نقد و بررسی بازی Altheia: The Wrath of Aferi

Altheia: The Wrath of Aferi به عنوان ترکیبی کاملاً جاه‌طلبانه از اسطوره و نقش‌آفرینی مدرن در نظر گرفته می شود توسط استودیوی مستقل MarsLit Games توسعه یافته است که این سازنده، به طور پیوسته در حال کسب شهرت به منظور خلق پروژه‌های روایت‌محور است. این عنوان از ریشه‌های عمیق اساطیری سرچشمه می‌گیرد و اشارات فرهنگی را با سبکی فانتزی ترکیب می‌کند. به بیانی دیگر، این بازی هم مقدمه‌ای بر دنیای جدید و هم بیانیه‌ای از هدف است که می‌تواند به تنهایی خودش را متمایز کند. برای مطالعه مقاله نقد و بررسی این بازی در وب سایت Pars Joy با ما همراه باشید.

اولین چیزی که با نگاه به تصاویر این بازی متوجه آن می شوید، گرافیک هنری است. تیم طراحی بازی بای خلق جزئیات گرافیکی، از هنرهای با دست طراحی شده استفاده کرده‌اند تا داستانی بسازند که نه تنها اتفاق نمی‌افتد، بلکه نحوه نگاه شما به مسائل را نیز زیر سوال می‌برد. برخلاف فرنچایزهای بزرگ‌تری که در طول دهه‌ها گسترش می‌یابند و ارزش آنها کم کم نمایان می شود، Altheia: The Wrath of Aferi در اولین حضور خود احساس تازگی می کند و این ویژگی به کل بازی مزیت آزادی روایت می‌دهد، در حالی که همزمان بار اثبات خود را در یک صنعت اشباع‌شده بر دوش می‌کشد.

بنیان این بازی در جهانی قرار دارد که اصطلاحا گرفتار الوهیتِ از هم گسیخته است. شما وارد دنیایی می شوید که در آن خدایان و انسان‌ها با هم درگیر می‌شوند و هر انتخابی تأثیر بزرگی دارد. شخصیت اصلی بازی باید اسرار خشم آفری را کشف کند، نیرویی الهی که می‌تواند نه تنها سایر سرزمین ها، بلکه خود واقعیت را نیز نابود کند. داستان بازی ترکیبی خوب از داستان‌های اسطوره‌ای بزرگ و قوس‌های شخصیتی کوچک دارد که آن را به چیزی بیش از یک ویترین نمایشی تبدیل می‌کند.

در واقع طرح داستان Altheia: The Wrath of Aferi پیچیده‌تر از سایر بازی‌های نقش‌آفرینی فانتزی است که به طرح‌های ساده خیر در مقابل شر متکی هستند. هر عمل شما دارای یک واکنش زنجیره‌ای است که باید در مورد آن فکر کنید. مضامین خیانت، وفاداری و فداکاری به روایت وزن می‌دهند و دیالوگ‌ها با پختگی نوشته شده‌اند و ظرافت فرهنگی الهامات اسطوره‌ای آن را به تصویر می‌کشند.

در حالی که بسیاری از عناوین مشابه به دنبال همگانی شدن هستند و خاص بودن را از دست می‌دهند، Altheia: The Wrath of Aferi با تکیه بر مجموعه‌ای خاص از اسطوره‌ها و معضلات اخلاقی، خودش را متمایز می کند. ماموریت‌های فرعی فقط پرکننده زمان نیستند؛ آنها همچنین به شما نگاهی به جامعه و باورهای جهان بازی می‌دهند. شخصیت‌های کوچکتر اغلب در داستان‌های بزرگتر ظاهر می‌شوند و تصمیماتی که مخاطبین در این موقعیت‌ها می‌گیرند، تأثیراتی جزئی اما مهم دارند.به این ترتیب، داستان به هم پیوسته پیش می‌رود و در دام داشتن مواد پرکننده تصادفی نمی‌افتد. طراحی روایت، درک روشنی را نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری شما نه تنها از قطعات بزرگ، بلکه از سهام شخصی کوچک‌تری که به تدریج جمع می‌شوند، حاصل می‌شود.

در مورد گیم پلی، Altheia: The Wrath of Aferi در هسته خود از مکانیک‌های نقش‌آفرینی اکشن سوم شخص آمیخته با پیشرفت مبتنی بر انتخاب استفاده می‌کند. در اینجا اکتشاف در دنیای بازی برنامه‌ریزی شده است و قرار است شما را در دنیایی با دقت ساخته شده غرق کند، نه اینکه فقط به شما اجازه دهد بی‌هدف در اطراف قدم بزنید. حرکت در اطراف محیط نیز آسان است، اما مبارزه به چیزی بیش از واکنش نیاز دارد زیرا شامل برنامه‌ریزی است. انتخاب‌هایی که انجام می‌دهید نه تنها بر نحوه پایان داستان تأثیر می‌گذارند، بلکه نحوه انجام بازی، نحوه شاخه‌بندی ماموریت‌ها و نحوه دسترسی به مواد را نیز تغییر می‌دهند.

جا دارد در اینجا به یک ویژگی برجسته این بازی اشاره کنم؛ این که بازی چگونه انتخاب‌های داستان‌محور را با پیشرفت خطی ترکیب می‌کند. Altheia: The Wrath of Aferi فقط در مورد تکمیل ماموریت‌های فرعی نیست. همچنین در مورد چالش‌های اخلاقی است که رشد شخصیت و توسعه جهان را شکل می‌دهند. داستان، ویژگی‌ها را هدایت می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که گیم‌پلی مانند یک مکالمه با داستان و نه فقط یک سیستم جداگانه به نظر می‌رسد. این ترکیب طراحی و داستان، تجربه بازی را نسبت به بسیاری از بازی‌های نقش‌آفرینی دیگر که داستان و گیم‌پلی از هم جدا هستند، منسجم‌تر می‌کند.

شما می‌توانید هم از سلاح‌های نزدیک و هم از مهارت‌های جادویی متصل به نیروهای الهی استفاده کنید، که امکان انواع سبک‌های بازی را فراهم می‌کند. مبارزات عمداً کندتر از بازی‌های نقش‌آفرینی معمول پیش می روند تا بتوانید برنامه‌ریزی و حمله متقابل انجام دهید. رویارویی با دشمنان از درگیری‌های کوچک تا نبردهای بزرگ‌تر و تقریباً معماگونه علیه دشمنان خداگونه متغیر است، جایی که دانستن الگوهای آنها و استفاده از نقاط ضعفشان مهم است.

البته مبارزه تنها بخش پازل‌ها نیست؛ وظایف محیطی نیز وجود دارند که شما را ملزم به مشاهده و حل مشکلات می‌کند و اغلب داستان‌هایی در آنها گنجانده شده است. معماها را هم باید به این مورد اضافه کنم. در برخی از معماها، باید نمادهای الهی را تغییر دهید و در برخی دیگر، باید سرنخ‌هایی را در محیط اطراف بخوانید.

Altheia: The Wrath of Aferi از نظر ظاهری یک اثر هنری است. مناظر نقاشی‌گونه و مدل‌های با کیفیت بالا در بازی با هم استفاده می‌شوند تا جهانی را بسازند که هم زنده و هم جاودانه به نظر برسد. این بازی واقعاً در جهت هنری خود می‌درخشد، که بر مناظر رویایی، ساختمان‌های الهی و الگوهای نمادین تمرکز دارد. پالت رنگ بر اساس ریتم داستان به طور روان تغییر می‌کند و به صحنه‌ها وزن احساسی می‌بخشد.

همچنین این بازی طراحی صدای بسیار جذابی دارد که قطعات ارکسترال را با سازهایی از فرهنگ‌های دیگر ترکیب می‌کند و به ریشه‌های اساطیری بازی می‌افزاید. در طول نبردها، موسیقی اهمیت و شدت بیشتری پیدا می‌کند، اما در طول کاوش، محیطی‌تر می‌شود. صداگذاری محدود است، اما با شور و اشتیاق انجام می‌شود که بخش‌های مهمی از داستان را احساسی‌تر می‌کند.

به طور کلی، Altheia: The Wrath of Aferi یکی از معدود بازی‌های مستقلی است که هم در داستان خود جاه‌طلبانه عمل می‌کند و هم از نظر مکانیکی بی‌نقص است. این بازی تجربه‌ای را به شما ارائه می‌دهد که در آن هر بخش، از مبارزه گرفته تا صدا، در یک ایده هنری واحد جای می‌گیرد. در واقع، این بازی در بازاری پر از بازی‌های نقش‌آفرینی فرمولی، خودش را متایز می کند، زیرا از کاوش در عمق اخلاقی و اسطوره‌ای نمی‌ترسد. برخی مشکلات کوچک در سرعت نبرد و کیفیت گرافیک وجود دارد، اما داستان، کارگردانی هنری و استفاده از طراحی مبتنی بر انتخاب، این مشکلات را جبران می‌کند.