نقد و بررسی Bouncy Bob

حال میده که گاهاً روز گیم با دوستات داشته باشی و ریلکس بکنی. بازی‌های گروهی جدیدی وجود دارند که هر هفته در حال بیرون آمدن هستند تا از این واقعیت استفاده کنند و راه خود را به گروه شما باز بکنند. Bouncy Bob برای Nintendo Switch جدیدترین تلاش برای نفوذ به شب های گیمینگ شما از طرف شرکت های Mad Gamesmith and Ultimate Games می باشد. این یک بازی گروهی آرکید بوده که اساس گیم پلی اش پریدن به اینور و آنور و ورجه ورجه کردن است. مفهوم آن قطعاً جالب بوده و شایسته ی کمی کاوش را دارد ، اما بدرد ترکیب مقدس بازی گروهی شما می خورد؟

شما نمی توانید در  Bouncy Bob راه بروید یا بدوید؛ فقط می توانید بپرید! تا این حد شرکت به مکانیزم اختصاصی خود اصرار دارد و این نتایج مخلوط و درهمی را می دهد. پریدن بسیار دقیق نیست یا اجرای سازگاری ندارد. وقتی دکمه پرش را فشار بدهید ، Bob عقب جلو می پرد و نشانگر جهتی که می توانید بپرید را مشخص می کند. نگه داشتن دکمه پرش سبب پرش های بلند تر می شود. شما می توانید با نگه داشتن دکمه جهت یابی هدف گیری کنید که تکان خوردن را متوقف کرده و پرش شما را در یک جهت تثبیت می کند. از قرار معلوم شما می توانید زمانی که به زمین یا دیوار برخورد می کنید ، دوباره پرش را بزنید یا تفنگ خود را به سمت زمین چرخانده خود را به پرش های متوالی پرتاب کنید؛ من در ثبات زمان بندی مناسب برای این پرش مشکل داشته و بندرت قادر به اجرای آن بودم.

کاراکتر شما به صورت پیشفرض دارای شمشیر بوده و شما می توانید در هر جهت با استیک چپ هدف گیری کرده و حمله کنید. به نظر می رسید ثبات این حمله ها همانند پرش ها بود؛ زمان هایی وجود داشت که به نظر می رسید شمشیر من از دشمنان عبور کرده بدون اینکه هیچ آسیبی به آن ها برساند! از طرف دیگر ، زمان هایی وجود داشت که به نظر می رسید شما از من عبور کرده اما آسیبی به من نرسانده ، پس حداقل اینگونه منصفانه است. در سراسر مراحل ارتقاء های یک بار مصرف برای اسحله پراکنده بود که با استفاده از آن ها می توان کمی قدرت یا برد به اسلحه اضافه کرد ، مانند پرتاب ستاره ، بمب یا نیزه. شما همچنین می توانید جان و زره اضافی بردارید تا نوار سلامتی خود را تقویت کنید.

این بازی دارای 5 حالت می باشد. برج ، حالت تک نفره بوده که بازیکن در طول 14 مرحله سعی در ثبت رکورد KO خاصی در برابر تعداد از پیش تعیین شده ای از دشمنان هوش مصنوعی می باشد. 4 نوع سختی مختلف برای هوش مصنوعی وجود دارد که به قابلیت بازی مجدد می افزاید. میدان (Arena) گیم مود همیشگی مولتی پلیر شما می باشد که تا 4 بازیکن می تواند به شما بپیوندد. هر کسی یک کاراکتر انتخاب می کند ، تعداد Ko ها را مشخص کرده و حتی می توانید تایمر بگذارید و در نهایت هر کسی شروع به کتک زدن نفرات دیگر می کند.

تعداد کمی گیم مود ویژه وجود دارد که می توان تک نفره یا مولتی پلیر آن ها را بازی کرد و من این گیم مودها را بسیار جذاب تر از گیم مود جنگیدن می دانم. Swarm گیم مود horde بازی بوده و دشمنان در موج هایی ظاهر شده و کاراکتر شما و مجسمه ای که باید دفاع کنید را مورد حمله قرار می دهند. اگر شما یا مجسمه جانتان تمام شود ، بازی تمام است. Blender گیم مودی شبیه به Fruit Ninja دارد که شما را داخل یک مخلوط کن قرار داده و میوه ها را تکه تکه کرده تا نوار مخلوط کن شما پر شده و امتیازات مولتی پلیر را ثبت کنید. گیم مود دیگر والیبال بوده که خوب از اسمش معلوم است چیکار باید بکنید.