نقد و بررسی بازی Alruna and the Necro-Industrialists

Alruna and the Necro-Industrialists که سال گذشته بر روی رایانه شخصی منتشر شد و هم اکنون در دسترس دارندگان Nintendo Switch قرار گرفته است، یک عنوان مترویدوانیا مستقل است که برای کاوش و انجام مراحل بازی، خارج از ترتیب عادی یا پیش بینی شده، طراحی شده است.

در واقع، این یک بازی اکشن پازل اکتشافی است که اکثر المان های آن به درستی در جایگاه خود قرار گرفته اند و در یک فضا یا چارچوب زمانی نسبتاً کوچک، حجم قابل توجهی از محتوا و چالش ها را ارائه می دهد. برای مطالعه مقاله نقد و بررسی این بازی در Pars Joy با ما همراه باشید.

قصد ندارم در مورد طرح داستان این بازی صحبت کنم و فهمیدن آن را به خودتان واگذار می کنم، چون در خطر اسپویل قرار دارد. به نظرم، بزرگترین تفاوت Alruna and the Necro-Industrialists با سایر عناوین مستقل مشابه این است که تمرکز آن بیشتر روی اکتشاف است، نه مبارزه. در حالی که مبارزه قطعاً بخشی از بازی است، در مقایسه با مسیریابی در محیط، عمداً یک گام به عقب برمی‌دارد.

من شخصاً این رویکرد را باطراوت می‌دانم زیرا کشتن دشمنان مشترک خسته‌کننده‌ای که فقط برای ایجاد مانع در راه شما هستند، می‌تواند به سرعت آزاردهنده شود. در عوض، بازی از شما می‌خواهد که برای بهره‌برداری از بازی، به توانایی‌هایی که در طول مسیر به دست می آورید، متمایل شوید. من دائماً از خودم می‌پرسیدم: در طول این تلاش پنج ساعته «آیا قرار است الان اینجا باشم؟» از آنجایی که طراحی صحنه نمی‌خواهد راه‌حل‌های خلاقانه پازل را محدود کند، هر اجرا می‌تواند بسیار متفاوت باشند.

همچنین ده‌ها آیتم اختیاری برای یافتن وجود دارد و مناطق مخفی، هم دیوارهای تخریب‌پذیر و هم دیوارهای نامرئی، در سرتاسر مکان وجود دارد. نقاط ذخیره نیز در مکان‌های مناسب قرار می‌گیرند و با علامت‌هایی مشخص می‌شوند تا به بازیکن اطلاع دهند که چه زمانی یک صفحه دور است که این به نوبه خود یک ویژگی خوب محسوب می شود.

شاید بیشترین استفاده از توانایی شما در طول بازی، پرش خمیده باشد. در اینجا نیز مانند Super Mario Bros. 2، خم شدن برای لحظه ای قدرت لازم را برای انجام یک جهش عمودی بزرگتر ذخیره می کند. در واقع، این مگا جهش به قدری استفاده می شود که ای کاش به دکمه خودش اختصاص داده می شد. بعلاوه، انجام این حرکت با استفاده از دکمه های آنالوگ Switch Pro Controller دشوار است. استفاده از d-pad هیچ مشکلی ندارد، اما نگه داشتن آن و سپس برگرداندن سریع به سمت بالا و چپ/راست اغلب اوقات به خوبی عمل می کند. d-pad به طور کلی برای این بازی بهتر عمل می کند، بنابراین اگر از کنترلرهای Joy-con استفاده می کنید این موضوع را در نظر داشته باشید.

شاید در ابتدا تصور کنید که Alruna and the Necro-Industrialists یک بازی کوتاه است، اما اصلا اینطور نیست! بازی دارای چندین چالش پلتفرمر است که به شما یک قطره آب (درست مانند توت فرنگی در Celeste) پاداش می دهد. به منظور دستیابی به یکی از پایان های بازی باید از این قطره ها استفاده کنید. البته جمع آوری برخی از آنها بسیار کارآمد است و شما را وادار می کنند که که خارج از چارچوب فکر کنید.

با این حال، هنگامی که بازی را کامل کردید و در مورد مسیرهایی که قرار است طی کنید، گذرگاه‌های مخفی و اتصالات آن‌ها مطلع شوید، می‌توانید به راحتی بازی را در کمتر از یک ساعت به پایان برسانید (البته این به مهارت شما نیز بستگی دارد). با توجه به مهارت‌ها، می‌توانیم چهار مورد را در طول بازی جمع‌آوری کنیم و هر کدام یک کاربرد پویا و «ویژه» دارند. نحوه استفاده از هر یک از آنها بخشی از رازهای مختلفی است که بازی دارد. پس پیشنهاد می کنم خودتان بازی کنید و آنها را متوجه شوید.

از نظر بصری، به نظر می‌رسد که بازی از موتور گرافیکی به کار رفته در بازی Shovel Knight با پالت رنگی دوبعدی عمیق خود استفاده می‌کند. همچنین یک ویژگی نقشه با الهام از سری Metroid وجود دارد که مکان‌هایی که بوده‌اید و مکان اسرار احتمالی را ردیابی می‌کند. باس ها نیز بر این اساس علامت گذاری می شوند، بنابراین شما همیشه هدفی برای رسیدن به آن دارید. موسیقی متن نیز به خوبی انجام شده است، اما به نظر می رسد که گاهی اوقات بسیار سخت تلاش می کند، مانند زمانی که یک آهنگ با بوق کد مورس در هنگام گشت و گذار در بازی پخش می شود.

در نهایت، راستش را بخواهید، من نمی خواهم بیشتر در مورد این بازی بنویسم زیرا می ترسم تجربه لذت بخش آن را خراب کند. بهتر است کورکورانه وارد این بازی شوید و به سادگی از آن لذت ببرید. پازل ها را خودتان کشف کنید و از وقتی که روی آن صرف می کنید، نهایت استفاده را ببرید.