نقد و بررسی بازی 1000Deaths

بازی‌های مستقل قطعاً با ارائه ایده‌های غیرمنتظره و اغلب نوآورانه، جایگاه خود را در صنعت بازیهای ویدئویی تثبیت کرده‌اند. پیدا کردن یک بازی با ایده کاملاً دیوانه‌وار گاهی اوقات می‌تواند دقیقاً همان چیزی باشد که در یک لحظه به آن نیاز دارید. بازی 1000Deaths هم سعی می‌کند دقیقاً همین باشد اما از بسیاری جهات شکست می‌خورد. متأسفانه، بازی در همه زمینه ها عالی نیست و باعث می‌شود مخاطب در حالی که سعی می‌کند با روایت‌های شاخه‌ای که هیچ منطقی ندارند و سرگرم‌کننده نیستند، ضعف‌های گیم‌پلی را برطرف کند. با نقد و بررسی این بازی جذاب و عجیب و غرب در وب سایت Pars Joy با ما همراه باشید.

وقتی به بازی‌هایی فکر می‌کنم که با روایتی جذاب مرا جذب می‌کنند، به ندرت اولین چیزی که به ذهنم می‌رسد بازی‌های پلتفرمر سه‌بعدی هستند. البته در این مورد استثناهایی هم وجود دارد، مثلاً Psychonauts. با این حال، در بیشتر موارد، وقتی در یک دنیای رنگارنگ می‌پرید، آنقدر مشغول جمع‌آوری سکه و قطعات پازل می شوید که دیگر نگران مشکلات شخصیت اصلی نیستید. با این حال، 1000 Deaths همه چیز را وارونه می‌کند، با یک بازی که همه چیز در مورد تلاش برای بهبود زندگی شخصیت‌های مختلف آن است.

بازی با یکی از این شخصیت‌ها به نام Vayu شروع می‌شود که از هدر دادن زندگی خود با ماجراجویی نکردن به دور از زادگاهش به عنوان یک انسان‌نمای جوان با پوزه بنفش، ابراز تاسف می‌کند. اینجاست که شما وارد می‌شوید، در نقش تلویزیون کوچکی که همه ما در ذهن خود داریم ایفای نقش می‌کنید. با تکمیل مراحل پلتفرمر، می‌توانید به زندگی وایو برگردید و انتخاب‌های مختلفی انجام دهید که منجر به موفقیت، بدبختی و در نهایت مرگ می‌شود. اگر تا الان متوجه نشده‌اید، باید بگویم که ۱۰۰۰ مرگ، حداقل یک بازی غیرمعمول است که بعید می دانم مشابه آن را تجربه کرده باشید.

قبل از اینکه متوجه چیز دیگری در این بازی شوید، متوجه گرافیک عجیب و غریب و لحن متفاوت آن خواهید شد. همه شخصیت‌ها کاملاً وحشی هستند، از یک نوازنده دستی گرفته تا نوعی گیاه ذوب‌کننده عجیب و غریب – و اینها فقط شخصیت‌های اصلی داستان هستند. همه آنها آرزوهای متفاوتی در زندگی دارند که شما مسئول هدایت آنها به سمت هدفشان خواهید بود. با این حال، در اینجا هیچ مجازاتی برای انتخاب اشتباه وجود ندارد، در عوض، فقط در مسیری متفاوت با مراحل پلتفرمر کاملاً متفاوت پیشرفت خواهید کرد.

مراحل پلتفرمینگ سنتی‌تر 1000Deaths شامل جمع‌آوری سی‌دی‌ها و تلویزیون‌های مختلف، در یک محیط خمیدگی گرانشی به سبک Super Mario Galaxy است. شما باید تلویزیون را در این خمیدگی ها هدایت کنید تا روی سطوح جدید راه برود و حتی برخی از عناصر پازل سبک وجود دارد که در کنار پلتفرمینگ پیچیده قرار می‌گیرند. مطمئن باشید که این سطوح فقط یک استراحت آرامش‌بخش از روایت نیستند و تکمیل برخی از آنها حتی از باتجربه‌ترین طرفدار پلتفرمینگ سه‌بعدی مثل من نیز به تلاش های متعدد نیاز دارند.

با پیشرفت، عناصر بیشتری نیز به این مراحل اضافه می‌شوند، مانند جت‌پک که به شما امکان می‌دهد یک پرش هوایی انجام دهید که به همان اندازه که به نظر می‌رسد مفید است. مراحل ارتقا یافته به شما این امکان را می‌دهند که واقعاً از این مکانیک‌های جدید لذت ببرید، و من خوشحال شدم که پس از بازی در داستان، گزینه‌ای برای پخش مجدد آنها در حالت آرکید داشتم تا سعی کنم زمان‌های بهتری کسب کنم. گاهی اوقات در این مراحل بعدی احساس می‌شود که سختی بیشتر از مبارزه با دوربین ناشی می‌شود تا خود مراحل، که دقیقاً ایده‌آل نیست.

پس از تکمیل تمام مراحل در یک منطقه مرکزی، وقت آن می رسد که انتخاب خود را انجام دهید و تصمیم بگیرید که یکی از چهار شخصیت اصلی چه تصمیم محوری خواهد گرفت که ادامه زندگی آنها را برای همیشه تغییر خواهد داد. اینکه انتخاب شما به این معنی باشد که وایو به یک مجری موفق نمایش باغبانی تبدیل شود یا شهردار محبوب محلی، به شما بستگی دارد، اما در هر نقطه‌ای می‌توانید در جدول زمانی وارد شوید و ببینید چه مراحل و داستانی در مسیری متفاوت در انتظار شما است.

در کنار مراحلی که بیشتر روی پرش تمرکز دارند، 1000 Deaths مراحل باز بیشتری نیز دارد که در آن‌ها می‌توانید دنیایی را که چهار قهرمان بعید ما در آن ساکن هستند، کاوش کنید. اگر در این کار مهارت دارید، ده‌ها شخصیت آماده گفتگوهای بی‌معنی و احمقانه هستند، یا می‌توانید وقت خود را در اینجا صرف جستجوی اشیاء کلکسیونی مختلفی کنید که کمی اطلاعات اضافی برای علاقه‌مندان فراهم می‌کنند. صادقانه بگویم، این بخش‌های بازی کمی کسل‌کننده و خالی به نظر می‌رسید، اما حداقل می‌توان به راحتی به هدف خود رسید و به سرگرمی پلتفرمینگ پرمحتواتر بازگشت.

برای طرفداران بازیهای پلتفرمینگ، چیزهای زیادی برای دوست داشتن در مورد ۱۰۰۰ مرگ وجود دارد، اما باید اعتراف کنم که در نهایت باعث شد بیشتر بخواهم. داستان بیشتر از اینکه جذاب باشد، احمقانه است و همه شخصیت‌ها آنقدر عجیب هستند که واقعاً نمی‌توان روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرد یا از آن‌ها حمایت کرد. اگر فقط به دنبال یک تجربه بصری هیجان‌انگیز و رنگارنگ هستید، مطمئناً این بازی به هدف خود می‌رسد.

در پایان، 1000Deaths یک بازی پلتفرمر چالش‌برانگیز با مراحل دشوار و شخصیت‌های عجیب و غریب است که بدون مشکلات دوربین، به راحتی می‌توان آن را توصیه کرد. اگر از آن دسته افرادی هستید که به مفاهیم نامعقول علاقه دارید، ۱۰۰۰ مرگ ممکن است با داستان و پلتفرمینپ جذاب خودش، شما را جذب کند. گیم‌پلی لحظات و نقص‌های ناامیدکننده زیادی دارد که آن را به تجربه‌ای کم‌اهمیت‌تر از برخی عناوین مشابه دیگر تبدیل می‌کند، اما طراحی مراحل در برخی موارد می‌تواند بسیار جالب باشد. جدا از طراحی‌های عجیب و غریب شخصیت‌ها، واقعاً نمی‌توانم از داستان مبتنی بر انتخاب تعریف زیادی بکنم، زیرا واقعاً از روند داستانی خود پیروی نمی‌کند. 1000Deaths چیزی نیست که مدت‌ها پس از بازی کردن با شما بماند، اما همچنان یک انتخاب خوب برای علاقمندان به بازیهای پلتفرمر محسوب می شود.