نقد و بررسی بازی Scene Investigators

Scene Investigators یک بازی استدلال قیاسی (نوعی استدلال منطقی که در آن از یک قضیۀ کلی به نتیجه ای جزئی می رسیم) برای طرفداران ژانر “جنایت واقعی” است. اگر در مورد این سبک اطلاعی ندارید، باید بگویم جنایت واقعی (True crime) در اصل، گونه ای غیرداستانی در ادبیات و فیلم است که در آن، نویسنده مواد مورد نیازش برای نوشتن ( یا فیلم سازی ) را از جرم و جنایت های واقعی و به تبع آن، رفتار و اعمال افراد واقعی دخیل در آن جرم تأمین می کند.

در این بازی شما در نقش یک کارآگاه باید قدیم در صحنه‌های جنایت بازآفرینی شده بگذارید، شواهد را از نزدیک مشاهده کنید، انگیزه‌های احتمالی پشت جنایات را تجزیه و تحلیل کنید و آنچه که واقعاً اتفاق افتاده را کشف کنید. این بازی از یک موضوع هیجان انگیز جنایی استفاده می کند که در آن می‌توانید صحنه‌های جنایت بازسازی‌شده را بررسی کنید و جنبه‌های جرم را شناسایی کنید، در این بین شاید حتی بینشی در مورد مشاغلی که کارآگاهان هر روز انجام می‌دهند به دست آورید.

این عنوان، شما را در کارآموزی قرار می دهد که رویای تبدیل شدن به یک کارآگاه خصوصی را در ذهن می پروراند. EQ Studios به عنوان استودیوی سازنده این بازی، به دنبال ارائه یک تجربه استدلال کارآگاهی چالش برانگیز بوده است که بازیکنان را ملزم می کند تا بین شواهد تا حدودی خسته کننده، ارتباط برقرار کنند. برای انجام این کار، در هر منطقه گشت و گذار خواهید کرد و به دنبال اسناد، خاطرات، یادداشت ها و سایر سرنخ های حیاتی می گردید. نکته مهمی که Scene Investigators روی آن تاکید دارد، این است که هر چیزی که می توانید بردارید مهم نیست و به همان اندازه، هر چیزی که نمی توانید بردارید بی اهمیت هم نیست. این بدان معناست که در حالی که ممکن است نتوانید با یک شی تعامل داشته باشید، موقعیت آن یا سایر علائم ممکن است به شما کمک کند تا افراد مشکوک خود را گلچین کنید.

متاسفانه اشکالات متعدد و مشکلات کیفیت صدا باعث می شود این بازی واقعا ناتمام به نظر برسد.علاوه بر این، برخی بهبودها در گیم‌پلی و همچنین چیدمان پرونده ها مورد نیاز است تا واقعاً از بازی احساس رضایت داشته باشید و همان تأثیر احساسی را که داستان های جنایی داشته باشد، روی شما بگذارد.

گیم پلی Scene Investigators روی حل چهار پرونده تمرکز دارد که هر پرونده به خوبی نوشته شده است و پایه و اساس آن را دارد که در مدت چند ماه یک بازی پلیسی عالی باشد. در ابتدا فقط سه پرونده برای حل در دسترس است و پرونده چهارم پس از کسب نمره A در سه پرونده اول قابل باز شدن است. اولی The Missing نام دارد که داستان سه صحنه جنایی مختلف را روایت می کند که به نوعی به هم مرتبط هستند. پرونده دوم که تحت عنوان “The 4th Floor” می باشد، دارای سه صحنه جنایی مختلف است که در زمان‌های مختلف در یک طبقه از یک ساختمان آپارتمانی اتفاق می‌افتد و در نهایت سومین پرونده، “Blood Bath” است که در آن باید پرونده تیراندازی دسته جمعی در ایستگاه پلیس را حل کنید.

خوشبختانه این بازی واقعا دست شما را محدود نمی کند و بلکه به حال خود رها می شوید تا در هر صحنه مرتبط با پرونده ها، شواهدی پیدا کنید. شما در هر صحنه تعدادی سوال خواهید داشت که برای هر سناریو باید به آنها پاسخ دهید. برای یافتن پاسخ ها، حدود 70 درصد از شواهد برای رسیدن به پاسخ صحیح ارائه شده است. چالش اصلی شما این است که 30 درصد باقیمانده را با مفروضات منطقی و استدلال قیاسی بیابید.

مشکلات بازی از جایی آغاز می شود که فاقد چیزهایی است که بازیکنان ممکن است در یک بازی شبیه سازی تحقیق جرم و جنایی انتظار وجود آنها را داشته باشند. به این صورت که ما نمی‌توانیم برای تأیید شناسه اثر انگشت بگیریم، یا برای ایجاد پیوند به مواردی مانند نمونه‌های خون، شواهد ردیابی یا پایگاه‌های اطلاعاتی پلیس بسنده کنیم. مثلا در یک پرونده، به جای نمونه برداری و تایید آن در آزمایشگاه، باید از استدلال و فرض برای سنجش مسمومیت یک نوشیدنی استفاده کنید.

همچنین دوربینی برای ثبت عکس ها و همچنین یک دفترچه یادداشت در اختیار ما قرار داده شده است، اما به طرز دردناکی محدود کننده است. درهای قفل شده زیادی وجود دارد و ما نمی توانیم اکثر کشوها و کمدها را برای بررسی خود باز کنیم. متأسفانه، سیستم‌هایی که ما داریم به طور مستقیم برای یادداشت فرضیات یا پیشرفت کار نمی‌کنند، کاری که سایر عناوین به صورت خودکار انجام می‌دهند. به طور کلی، فرض 30 درصدی که در مورد آن صحبت کردیم، الزامی است که مطمئناً بازیکنان را برای فکر کردن به چالش می کشد، اما قطعاً آن را به عنوان یک بازی کمتر سرگرم کننده تبدیل می کند.

Scene Investigators از لحاظ گرافیکی، عالی است و جزئیات زیادی در سایه ها، نورپردازی، بافت های محیطی و پس زمینه وجود دارد که تیم طراحی به کوچک ترین مورد آنها نیز توجه داشته اند. البته این امر منطقی به نظر می رسد، زیرا پس‌زمینه نیز می‌تواند بخشی از جزئیات مورد نیاز بازی را تشکیل دهد که بازیکن مشاهده می‌کند و برای درک پرونده های داستان، باید به طور دقیقی به عناصر محیطی نگاه کند.

جزئیات اشیا واقعا خوب و تا حد امکان واقع گرایانه طراحی شده اند، به خصوص با حالات گوناگون و جزئیات دست نوشته ها. به نظرم این مورد، چشمگیرترین جنبه گرافیکی بازی است. در زمینه جلوه های صوتی، صدای اصلی موسیقی پس‌زمینه است که متاسفانه بلند، آزاردهنده و حواس پرت کن است. اگرچه به طور مجزا کاملاً ناخوشایند نیست، اما برای تمرکز روی حل پرونده های بازی پیشنهاد می کنم آن را غیرفعال کنید.