سبکی وجود دارد را نیز به همراه دارید. در بازی باس های متفاوتی نیز قرار داده شده است که در کنار دشمنان معمولی و عادی بازی تنوع خوبی به گیمپلی بازی ارایه میدهند. باید در نظر بگیرید در ابتدای هر مبارزه این باس ها الماس های شما رو میگیرند و شما نمیتوانید از قابلیت مخصوص خود استفاده کنید.

در رابطه با دشمنان بازی باید گفت که متاسفانه تنوع خیلی کمی دارند و تا اخر بازی نیز به همین نحو باقی میمانند. دشمنان شما را معمولا یک سری گابلین(فرا زمینی های سبز رنگ در واقع) تشکیل میدهند که همان نژاد مادر شما را دارند و کسانی هستند که با مادرتان دشمن شده اند. از طرفی باس های بازی به مراتب جذاب تر هستند و حداقل کمی تنوع دارند. شما در این بازی با کشتن دشمنان و یا شلیک به خیلی از موانع الماس کسب میکنید که همزمان باید آنها را نیز مدیریت کنید. مراحل و لول دیزاین بازی در آن روی سکه قرار میگیرند و بسیار خوب هستند. مراحل متنوع در سرزمین هایی با آب و هوای متفاوت و رنگ بندی های مختلف آن تنوع نداشته بازی را به آن اضافه میکنند.

در رابطه با گرافیک بازی و طراحی شخصیت ها باید بگویم که چندان راضی کننده نیست. درست است که بازی Pixel art است اما باز هم نمیتواند خوش بدرخشد خصوصا در سال 2020 و 2021 که سالها از عمر این بازی ها گذشته و با این وجود خیلی از بازی های دیگر هستند که در بخش گرافیک در همین ژانر از Moon Raider بهتر عمل میکنند. نمونه آن را میتوان بازی Celeste دانست. طراحی شخصیت ها نیز چندان دلچسب نیست و سینماتیک اول بازی نیز خیلی خوب ساخته نشده است. اما با توجه به قیمت کم بازی میشود کمی از این ایرادات گذشت و باید در نظر گرفت که بهرحال این یک بازی ایندی میباشد که خیلی بودجه زیادی برای ساخت نداشته است. در بخش موسیقی متن و صداگذاری هم باید بگویم که موزیک های بازی در بهترین حالت خوب محسوب میشوند و صداگذاری شلیک ها و محیط نیز قابل قبول است. در نهایت باید بگویییم که Moon Raider میتواند شما را به حال و هوای گذشته ببرد و حس یک بازی رترو و پلتفرمر خوب را به شما بدهد. هرچند بازی میتوانست خوش ساخت تر از این باشد و با ایراداتی مثل داستان و روایت نه چندان خوب و تنوع پایین دشمنان کمی ممکن است تجربه نهایی شما را خدشه دار کند اما با این همه تجربه نهایی چند ساعته Moon Raider لذت بخش است و ما یان بازی را به شما پیشنهاد میکنیم.