امروز تيم نقد و بررسي ما به سراغ بازي Zenith آمده و مي خواهيم براي شما اين بازي رو امروز مورد بررسي قرار دهيم. اين بازي توسط استديو Infinigon طراحي شده است و  انتشار اين بازي برعهده  کمپاني PQube بوده است. اين بازي در دسته بندي ژانر بازي هاي اکشن و نقش آفريني قرار دارد. اين بازي براي سيستم عامل هاي Microsoft Windows و کنسول هاي Xbox One, Nintendo Switch عرضه شده است. بازي Zenith در تاريخ 20 سپتامبر سال 2016 به طور رسمي انتشار پيدا کرده است. در ادامه شما مي توانيد نقد و بررسي بازي Zenith را با تيم نقد و بررسي بازي هاي رايانه اي ParsJoY همراه باشيد.

قرون وسطا اما فانتزی و طنز!

در بازی Zenith بازیکنان وقتی از طریق این قلمرو فانتزی قرون وسطایی به ماجراجویی خود می پردازند که علائم RPG اصلی را نشان می دهد و با شخصیت های عجیب و غریب مشابه و همچنین با شخصیت های اصلی دوست داشتنی روبرو خواهند شد ، با دشمنان کلیشه با چیزی عجیب و غریب منحصر به فرد روبرو می شوند (مانند عنکبوتهای غول آواز در صحنه افتتاحیه) و داستانی آمیخته با فیلم ها و بازی های زیادی را که لیست آنها دشوار است ، پخش می کند. بازیکنان می توانند بازی را در Steam با 12.99 دلار یا شبکه پلی استیشن با قیمت 19.99 دلار خریداری کنند.

بازی Zenith یک کمدی را برای ژانر فراهم می کند که همانطور که معلوم می شود جنبه های سوال برانگیز و خنده دار زیادی دارد که در غیر این صورت بسیار جدی گرفته می شوند. بازیکنان در بازی به عنوان Argus ، که یک جادوگر است و باید اشتباهات خود را پس از به طور تصادفی به وجود آوردن آخرالزمان انجام دهد. هر آنچه را که باید در مورد این بازی جذاب و سرگرم کننده باید بدانید می توانید در ادامه ی این مطلب پیدا کنید!

آیا آرگوس ویندل کاخ مجلل و یخی خود را می سازد؟

در داستان بازی Zenith بازیکنان فقط یک جادوگر تنها به نام آرگوس ویندل هستند که می خواهد خود را ازجامعه دور و از آن فرار کند و یک کاخ یخ جدا شده و جادویی را بسازد. یا حداقل این چیزی است که بازیکنان هنگام تلاش برای بازگشت به معبد Tempers به ​​کاپیتان Elf می گویند. بازیکنان در واقع عضوی از ارتش شاهنشاهی هستند و برای گرفتن یک کتاب مقدس که به بازیکنان در باز کردن معابر در معبد گفته می شود ، باید به اردو برگردند. پس از گریز از the Elves به کمک دو دوست خود و آواز عنکبوت (عجیب و غریب) ، ارتش امپراطور با هواپیمای علمی تخیلی به صحنه می آید.

بازیکنان پس از مسافرت به کوهستانی که در آن معبد Tempers وجود دارد و دارای محافظان بسیار حرفه ای اما غیرقانونی کار می کنند ، وارد می شوند. این معرفی بازی است که بسته به سرعت خواندن بازیکنان ، حدود 30 دقیقه یا بیشتر طول خواهد کشید. از اینجا به بعد داستان اصلی بازی به صورت عجیب و غریب با عجیب ترین اتفاقات شروع شده و پخش می شود. یک آخرالزمان از پورتال آزاد می شود و اکنون وظیفه بازیکنان این است که آنچه را شروع کرده اند اصلاح کنند.

آیا گیم پلی بازی Zenith هم مثل داستانش جالبه؟

در بازی Zenith بازیکنان هرچه دنیا را مرور می کنند (کم و بیش نقشه ها خیلی بصورت خطی هستند) تمام مواردی را که باید RPG داشته باشد پیدا خواهند کرد. درخشان ، نقاط ذخیره شده آبی ، سینه های حاوی ضروریات غارتگر ، شخصیت هایی برای تعامل با آن و مجموعه ای از دشمنان برای دفن شمشیر بازیکنان. هیچ نشانگر تلاش فعالی وجود ندارد ، زیرا هیچ نقشه فعال وجود ندارد و هیچ یک از طرفین واقعی نیست ، اما بازیکنان می توانند این موارد را مطرح کنند که تلاش اصلی با فشار دادن دکمه L1 می باشد. در حالی که کنترل ها بسیار آسان می باشند ، اما آنها در زمینه مبارزه با یکنواختی کار نمی کنند.

شخصیت ها اهداف مختلفی را در بازی Zenith ارائه می دهند (نه فقط برای پیشرفت داستان واقعی). بخش عظیمی از طنزهای پخش شده در سراسر بازی خود را با تعامل کردن بین شخصیت ها و یا گرفتن اظهار نظرهای تقلیدی مانند “Gerard Rivera” می باشند که آن ها را بازیکنان پیدا خواهند کرد زیرا که او نظر خود را به گونه ای می گوید که یعنی فقط می خواهد تنها از کارهای تصادفی دور بماند تا خود بتواند کارهای مهم خود را دنبال کند. تلاش اصلی Argus هنگام صحبت با Potionist در ابتدای بازی ، به گفتن این جمله می پردازد که “همه همیشه آنها را برای زمان های محدود و مختص که هرگز به وجود نخواهند آمد ، نگه می دارند.” این جمله کوچک می باشد اما بخش عظیمی از داستان بازی را روایت می کند.

مسئله ی دیگری که بازیکنان را در بازی Zenith درگیر خواهد کرد ، عنوان همراه می باشد. تعداد کمی از آنها در ماجراها به بازیکنان کمک می کنند اما بیشتر وقت آن ها در کنار بازیکنان سپری می شود. این همراهان علاوه بر اینکه تا حدودی در جنگ به بازیکنان کمک می کنند ، تجهیزات و اقدامات کاملاً توسط آنها فراهم خواهد شد. بیشتر اوقات آنها فقط با احترام به محافظت از شما یا کار به عنوان تیم ، مشغول می شوند و راه خود را به سمت دشمنان می کشند. البته ناگفته نماند که نبردی که بازیکنان در آن شرکت می کنند هیچ فرقی با دشواری هایی که آن ها نیز با آن روبرو هستند نخواهد داشت.

در PS4 ، دکمه حمله “X” است ، طفره رفتن “دایره” است ، توانایی های حمله ویژه به “مربع” و “مثلث” اختصاص داده شده است (بر اساس کریستال هایی که بازیکنان مجهز کرده اند تعیین خواهد شد که کدام نوع عنصر را با جادوها تزریق می کنند) ، “R1” کارکردن و یا مشغول شد با اشیاء قابل خواندن و جعبه ها را هنگامی که آنها به رنگ زرد درخشید ، فعال می کند ، “R2” یک سپر دفاعی را برای بازیکنان احضار می کند. این توضیحاتی در مورد کنترل ساده عنصر بازی توسط بازیکنان بودند که بازیکنان با گذراندن وقت کمی به آنها مسلط می شوند و جریان استفاده از آنها مقوله ای ساده می باشد. بازیکنان استراتژی کمی برای استفاده از شخصیت ها پیدا خواهند کرد و متاسفانه بیشتر اوقات مبارزات تقریبا مبتنی بر شانس است.

برای اسپویل نشدن بازی از توضیحات بیشتر نسبت به داستان و گیم پلی بازی جلوگیری میکنیم!!!

چشم اندازی در باب موسیقی متن و گرافیک!

و در آخر در مورد این بازی باید گفت که کیفیت صدا در بازی Zenith بسیار نا امید کننده بود. موسیقی متن هر چند بی نظیر برای RPG و جالب بود اما با کمی توجه می توان فهمید که تکرار بیش از حد را چاشنی خود کرده است. همچنین طراحان این بازی جلوه هایی غیرقابل توجیه(نابجا) و نامتعادل را به ارمغان آورده اند که وقتی با بقیه موارد صوتی همزمان قرار می گرفتند ، کمی خشن تر و زننده در گوش ها قرار می گرفتند. فحش های زیادی در متن گفته می شود و بعضی اوقات این واقعاً همان چیزی است که باعث می شود صحنه خاصی طنزآمیز شود که شاید منجر به انتخاب این شود که اگر خیلی مبتذل بود جلوی شنیده شدن آن را بگیریم ولی در نهایت کاربرد طنز آن به خوبی اجرا شده است.

سطح گرافیکی این بازی با این اندازه و قیمت قابل انتظار است اما در بیش از چند جنبه می توان گفت شکست خورد. با گذشت چند دقیقه از گیم پلی واقعی ، بازیکنان توسط گروه کوچکی از the Elves ملاقات می کنند کمی پرش تصویر احساس می شود. این کار در سایر قسمت های بازی نیز انجام خواهد شد و در برخی مواقع بازیکنان با پارگی اضافی صفحه نمایش یا افت فریم مواجه خواهند شد. طراحی شخصیت ها بسیار خوب بودند. اما بیش از این راحت نمی توان درک کرد که چرا آرگوس هیچ تغییری فارغ از انتخاب زره نمی کند ، همان ظاهر باقی ماند که این خود به نظر در این سطح از گرافیک مدرن نقطه ضعف نیز محسوب می شود. و همچنین گاها گفتگوی متنی در خارج از کادر خوب در پایین صفحه (در طول برش) ظاهر می شود و در رنگ های تصادفی مانند بنفش یا قرمز ظاهر می شود. در حالی که ممکن است به نظر بد نرسد ، بسیاری از اوقات متن در محیط از بین رفته است و خواندن به دلیل عدم حضور در جعبه های متنی ذکر شده مانند سایر قسمت های گفتگو غیرممکن شده است.