نقد و بررسی Crossroads Inn

بازی Crossroads Inn عنوانی است در ژانر بازی‌های مدیریتی، که توسط Klabater توسعه یافته و روانه بازار شده است. در این نقد، با تیم Pars Joy به بررسی این بازی بر روی Xbox One می‌پردازیم.

بازی‌های مدیریتی مدتی است که جای خود را دل بازیکنان بازی‌های دیجیتالی باز کرده است. این بازی‌ها که طیف گسترده‌ای را شامل می‌شوند، سعی در بازسازی تجربه‌ای در دنیای واقعی‌ داشته که بهینه سازی شده و سرگرم کننده باشد. در میان بازی‌های در این ژانر می‌توان به عناوین مشهوری چون Frostpunk و Factorio اشاره کرد.

Crossroads Inn نیز یک بازی در سبک مدیریتی است که در آن شما مدیریت یک مهمانسرا را به عهده دارید که در ساعات مختلف، باید به اَشکال متنوعی از مهمانان و مراجعین پذیرایی کند و شما به عنوان مدیر این مهمانسرا، باید مراقب همه چیز باشید تا مشکلی به وجود نیاید.

در این بازی شما با قابلیت‌های بسیار زیادی در گیم‌پلی رو به رو هستید. یکی از دلایلی که مخاطب با آشنایی با این بازی به وجد می‌آید، همین قابلیت‌های بسیار زیاد است. اِلِمان‌های زیادی از بازی‌های RPG نیز در این بازی گنجانده شده است و از آنجایی که داستان منسجمی نیز در پس این قابلیت‌های بی‌شمار نهفته‌است، این بازی تجربه وسیعی را به بازیکن نوید می‌دهد. اما این قابلیت‌ها تا چه حد در اصول طراحی بازی می‌گنجند و به تجربه لذتبخش بازیکن کمک می‌کنند؟

پیش از اینکه وارد بررسی جزء به جزء قابلیت‌های گیم‌پلی در این بازی شویم، باید به استانداردهایی که در خلق تجربه شبیه‌سازی ساز و کار دنیای واقعی در یک محیط مجازی استفاده می‌شود اشاره کنیم. از آنجا که آنچه در دنیای واقعی تجربه می‌کنیم، همیشه خوشایند نیست و مانند بازی‌های کامپیوتری، همیشه نمی‌توان راهی برای خروج از بحران‌ها یافت، لازم است که در تبدیل این تجربه‌ها به بازی، در نظر داشته باشیم که کاملاً منطبق بر واقعیت نباشند، چرا که در آن صورت یک بازی سخت را به بازیکنان ارائه کرده‌ایم که چیزی از تنش موجود در ذهن آن‌ها، که خود بر اثر رویارویی با واقعیات زندگی بوجود آمده، نمی‌کاهد و حتی بدتر از آن یادآور موقعیت‌های تلخ شکست خوردن و درماندگی در رویارویی با مشکلات را به بازیکن القاء می‌کند.

در بازی Crossroads Inn، که شاید در کنار Sims Medieval از معدود عناوینی باشد که سعی کرده تا مکانیک‌های زندگی واقعی را در اعصار گذشته شبیه سازی کند، هسته اصلی گیم‌پلی بازی به صورت شاخه‌ای و در هم تنیده با خود تعامل می‌کند.

شما وظیفه ساختن بنای مهمانسرا را با استفاده از ابزار درون بازی دارید که می‌توانید در آن دیوار طراحی کنید، طبقه‌های مختلف را با پلکان به یکدیگر متصل کنید، در و پنجره برای مهمانسرای خود بسازید و حتی طراحی دکوراسیون آن را انجام دهید.

پس از اینکه مهمانسرای شما کامل شود، باید منابع مختلفی را که برای چرخاندن مهمانسرا نیاز دارید تأمین کنید، منوی غذا و نوشیدنی‌های رستوران را طراحی کنید و دستورپخت‌های متنوع را برای گنجاندن در منو انتخاب کنید.

تجهیزات متنوعی در این بازی در سطوح مختلف وجود دارند که با استفاده از انواع لوکس آن، می‌توانید کیفیت مهمانسرای خود و تجربه مهمانان خود را ارتقاء بخشید.

در این عنوان، سیستم اقتصادی بسیار پیچیده‌ای برای مدیریت مهمانسرا طراحی شده است، که شامل ویژگی‌هایی مرتبط با مهمانان، کارکنان، و تعداد زیادی منابع و امکانات است که همه با هم مرتبط هستند و به شکلی نظام‌مند روی یکدیگر تأثیر می‌گذارند.

هنگامی که با استاندارد اصول طراحی بازی مکانیک‌های در هم تنیده این بازی را بسنجیم، با ایرادهایی رو به رو می‌شویم که در نهایت باعث ایجاد یک تجربه سخت برای مخاطب می‌شود. یاد گرفتن و یافتن تسلط بر این سیستم‌ها، بر خلاف تمامی آموزش‌هایی که بازی برای استفاده از رابط کاربری بازی ارائه می‌دهد، زمان‌بر و همینطور حوصله سر بر است. شاید آنچه Klabater شبیه سازی کرده، زیادی به واقعیت نزدیک باشد، که تأثیر منفی روی لذت بردن بازیکن خواهد داشت.

در دو حالت مختلف می‌توانید مدیریت مهمانسرا را تجربه کنید، حالت Campaign که حالت داستانی بازی است و حالت Skirmish که به ادعای توسعه دهنده، برای طرفداران سرسخت بازی‌های شبیه‌ساز طراحی شده است و انتهایی ندارد.

در بخش داستانی بازی، شما مهمانسرایی را به عنوان یک هدیه دریافت می‌کنید تا آن را سر و سامان دهید. این در حالی است که در دنیای بازی که با نام Delcrys معرفی می‌شود، پادشاهی به تازگی مرده است و عده‌ای برای تصاحب تاج و تخت او در حال نقشه کشیدن هستند.

شما در حالی که مهمانسرای خود را مدیریت می‌کنید، باید با شخصیت‌های مختلفی گفتگو کنید که هرکدام متعلق به یک گروه خاص در Delcrys هستند.برقراری ارتباط قوی‌تر با گروه‌های مختلف، در گرو استفاده بازیکن از اطلاعات دیالوگ‌ها و تغییر منوها و دستورپخت‌هاست که با استفاده از این مکانیک‌ها بازیکن می‌تواند بر اساس مسیری که در بخش داستانی پیش گرفته، گروه‌های مد نظر خود را جذب کند و اصطلاحاً در سمتِ دوستانِ آن‌ها بایستد.

از آنجایی که روند قصه خطی نیست، شما با یک Campaign شامل ۱۲ پایان‌بندی رو به رو هستید که بر اساس تصمیمات اتخاذ شده توسط بازیکن به آن‌ها دست خواهید یافت.

گرافیک بازی تا حدی مخاطب را به یاد Borderlands می‌اندازد، با این حال مدل‌های سه بعدی و اشیاء نقاط قوت این بازی نیستند و نورپردازی بسیار معمولی است. برخی از مدل‌ها نیز باگ‌های گرافیکی جدی روی Xbox One داشتند که در برخی موارد باعث به هم ریختن مکانیک‌های دیگر در بازی مانند عدم حرکت کارکنان و مهمانان و یا عدم توانایی آن‌ها در پیدا کردن مسیر خروج و یا بدتر از همه، گیر کردن آن‌ها در یک نقطه می‌شوند.

HUD بازی کامل و جامع است، با این‌حال هنگامی که مجبورید یک نشانگر که برای استفاده به وسیله Mouse طراحی شده است را با استیک‌های دسته حرکت دهید، متوجه می‌شوید که بازی نه تنها در بخش عمل‌کرد و استفاده از منابع سیستم به خوبی بهینه سازی نشده است، بلکه کنترل و HUD آن از ابتدا با در نظر گرفتن کنسول‌ها طراحی نشده است. کنترل‌ها در این بازی واقعاً بد طراحی شده‌اند و به هیچ‌وجه تجربه خاصی با آن‌ها روی کنسول نخواهید داشت.

بهترین نتیجه‌ای که در پیاده‌سازی اجزای گرافیکی این بازی حاصل شده است، طراحی شخصیت‌ها و ظاهر آن‌هاست که در قالب نقاشی‌های دیجیتالی، هنگام دیالوگ بین بازیکن و آن‌ها بر روی صفحه پدیدار می‌شوند. البته انیمیشنی که در ابتدای بازی نیز نمایش داده می‌شود، از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است.

موسیقی بازی توسط یکی از دست اندرکاران ساخت موسیقی بازی Witcher، و با استفاده از بسیاری سازهای قرون وسطایی کشورهای مختلف اروپایی و با الهام فرهنگ موسیقایی آنان، ساخته و اجرا شده است و شنیدن تلفیق نوای این سازها، تجربه بسیار لذتبخشی است و قوی‌ترین جزء بازی نیز به حساب می‌آید.

بازی Crossroads Inn با تمامی ایده‌های نو و خلاقیت‌هایی که خرج آن شده است، خروجی پر از باگ و با کنترل بسیار بدی برای Xbox One بوده و نیاز به بهینه‌سازی فراوان دارد تا به یک تجربه استاندارد تبدیل شود.