نقد و بررسی Donuts’n’Justice

بازی Donuts’n’Justice که در سال ۲۰۱۶ برروی Steam عرضه شده بود، یک عنوان پیکسل آرتی شلوغ دو بعدی است که توسط استودیوی مستقل FobTI Interactive توسعه یافته است. در این نقد و بررسی با تیم Pars Joy، به تحلیل این عنوان که به تازگی بر روی Nintendo Switch منتشر شده است خواهیم پرداخت.

اگر از مناظر کارت پستالی سواحل گرم ایالات متحده آمریکا لذت می‌برید و از به تصویر کشیده شدن پلیس‌های قلدر و شکست ناپذیر در تولیدات هالیوود به وجد می آیید، این بازی تجربه‌ای است که برای شما آماده شده است. در این بازی شما در نقش دو افسر پلیس لباس شخصی (که شباهت آن‌ها را با شخصیت‌های فیلم Miami Vice نمی‌توانید نادیده بگیرید) به کشتار دشمنان و سرکرده‌های آنان مشغول خواهید شد و در حالی که بدون وقفه به چپ و راست شلیک می‌کنید تا دمار از روزگار دشمنانتان در آورید و با لباس‌هایتان که بیشتر برای رقصیدن در دیسکو و مست کردن در مهمانی‌های کاباره‌ای مناسب است، به آن‌ها فخر فروشی کنید!

مایک و نیک شخصیت‌های اصلی بازی هستند و شما می‌توانید یکی از آن‌ها را برای بازی کردن انتخاب کنید. البته در بازی قابلیت بازی دو نفره وجود دارد اما امکان اتصال به شبکه وجود ندارد پس بازیکن دوم باید نزدیک شما نشسته باشد! مایک و نیک پلیس‌هایی هستند که برقراری عدالت را بر هرچیز مقدم می‌شمارند، حتی حقوق مجرمین و قانون میراندا! هنگامی که افسران پلیس بدون گفتن حتی یک کلمه شروع به تیراندازی می‌کنند، می‌دانید که با یک عده پلیس هالیوودی کله‌شق رو به رو هستید!

مراحل در مناطق مختلف شهر اتفاق می‌افتند و در یک مرحله نیز یک مبارزه با غول آخر در جریان یک تعقیب و گریز هالیوودی صورت می‌گیرد و شما باید هرچه گلوله دارید به ماشینی که در حال فرار و همزمان در حال تیراندازی به ماشین شماست بزنید تا ماشین و سرنشینانش را منفجر کنید و صحنه کلیشه‌ای دیگری از هالیوود را بازسازی کنید؛ البته در قالب یک پیکسل آرت بسیار محدود!

گیم‌پلی بازی کمی متفاوت از آن چیزی است که در این ژانر استاندارد تلقی می‌شود، چرا که تیراندازی به چپ و راست هرکدام دکمه‌های مجزایی دارند و به جهت حرکت شما ربطی ندارند. با این‌حال مانند دیگر بازی‌های Side-scroller وقتی در صحنه‌ای از جایی عبور می‌کنید، دیگر نمی‌توانید به آن بازگردید.

اسلحه‌هایی که در بازی می‌توانید استفاده کنید را خودتان انتخاب نمی‌کنید و به طور تصادفی برای شما انتخاب می‌شود که البته در ابتدای بازی تنها یک اسلحه کمری استاندارد دارید ولی با کشتن دشمنان و جمع آوری پول و badge های پلیس می‌توانید قابلیت‌ها و اسلحه بیشتری کسب کنید. اگر بازی را روی حالتی جز Thumbsucker که حالت بسیار آسان است بازی کنید، قطعا به ارتقاء قدرت‌ها نیاز دارید. با این حال می‌توانید همچنان قریب به اتفاق Achievement ها را در حالت بسیار ساده به دست بیاورید.

در جریان مراحل گاهی جعبه‌هایی از نارنجک خواهید یافت که با برداشتن آن‌ها می‌توانید نارنجکی را حواله دشمنان کنید تا آسفالت به خونشان آلوده شود. بازی از خشونت پیکسلی نسبتا زمختی برخوردار است و با اینکه تعداد پیکسل‌هایی که برای طراحی شخصیت‌ها استفاده شده است کم است و از جزئیات بالایی برخوردار نیست، با این‌حال هنرمند بازی موفق شده‌است کاملا خشونت بصری را در همان قالب محدود به شما القاء کند.

با خوردن دونات‌های صورتی به جانِ شما اضافه خواهد شد و با خوردن دونات‌های سبز وارد حالت Slow motion می‌شوید و می‌توانید از تیرهای جاخالی دهید و خشاب اسلحه در دستتان را در صورت دشمنان بچکانید!

این بازی از درجه سختی Normal به بعد به شدت سخت می‌شود و حتی گاهی اوقات با وجود یک نفر یار کمکی به اتمام رساندن مراحل چالش برانگیز خواهد بود. همینطور مرحله دوم که در Chinatown می‌گذرد، به طور ناگهانی بازیکن را با دشمنانی خشن، سریع و در نهایت یک غول آخر نینجای اعصاب خردکن که می‌تواند گلوله‌ها را با دو کاتانایش دفع کند (که تا پیش از این گمان می رفت فقط یک شوالیه Jedi سطح بالا قادر به این‌کار است!!!) و تعداد زیادی ستاره کشنده به سمت شما پرت کند تا قهرمانان بیش فعال این بازی یعنی نیک و مایک را از پا در آورد!

بازی شامل پنج مرحله‌است و شما می‌توانید آن را در حالت آسان در حدود یک ساعت به اتمام برسانید. اما اگر موفق شدید این کار را در حالت‌های سخت‌تر با امتیاز بالا به انجام برسانید، قطعا رکورد خود را ثبت کنید و روند بازی را ضبط کنید و در YouTube به اشتراک بگذارید!!

کوتاه بودن بازی باعث می‌شود تا جز تلاش برای کسب امتیاز بیشتر انگیزه‌ای برای برگشت به بازی نداشته باشید. موسیقی و صداگذاری بازی مینیمال و بسیار ساده‌است اما نکته مثبتی که دارد این است که در جریان شلوغ بازی باعث سردردتان نخواهد شد.