یک بازی تیرانداز شخص اول در یک محیط کارتونی مانند توسعه و عرضه شده است. بازی برای تقریبا همه کنسول های اجرای بازی ساخته شده است ولی برای PS4 منتشر نشده است. این بازی را می توان اولین بازی تیم توسعه KG Game Studuo نامید. البته از شکل و شمایل بازی معلوم است که آنچنان تیمی پشت ساخت بازی قرار ندارد و بازی در خیلی از قسمت ها دچار چالش های فراوانی است که امروز در سایت Pars Joy به نقد و بررسی آن خواهیم پرداخت.
بازی Johnny Rocket یک بازی با داشتن داستان قوی و داینامیک بالا و اتصال داستان به مسیر انجام بازی نیست. مطمئنا با انجام چند دقیقه از بازی متوجه خواهید شد که کل داستان بازی و چیزی بازی در اختیار شما به عنوان داستان قرار خواهد داد فقط یک بهانه برای داشتن داستان در بازی است. یکی از معضل های اصلی این بازی هم به دلیل نداشتن داستان مناسب کمبود پرداخت به شخصیت اصلی بازی است. اگر قرار است در یک بازی فقط با یک آپشن و با یک نفر بازی تیراندازی و مرحله انجام بدهید مهمترین چیز پرداخت به شخصیت اصلی و قهرمان داستان است که بتواند حس و حال بازی را عوض کند و به بازی هیجان بدهد.
از لحاظ گیم پلی و روند انجام بازی تعداد مکانیک ها و ابزار های زیادی برای شخصیت داستان ساخته نشده است. با این که می توان پرید و شلیک کرد که بسیار ساده و بدون طراحی گرافیکی خاصی در بازی گنجانده شده اند. مکانیک های دشمنان هم معمولی انجام می شوند و بسیار ساده هستند. تمام چیز هایی که درباره این بازی می توانیم بگوییم مخصوصا در قسمت مراحل داستان و گیم پلی ساده هستند و آنچنان زیبایی و خلاقیتی در طراحی آن به کار گرفته نشده است. برای بازی در قسمت های مختلف جا برای ذخیره کردن بازی در حافظه وجود دارد و گیم پوینت های آن در جاهایی قرار دارد که شما وقتی بر روی سر دشمنان می پرید آن نقطه به گیم پوینت تبدیل می شود.
از لحاظ ساخت تصویری بازی می توان گفت تیم توسعه دهنده بازی KG Game Studio فقط می خواسته است از استایلی معمولی و یکنواخت در طول بازی بهره بگیرد. نوع ساخت اشکال و انواع طراحی ها در بازی را می توان به این خلاصه کرد که طراحی با یک راپید خواسته است بر روی کاغذی بازی را نقاشی کند. البته این گونه طراحی بازی را در زمان ارائه بازی Johnny Rocket فقط ندیدیم . اولین باری که توسعه دهنده ای توانست اینگونه بازی را با موفقیت عرضه کند در زمان ارائه بازی Cuphead بوده است که تیم توسعه بازی Studio MDHR با آن طراحی زیبا و ارائه فضای کارتونی و همین استایل هنری (البته بازی Johnny Rocket به صورت سیاه سفید طراحی شده است) رتبه یک فروش بازی های سال را داشت. اما بازی Johnny Rocket در مجموع به نظر می آید که نتوانسته انتظارات را برآورده کند. تمام طراحی های بازی از ابتدا مراحل تا پایان آن آنچنان از نظر زیبایی شناختی پرداخت نشده است. بیشتر به نظر می آید که طراحان بازی در پیرامون این ایده که بازی را باید حتما با این استایل بسازیم ساخت آن را انجام داده اند مگرنه در بازی Johnny Rocket دنبال جلوه ها و تصاویر زیبا هنری و جالب نباشید و باید در طول بازی به این نوع گرافیک ساده عادت کنید.
آهنگ ها و موسیقی های بازی خاص نیستند و در مجموع می توان گفت یک یا دو آهنگ در بازی قرار دارند. در بعضی از قسمت های بازی در بین مرحله ها تعدادی صدا گذاری انجام شده است ولی به گونه ای نیست که بتواند در ذهن شما باقی بماند و یا به زیبایی ها بازی Johnny Rocket بخواهد چیزی اضافه کند.
طراحی تصاویر کارتونی
نداشتن داستان مناسب
شخصیت اصلی غیر قابل ارتباط
یک بعدی بدون گیم پلی خاص