نقد و بررسی بازی Clea

سلام خدمت دوستان و همراهان عزیز parsjoy، در این مطلب قرار هست بازی Clea را که در سوم اکتبر سال2020 برای پلتفرملینوکس، مایکروسافت ویندوز، مک‌اواس به بازار عرضه شده را مورد نقد و بررسی قرار دهیم. این بازی در ژانر وحشت و روانشناختی هست و یکی از المان های اصلی گیم پلی آن را پنهان شدن از دست موجودات اهریمنی و توهمات بسیار زیاد تشکیل داده.

سبک انیمه، چه در بازی و چه در انیمیشن، طرفداران بسیار زیادی دارد، اما اگر بخواهیم قیافه های زیبا و معصوم انیمه ای را با ژانر ترس مخلوط کنیم، برخلاف تصور خیلی ها، ما یک تصویر بسیار وحشتناک و فراموش نشدنی را شاهد خواهیم بود. این کاریست که Clea انجام داده، یک بازی ترسناک که ترکیبی از سبک های انیمه ای، معمایی و روانشخاختی هست. همگی با سبک انیمه و محبوبیت آن، همچنین سبک مشهور روانشناختی آشنا هستید و میدانیم که هر دو در زمینه های خود بسیار موفق و پر رنگ عمل کرده اند.

داستان بازی با تمی کلیشه ای و مشابه با اکثر محصورلات روانشناختی یعنی حظور یک خانواده در یک مکان ترسناک و عجیب آغاز میشود. شما در نقش یک دختربچه هستید که به همراه برادر کوچکترش و مادرش در حال جشن گرفتن تولد آن دختر هستند. ناگهان صدای عجیبی جشن تولد تاریک و نه چندان پوای آنها را درست زمانی که دختر در حال آرزو کردن روبه روی کیک تولد خود هست به هم میریزد و مادر به بیرون اتاق میرود. اکنون شما باید متوجه شده باشی که یک موجود ترسناک وارد خانه شده و شما باید تا جایی که میتوانید و با روش های مختلف، از دست آن موجود فرارکنید و زنده بمانید که البته در میان این تلاش ها و تقلا ها همانطور از یک بازی روانشناختی انتظار میرود، قرار هست حلایق بسیار وحشتناکی آشکار شود.

گیم پلی بازی به صورت دوبعدی دنبال میشود و دوربین، در بغل تصویر قرار دارد، گرافیک اصلا سنگین نیست و بازی به عنوان یک بازی دوبعدی، خیلی خوب و با افکت های بسیار مناسبی خروجی گرفته شده و بازیکن ها علاوه بر کیفیت بالای افکت ها، میتوانند فریم های بسیار مناسبی در حین بازی کردن دریافت کنند.

و مجدد مثل خیلی از بازی های ترسناک دیگر، ما یک سیستم مرتب سازی آیتم هایی که به همراه خود حمل میکنیم هم دارا هستیم که میتوانیم به کمک آن، علاوه بر مرتب سازی آیتم ها، آن ها را باهم ترکیب کرده و یا آیتم های ضروری برای بازی را درست کنیم، که البته سازندگان باید روی واسط کاربری یا همان UI این بخش دقت بیشتری به خرج میدادند که این بخش بتواند ظاهر زیباتری به خود بگیرد

در حین گیم پلی، ما توانایی انجام یکسری کار ها مثل دویدن، آهسته راه رفتن، قایم شدن در یک مکان دید زدن پشت در را برای شناسایی موقعیت هیولا و پنهان شدن از آن انجام دهیم و حالت انیمیشن این کار ها، به شکل مناسبی طراحی و انیمیت شده. چیز جالبی که بر ترس بازی به مقدار بسیار زیادی افزوده، این هست که هرگاه هیولایی به شما نزدیک میشود، شما صداهای خرناسه زدن آن را میشنوید و هرگاه شما را میبیند و به شما حمله میکند، یک صدای نعره بسیار دیوانه وار و ترسناک را در میاورد که واقعا باعث هیجان و ترس بازیکن میشود.

پس با توجه به پاراگراف بالا میتوانیم نتیجه بگیریم که صداگذاری بازی به خوبی انجام شده ولی متاسفانه بازی در بخش موسیقی دارای ایراد هست، نه اینکه موسیقی متنش کیفیت پایینی داشته باش، بله تعداد ترک های موسیقی بسیار بسیار کم هست و ما در بیشتر جا ها فقط صدای یکسری امواج را میشنویم، شاید این امواج ها تا حدوی ما را بترسانند، ولی داشتن یک موسیقی متن خوب و ترسناک علاوه بر حس ترس، حس متنوع بودن گیم پلی را هم به ما انتقال میدهد.

ولی بازی Clea در سبک خودش هرچند یک بازی کوتاه حساب میشد و حرف تازه ای چندان برای گفتن نداشت، اما این بازی به عنوان یک بازی ترسناک، وظیفه خود را یعنی ترساندن مخاطب تا حدوی توانست انجام دهد و ما تجربه داشتن حس ترس و دلهره تا تقریبا در این بازی حس کردیم، شاید گیم پلی طولانی تر و متنوع تر، به علاوه موسیقی های متن متنوع و معماهای زیادتر، میتوانست این بازی را به یک بازی بسیار ارزشمند و رجه یک تبدیل کند، اما همین ویژگی هایی که خودش دارد هم برای یک بازی خوب بون کافی هست و ما میتوانیم با یک بار تمام کردن آن، لذت و هیجان کافی را ببریم.