نقد و بررسی Whiskey Mafia: Frank’s Story

سلام خدمت دوستان و همراهان عزیز وبسایت Parsjoy. با بررسی یک عنوان کلاسیک و پیکسلی دیگر به نام Whiskey Mafia: Frank’s Story که در سال 2021 برای پلتفرم های PC و همجنین Nintendo Switch , Playstation 4 و Xbox One منتشر شده همراه ما باشید.

همه ی ما وقتی نام مافیا را می شنویم چند کلمه و مفهوم آشنا را در ذهنمان مرور خواهیم کرد، مافیا دقیقا مساوی است با= ایتالیا، سیسیل، پدرخوانده و دون کورلئونه، امریکا در زمان منع مشروبات الکلی، کافه و بار، هرج و مرج کشتار، البته برای منی که یکی از عاشقان و طرفداران سرسخت ژانر های مافیا در میان مستند و بیوگرافی ها و همچنین آثار تلویزیونی، سینما و گیم هستم کمی متفاوت است.

حتی برخی از این افراد را اسطوره های خود میدانم، از فرانک آیریش گرفته تا ویتو کورلئنه بزرگ، از آل کاپون تا لاکی لوچانو و تونی سوپرانو، به همین دلیل نیز حساسیت بیشتری نسبت عناوین منتشر شده ی این ژانر خواهم داشت و اما عنوان Whiskey Mafia: Frank’s Story بدون شک یک بازی نا امید کننده و بی کیفیت بود.

شما در بازی نقش یک پستچی ساده را خواهید داشت که در زمان منع مصرف مشروبات الکلی در حال گذران زندگی خود میباشد، اما پس از مدتی او با یکی از دوستان قدیمی خود ملاقات خواهد کرد، ملاقاتی که باعث میشود به گروه مافیای ایتالیایی آمریکایی آن زمان پیوسته و به عنوان رئیس یک بار شروع به انجام اعمال مختلف خلافکارانه کند. داستان پردازی در بازی از هیچ منطقی پیروی نخواهد کرد، شما یک شبه به مافیا می پیوندید و بدون پیمودن درجات مختلف و کسب اعتماد رئیس ها صاحب یک بار میشوید، روند داستانی بازی به ساده لوحانه ترین شکل ممکن ادامه پیدا خواهد کرد و دلیل وجود آن در بازی نیز صرفا فقط جهت دادن گیم پلی خواهد بود.

جلوه های تصویری بازی نیز مانند داستان آن چندان جالب نیست، من برای سبک گرافیکی پیکسلی احترام زیادی قائل هستم اما این عنوان تقریبا هیچ المان جذاب و چشمگیری را همراه خود نخواهد داشت، در واقع بازی جزییات کافی را نداشته و سیستم بافت های دو بعدی به شدت بی کیفیت خواهند بود، طراحی شخصیت ها و دشمنان حتی با وجود وضوح کمشان نیز بسیار بی کیفیت و ابتدایی انجام شده است. انیمیشن های بازی بسیار کم و بد هستند، بهتر بود بازی وقت بیشتری را صرف برخی از انیمیشن های ضروری مانند حرکت و تیراندازی میکرد، اما به هیچ عنوان شاهد چنین چیزی نخواهیم بود.

سیستم گیم پلی بازی نیز تقریبا خالی از محتوا خواهد بود، شما سه کار مختلف را انجام میدهید اما هیچکدام از این کارها عمق کافی را نخواهند داشت، شما باید به عنوان رئیس بار به مشتری ها و خواسته هایشان رسیدگی کنید، صرفا فقط با فشار دادن یک دکمه و تکرار آن برای هزاران بار و به کسل کننده ترین شکل ممکن، این عمل برای کار دوم شما نیز چندان متفاوت نخواهد بود، یعنی ارسال بسته های مختلف برای افراد، که صرفا با زدن یک دکمه بسته ها را آماده کرده و با فشردن همان دکمه آن ها را ارسال میکنید.

من به شدت دوست داشتم که درگیری ها و تیراندازی های بازی بتوانند کمی گیم پلی را از این حالت مرگبار کسل کنندگی بیرون بیاورن، مخصوصا که به طرز بسیار عجیبی بازی موسیقی های بسییار خوب و قابل قبولی را به همراه داشته و ترکیب آن ها با یک سیستم گان پلی یا تیراندازی خوب میتوانست برخی از اشکالات بازی را پوشش دهد، اما متاسفانه اینگونه نبود و سیستم تیر اندازی بازی نیز به ابتدایی ترین شکل ممکن عمل کرد، در واقع شما فقط در نقشه راه خواهید رفت و با فشردن دکمه ای اقدام به تیر اندازی میکنید، هوش مصنوعی دشمنان در حد فاجعه بازی قرار داشته و بازی شما را تا حد مرگ کسل خواهد کرد.

با این اوصاف تمام امید ها و دلخوشی های من برای برخورد با یک عنوان حداقل متوسط خراب شد، بازی بیش از حد تصور بد و کسل کننده خواهد بود و به هیچ عنوان نمیتواند شما را حتی برای مدتی هم سرگرم کند، به علاوه ی اینکه تجربه آن فقط یک ساعت از وقتتان را خواهد گرفت و در طول این زمان نیز هیچ المان قابل قبولی را ارائه نخواهد کرد و صرفا موسیقی های آن شاید برای مدتی شما را تحت تاثیر خود قرار دهند.