نقد و بررسی Liberated

استویدیوی اتومیک ولف (Atomic Wolf) با بازی متفاوت خود یعنی Liberated ما را برای تقابل با تصاویری از بازی جهان و تک رنگ جالب بازی روبرو میکند با ما همراه باشید تا به بررسی بازی Liberated بپردازیم.

دنیای بازی های ویدئویی پر از انقلاب است، خواه این اقدام انفجاری مانند بازی عجیب Just Cause باشد یا داستان Stormcloak از Skyrim ، اغلب به بازیکنان این انتخاب داده می شود که یک عامل برای تغییر در مقابل افراد مسئول باشند. آخرین بازی که قرار دادن بازیکن در نقش هارت (hart) کاراکتر اصلی بازی در مقابل یک دولت قدرتمند قرار میدهد Liberated نام دارد و در طول داستان این بازی شما می توانید در تصمیماتی مسئولانی که در جامعه بازی میگیرند دخیل باشید.

Liberated توسط استودیوی مستقل Atomic Wolf ، قیام خود را در قالب یک کتاب مصور طنز قاب بندی کرد ، و سطوح مختلف آن را به “موضوعات” مختلفی تقسیم می کند که باید از طریق آن خوانده شود. با یک سبک هنری تک رنگ و رنگی که نمایانگر یک رنگ سیاه و سفید شبیه به رنسانس سال 2006 است ، Liberated مطمئناً از نظر بصری و گرافیک متفاوتش بسیار قابل توجه است.

دولت جامعه Liberated توسط سیستم امنیتی قوی به نام Themis حمایت و حفاظت می شوند، که همه شهروندان را با شخصیت دیجیتالی ، رتبه اعتبار و تاریخ جنایی آنها مطابقت می دهد. و در دنیای بازی پلیس ها میتوانند به اطلاعات مهم شهروندان مختف شهر دسترسی داشته باشند.

تمرکز بازی در واقع روی یک گروه ضد نظارت بنام Liberated قرار می گیرد ، در ابتدا از طریق کارگاه های مخفی کنترل می شوند و پلیس ها نیز از این موضوع اطلاع دارند و به کمک کردن به آنها می پردازند و از روی دسترسی های امنیتی آنها سر بر میگردانند. بازی با این که مشکلات بسیاری را از لحاظ داستان و گیم پلی به دوشمی کشد اما از کل از حقایق تلخ و تاریکی پرده بر میدارد.

Liberated به عنوان ساخته جدید اتومیک ولف داستان خوبی دارد. در زیر بحث های دروغین در مورد نظامی سازی پلیس ، استفاده از ابزارهای نظارتی که “محافظان” را بالاتر از قانون قرار می دهد و منافع ویژه شرکت هایی که از فناوری اخلاقی مشکوک بهره می برند. این بازی همچنین به نگاهی به استفاده از رسانه های اجتماعی و سایر کانال های دیجیتال و شبکه های مجازی نیز گذری میزند، اگرچه متأسفانه هیچکدام از موارد فوق عمق کافی ندارند که واقعاً باعث ایجاد فکر زیاد شود.

در بخشی از این مسئله به این واقعیت می رسد که خیلی نزدیک به کلیشه های ژانر دیستوپیایی می ماند ، کاملاً با یک دسته انقلابی از انقلابیون که به اندازه کافی و عمیق به آنها نمی پردازند تا کمترین حد ممکن بازیکن را با روایت تلخ خود همراه نکند یا اینکه صرفا کم کاری سازنده ها را برای داستان پردازی به همراه داشته است. اگرچه کاملاً واضح است که Liberated هیچ ترسی از پوشیدن الهام بخش خود در فضای باز ندارد ، با سبک ظاهری قابل مقایسه با سین سیتی ، کمی کاستی از دیدگاه داستان پردازی ترجیح داده می شود. از این گذشته ، بازی هایی مانند Neo Cab نشان داده اند که ایده های جدید در تنظیمات دیستوپی می توانند ضمیمه شوند.

نمی توان این نکته مهم را ذکر نکرد که Liberated به یک شکل قوی پایان می یابد. بدون خراب کردن پایان آن ، این بازی مطمئناً در مورد ماهیت گفتمان آنلاین چیزهایی برای گفتن دارد اما به طور کلی ، داستان یک مخلوطی از نقاط ضعف و نقاط قوت روایی است.

Liberated با استفاده از مکانیسم قاب بندی شبیه به Sega Genesis فرقه کلاسیک Comix Zone برای انتقال از صفحه به پانل ، موفق ظاهر می شود و به طور کلی خوب کار می کند ، به خصوص هنگام انتقال از گیم پلی اکشن پلتفرم به عکس هایی که داستان را به جلو سوق می دهد. با این حال ، این اتفاق با روند نزولی همراه است که حرکت از صحنه قابل کنترل به صحنه قابل کنترل باعث می شود تا یک لحظه منتظر بماند که بازیکن را از لحظه خارج کند.

طراحی تا حد زیادی تک رنگ بازی نیز بسیار موفق است. بازیکن می تواند دشمنان را از راه دور از چراغ مشعل شناسایی کند ، که به بازیکن کمک می کند تا برای درگیری های بعدی آماده شوند یا فرصت هایی برای مخفی شدن آماده شود. در همین حال ، تنها منبع رنگ از اسپلیت خون است که در هنگام آسیب دیدن بازیکن در اطراف صفحه نمایش داده می شود و از نیاز به هر نوع نمایشگر یزرگی جلوگیری می کند. لحظه به لحظه‌ی گیم‌پلی Liberated  تنش‌زا بوده ولی متاسفانه یا خوش‌بختانه، در این بازی نشستن و آرام راه رفتن وجود ندارد. البته لازم به ذکر است که مکانیزم مخفی‌کاری در این بازی نقش به سزایی را ایفا می‌کند و نبود آرام راه رفتن می‌توانید نقطه‌ضعف آن تلقی شود. به هر حال حتی لحظات مخفی‌کاری این بازی نیز پر تنش بوده و از سرعت بالایی برخوردار است که احتمالا فقدان آرام راه رفتن و نشستن به آن کمک خواهد کرد.

گیم پلی Liberated در کل با برخورداری از سیستم های نادرست و مبارزاتی روبرو است که به تجربه آن لطمه میزند. این اتفاقات مربوط به زمان سریع شبیه به داستان Walking Dead ساخته استدیو Telltale است ، هرچند که این موارد اغلب محرک و لذت بخش هستند. این بازی با انتخاب پازل های پیرامون هک کردن و سیستم های مخفی کاری خود گره گیم پلی را به سمت سیستم های فناوری پیش می برد. بیشتر بازی در راهروها و تونل ها انجام می شود و گاهی اوقات به بازیکن امکان می دهد مستقیم درگیر شود یا مخفی شود. اغلب زمان ها این درگیری ضروری است، که می تواند هنگام برخورد با دشمنان مانند هواپیماهای بدون سرنشین انفجاری که در قسمت از بازی قرار دارد تبدیل به مرحله ای هیجان آور شود.

اگرچه گیم پلی بازی جزییات بصری وگرافیکی را در زمینه روایت خود به همراه دارد اما داستان دارای نقص خود را به زیبایی با گرافیک تک رنگ خود نمایش می دهد و توسط یک کتاب مصور به شکل متفاوتی از بازی های ویدیویی شما را به دل داستان می کشد و با خود همراه می کند و لحظات هیجان‌انگیزی را برای بازی‌بازان در قالب هارت (Hart)، شخصیت اصلی بازی، فراهم کند تا به تلاش برای مقابله با پلیس ها و عوامل شهری که رو به فساد میروند به مقابله بپردازید.